İr ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında ir olan 7 harfli 21 kelime var. İr ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ir olan kelimeler listesine ya da sonu ir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ir bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İRTİCAİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Gericilikle ilgili, gerici (davranış, tutum)

İRTİDAT

...

İRTİBAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bağlantı
   • "Adanın içlerine ilerleyen öncülerle irtibat kesiliyor." (Atilla İlhan)

İRANİST

...

İRKİLTİ

...

İRTİKAP

...

İRADİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İstenççilik

İRFANLI

...

İRKİNTİ

1. [isim] Su birikintisi
2. Ürperme, tiksinti
   • "Acaba, başımızdan geçen belalar, çektiğimiz mihnetler ve nihayet rahat, zengin bir memleketin batışını görmüş olmamız bizde, artık dünya hazlarına karşı bir nevi irkinti mi hasıl etmişti?" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Korku, çekinme
   • "Yarın en büyük kuvvetlerin karşısında en ufak bir irkinti bile bana yaklaşamayacaktır." (Aka Gündüz)

İRADELİ

1. [sıfat] İstençli
   • "Gözleri siyah kirpikleri içinde canlı ve iradeli koyu kurşuni ışıklarla yanıyordu." (Halide Edip Adıvar)

İRTİSAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Resmi çıkma, resmi çizilme
2. İz düşümü

İRİDYUM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Atom numarası 77, atom ağırlığı 193,1, yoğunluğu 22,4 olan ve platin filizlerinde bulunan değerli bir element (simgesi Ir)

İRLANDA

...

İRSİYET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kalıtım

İRTİCAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Doğaç

İRTİHAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ölüm

İRADECİ

1. [isim] İrade yanlısı kimse

İRKİLİŞ

1. [isim] İrkilme işi veya biçimi
   • "Seyircilerin irkilişi beni kendime getirdi." (Haldun Taner)

İRTİFAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dayanma

İRKİLME

1. [isim] İrkilmek işi
   • "İlk girip çıktığım yere karşı mutlaka böyle bir huylanma ve irkilme krizine tutuluyordum." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)