İçinde ÜRT geçen 6 harfli kelimeler

İçinde ürt olan 6 harfli 14 kelime var. İçerisinde ÜRT bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ürt olan kelimeler listesine ya da Sonu ürt ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

R T Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

TÜR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ABSÜRT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Saçma
   • "Şam'daki caminin Ayasofya ile boy ölçüşebileceğini düşünmek bile absürt olur." (Aydın Boysan)

SÜRTME

1. [isim] Sürtmek işi

KÜRTAJ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Vücutta boşluklar içinde bulunan yabancı cisimleri, hasta veya zararlı sayılan dokuları kazıyarak alma, kazıma
2. Döl yatağının içini kazıyıp cenini alma işi

ZÜĞÜRT

1. [sıfat] Parasız, yoksul, meteliksiz olan (kimse)

DÜRTME

1. [isim] Dürtmek işi

SÜRTÜŞ

1. [isim] Sürtme işi veya biçimi

KÜKÜRT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Atom numarası 16, atom ağırlığı 32,06 olan, 119 °C'de eriyen ve 444 °C'de kaynayan, doğada saf veya başka cisimlerle birleşik olarak bulunan, sarı renkli element, sülf (simgesi S)

ÖĞÜRTÜ

1. [isim] Öğürmek işi
   • "İnsan rakı masasının başına eğlenelim, iş görelim diye oturur ve ekseriya eğlence öğürtü, iş gürültü ile biter." (Refik Halit Karay)
2. Öğürürken çıkan ses
   • "Cevap beklemeden hastanın öğürtüleri işitilen odaya koştu." (Peyami Safa)

SÜRTÜK

1. [isim] Vaktini çok gezerek geçiren, evinde oturmayan kadın
   • "Bu sürtüğü oğluma almak da sonunda çıkacağı belli olmayan bir felakettir." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Orospu

DÜRTÜŞ

1. [isim] Dürtme işi veya biçimi

PÜRTÜK

1. [isim] Herhangi bir şeyin üzerindeki çıkıntı biçiminde küçük kabarcık
   • "Portakalın pürtükleri."
2. Cızırtı

MÜRTET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Müslümanlığı bırakıp başka bir dine geçmiş olan (kimse)

KÜRTÜN

1. [isim] Yük hayvanlarına vurulan semer, palan

KÜRTÇE

...