Kır ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında kır olan 6 harfli 23 kelime var. Kır ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kır olan kelimeler listesine ya da sonu kır ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kır bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

I K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

IRK, KIR

2 Harfli Kelimeler

IR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KIRPIK

1. Kırpılmış olan
2. Bölük pörçük

KIRBAÇ

1. [isim] Tek parça deri veya uzun esnek bir değneğin ucuna sırım bağlanarak yapılmış vurma aracı
   • "Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı / Bir dakika araba yerinde durakladı." (Faruk Nafiz Çamlıbel)

KIRSAL

1. [sıfat] Kır ile ilgili
2. [isim] Az insanın barındığı, genellikle kır durumunda olan yer

KIRPMA

1. [isim] Kırpmak işi

KIRGIN

1. [sıfat] Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan
2. [isim] Toplu ölümlere yol açan bulaşıcı hastalık

KIRCIN

1. [isim] Hayvan kıranı
   • "Son kırcında çok davar öldü."

KIRPIŞ

...

KIRTIK

...

KIRKMA

1. [isim] Kırkmak işi
2. Ucu kesilip alnın üstüne bırakılan saç

KIRAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Okuma
   • "Orada da bu gece kıraatleri devam ediyordu." (Hüseyin Cahit Yalçın)
2. Kur'an'ı belli kural ve işaretlere göre okuma
   • "Olsa olsa mevzun cümlelerden mürekkep bir parçayı iyi kıraat etmiş olur." (Yahya Kemal Beyatlı)

KIRLIK

1. [isim] Kır olan yer, şehir dışında açıklık yer
   • "Etrafı kırlık, mezarlık, uzun bir yoldan gidiyorduk." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

KIRAĞI

1. [isim] Su buğusunun soğuk havalarda, yerde, bitkiler, ağaçlar ve öteki nesneler üzerinde donmasıyla oluşan ince su damlacıkları
   • "Sedef parçasını hemen aşağıya düşecek bir kırağı damlası gibi parlatıyordu." (Refik Halit Karay)

KIRGIZ

...

KIRICI

1. [sıfat] Kırma işini yapan
2. Kaba, sert, çevresindekileri inciten (davranış, söz vb.)
   • "Kırıcı bir davranış."
3. Bir şeyin gerektiği gibi gelişmesini, oluşmasını önleyen, engelleyen
   • "Grev kırıcı."
4. Kırınım oluşturan
   • "Kırıcı ortam."
5. [isim] Senet, tahvil, bono ve süresi gelmemiş alacaklarla ilgili alışveriş veya işlem yapan kimse, kuruluş

KIRNAK

1. [sıfat] Çalımlı, süslü (kimse)
2. Güzel, titiz
3. Cilveli, oynak (kadın)
4. Boylu boslu
5. Çevik
6. [isim] Cariye

KIRKLI

1. [sıfat] Kırk parçadan oluşmuş
2. Kırk gününü doldurmamış (bebek veya lohusa kadın)
3. Birinin kırkı çıkmadan öbürü doğan (akraba veya komşu çocukları)

KIRÇIL

1. [sıfat] Kırlaşmaya başlamış, kır renkli
2. Bu renkte saçı olan
   • "Dükkânın önünde bekledi, kırçıl kuyumcu görününce hemen taşları çıkardı." (Refik Halit Karay)

KIRNAV

1. [isim] Çiftleşmek isteyen dişi kedi

KIRKAR

1. [sıfat] Kırk sayısının üleştirme biçimi, her birine kırk, her defasında kırkı bir arada olan

KIRMIZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kırmız böceğinden çıkarılan parlak al boya, çiçek boyası