İçinde Ğ geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ğ olan 4 harfli 61 kelime var. İçerisinde Ğ harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ğ harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ğ harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AĞAÇ

1. [isim] Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki
   • "Neredesin yahu, seni bekleye bekleye ağaç olduk."
2. [sıfat] Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan
   • "Ağaç tekne."
3. Direk

AĞMA

1. [isim] Ağmak işi
2. Akan yıldız

ÖĞÜR

1. [isim] Akran
   • "Çoluk çocuk öylesine öğür oldular ki anları dışarıdan gören pekâlâ çok nüfuslu tek bir aile sanabilirdi." (Haldun Taner)
2. Takım, fırka, zümre
3. [sıfat] Öğrenmiş
4. [sıfat] Alışmış, yadırganmaz olmuş, menus

AĞVA

...

AĞLI

1. [sıfat] Ağı bulunan

EĞME

1. [isim] Eğmek işi

AĞIM

1. [isim] Ayağın üstündeki tümsek yer

OĞUL

1. [isim] Erkek evlat
   • "Ertesi günü kardeşimin büyük oğlu geldi." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bazı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz
   • "Hinoğluhin."
3. Bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu
   • "Oğul arısı."
4. [ünlem] Yaşlı kimselerin genç erkeklere söylediği bir seslenme sözü
   • "Bu su onu da devirir oğul!" (Sait Faik Abasıyanık)

AĞIR

1. [sıfat] Tartıda çok çeken, hafif karşıtı
   • "Kurşun ağır bir madendir. Taş yerinde ağırdır."
   • "Yerli halıları gördüm; koyu sıcak kırmızılarla diri maviler ağır basıyordu." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Devlet adamlarının ileri gelenleri böyle sözlere karışmaz, ağır dururlar." (Memduh Şevket Esendal)
   • "... bir odacının ağzından bu cevabı almak insana öyle ağır geliyor ki." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Çapı, boyutları büyük
   • "Ağır top. Ağır tank."
   • "Peki deyişleri de akılları yattığı için değil, korkuları ağır bastığı için oldu." (Tarık Buğra)
   • "Hakem tarafından verilen kırmızı kart ağır kaçtı."
3. Değeri çok olan, gösterişli
   • "Ağır kıyafeti ile muhite uymayan Canan'ın yanında, ne kadar rahat ve sadeydi." (Mithat Cemal Kuntay)
4. Çetin, güç
   • "Denizcilik tarihinin en ağır sorumluluklarından birini üzerine alıyordu." (Feridun Fazıl Tülbentçi)
5. Tehlikeli, korkulu, vahim
6. Sıkıntı veren, bunaltıcı
7. Dokunaklı, insanın gücüne giden, kırıcı
   • "Kızmıştım, Keziban'a söylenecek şöyle ağır bir söz arıyordum." (Nurullah ataç)
8. Ağırbaşlı, ciddi
   • "Bu, on dokuz yaşında ufak tefek bir kızdı. Fakat otuz yaşındaki bir insandan daha ağırdı." (Halide Edip Adıvar)
9. Keskin, boğucu (koku)
   • "Bu koku, en hafif rüzgârla burnu kuvvetli bir adama uzaktan kendini hissettirecek kadar ağırdır." (Falih Rıfkı Atay)
10. Sindirimi güç (yiyecek)
    • "Ağır bir yemek."
11. Yoğun
    • "Evin sofasına girer girmez kendisini ağır bir duman karşıladı." (Abbas Sayar )
12. Uyanılması güç, derin (uyku)
13. Kısık, alçak
    • "Ağaya pek duyurmak istemeyen ağır bir sesle kulağıma eğildi." (Osman Cemal Kaygılı)
14. Güç işiten, sağır
15. [zarf] Yavaş
    • "Cüneyt Bey sözlerini tartıyormuş gibi ağır söylüyordu." (Etem İzzet Benice)
16. [isim] Ağır sıklet
    • "Yıllarca ağırda güreşti."
17. Davranışları yavaş olan
    • "Ağır adam."

AĞRI

1. [isim] Vücudun herhangi bir yerinde duyulan şiddetli acı
   • "Sabah yataktan müthiş bir omuz ağrısı ile kalkmıştı." (Haldun Taner)

EĞRİ

1. [sıfat] Doğru veya düz olmayan, bir noktasında yön değiştiren, çarpık, münhani, doğru karşıtı
   • "Eğri bir yol."
2. Yay gibi kavislenmiş, eğmeçli, mukavves
   • "Eğri kılıç."
3. Yatay veya düşey olmayan, bütünüyle bir yana eğilmiş bulunan, eğik, mail
   • "Eğri bir masa."
4. [zarf] Yanlış bir biçimde
   • "Gazetecilik bu oğlum, eğri, doğru yazılıp çıkmalı." (Memduh Şevket Esendal)
5. [isim] Bir olayın şiddetindeki azalış ve çoğalışları gösteren çizgi
   • "Sıcaklık eğrisi. Hava nemi eğrisi."
6. [isim] Doğru veya düz olmayan çizgi, yüzey

ÇIĞA

1. [isim] Mersin balığının, yumurtasından havyar yapılan türü (Acipenser ruthenus)

DÜĞÜ

1. [isim] Elendikten sonra geriye kalan en ince bulgur
2. Pirinç

BAĞI

1. [isim] Büyü

EĞİN

1. [isim] Arka, sırt
2. Beden, vücut
   • "Büyüdüm çabuk / Entarim eğnime dar." (Behçet Necatigil)
3. Boy bos, endam

ÖĞLE

1. [isim] Gün ortası, öğlen
   • "Ertesi gün öğleye kadar nasıl vakit geçireceğini bilemedi." (Peyami Safa)
2. Öğle ezanı
3. Öğle namazı
   • "Öğleyi de kılar, sonra ağıla çıkarım." (Ömer Seyfettin)

ÖĞÜT

1. [isim] Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz, nasihat
   • "Bütün öğütlerine itaat ettiğim hâlde hiçbir şeye muvaffak olamıyorduk." (Aka Gündüz)
   • "Ayağını denk al yavrum, ateşle oyun olmaz, diye öğüt verdi." (Haldun Taner)

EĞİK

1. [sıfat] Yatay bir çizgi veya düzlemle açı oluşturacak biçimde olan, yalman, mail, şev
2. Eğilmiş olan, dik veya düz olmayan
3. Bükülmüş
   • "Başı yine yere eğik, sol kolu yine kalçasındaydı." (Ömer Seyfettin)
4. [isim] Dik veya paralel olmayan doğru

KİĞI

...

EĞİŞ

1. [isim] Eğme işi veya biçimi