Kar ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında kar olan 4 harfli 7 kelime var. Kar ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kar olan kelimeler listesine ya da sonu kar ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kar bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Okuyucu, okur
   • "Gözümle görür, kulağımla işitir, karilerime doğrusunu bildirirdim." (Refik Halit Karay)
2. Kur'an'ı kurallarına uygun bir biçimde okuyan kimse

KARO

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Oyun kâğıtlarının küçük, kırmızı, baklava biçimli benekli olanı, orya
2. Betondan yapılmış dört köşe döşeme taşı

KARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak
   • "Havamız da karamız da denizlerimiz de kirli olduğuna göre..." (Haldun Taner)
   • "Sizi kaptan bir filika ile karaya çıkarır." (Feridun Fazıl Tülbentçi)
   • "Olan olmuş, bizim teknenin bir yanı, pamuk şiltelere serilir gibi karaya oturmuş." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Loşluklar içinde bana, sandalımız ikide bir karaya vuruyor gibi geliyordu." (Refik Halit Karay)

KART

1. [sıfat] Gençliği ve körpeliği kalmamış, körpe karşıtı
   • "Bu kart hatunun, bu içi dışı pörsük kadının hâlâ piyasa yeri araması beni çıldırtıyor." (Halide Edip Adıvar)

KARS

...

KARI

1. [isim] Bir erkeğin evlenmiş olduğu kadın, eş, refika, zevce
   • "Eve varınca karım Fadime kapıyı açar." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Vay başına, sen tarlada hiç taş komamışsın. Sonunda bunun sana zararı dokunur. Karının saçlısı, tarlanın taşlısı, demişler." (Kemal Tahir)
2. Kadın
   • "Analar ağlıyor, nişanlılar ağlıyor, karılar ağlıyordu; fakat Saliha kadın buna alışmıştı." (Halide Edip Adıvar)
3. Yaşlı, ihtiyar

KARE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kenarları ve açıları birbirine eşit olan dörtgen, dördül, murabba
2. [sıfat] Bu biçimde olan
   • "Kare masa."
3. İskambil oyunlarında aynı türden dört kâğıdın bir araya gelmesi
   • "Kare as. Kare kız."
4. Bir sayının kendisiyle çarpımı