İz

  1. [isim] Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare
    • "Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm." (Sait Faik Abasıyanık)
    • "Felaketler, ıstıraplar, matemler ruhumuzda âdeta bir yara gibi derin bir iz bırakıyor." (Ömer Seyfettin)
    • "Sonradan onun da izini sürüp yerini buldum." (Yahya Kemal Beyatlı)
  2. Bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti
    • "Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
  3. Bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ipucu, emare
    • "Cinayet izleri."
  4. Bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser
    • "O çağ uygarlığından iz kalmadı."
  5. Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Kelime Anlamı Kaynağı : Türk Dil Kurumu (TDK) Güncel Türkçe Sözlüğü

Şunlara da göz atmak isteyebilirsiniz:

İz kelimesi baş harfi i son harfi z olan bir kelime.Başında i sonunda z olan kelimenin birinci harfi i , ikinci harfi z . Başı i sonu z olan 2 harfli kelime.

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.