İçinde ÜN geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ün olan 5 harfli 68 kelime var. İçerisinde ÜN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ün olan kelimeler listesine ya da Sonu ün ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

N Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

NÜ, ÜN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

HÜZÜN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İç kapanıklığı, gönül üzgünlüğü, gam, keder, sıkıntı
   • "Bereket versin bu hüzün uzun sürmez, çabuk dağılır ve kızcağız bir müddet sonra o daimî mağrur hâlini alıverirdi." (Haldun Taner)
   • "İçinde henüz bir cenaze çıkmış evi andıran Hollanda Hariciye Nezaretini terk ederken yüreğime bir hüzün çökmüştü." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KÜNCÜ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Susam tanesi

CÜNUN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Delilik

DÜNİT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Temel maddesi olivin olan iri taneli kayaç

ÜSTÜN

1. [sıfat] Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan
   • "Zekâsının işlek, hatasız ve çok üstün olduğunu bir daha anlıyorum." (Refik Halit Karay)
   • "Aşk, hayatın bütün zevklerine üstün gelen ruhani bir varlıktır." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Birine veya bir şeye göre nitelik bakımından daha yüksek, daha elverişli olan, faik
   • "Aliço'nun bir gömlek üstün olduğu iyice belirlenmiştir." (Salâh Birsel)

ÜZÜNÇ

1. [isim] Üzüntü
   • "Çocukların oyun gürültülerinde bile insanı burkan bir üzünç gizlidir." (Selim İleri)

İMMÜN

...

KÜNYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir kimsenin adı, soyadı, ülkesi, doğumu, mesleği vb. bilgilerini gösteren kayıt
   • "Kara Hüseyin'in künyesini yazdığım defteri belki on kere açtırıyor, parmağını künyenin üstüne büyük bir hızla koyuyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Geçen sene künyesi geldi, dedi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Bu bilgilerden bazısının yazılı olduğu bilezik, kolye vb. metalden eşya
   • "Güzel bir şeritle künyemi göğsüme bağladım ve gittim." (Falih Rıfkı Atay)
3. Soy sop ile ilgili kimlik bilgileri
   • "Künyesi bile daha doğarken onun yönünü belirlemiş gibi idi." (Haldun Taner)

TÜNEL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir yandan öbür yana geçebilmek için yer altında, genellikle dağların içinde açılan yol
   • "Dağların içinde bir tren gidiyor. Bak! Tam tünele girmek üzere." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Çevresi kapalı yol
   • "Polisler, fotoğrafçılar çıkış tüneline doğru birikirler." (Haldun Taner)

YÜNLÜ

1. [sıfat] Yünü olan
2. Yünden yapılmış
   • "Yünlü battaniye."
3. [isim] Yün kumaş
4. Yün kumaştan yapılmış
   • "Yünlü etek."

SÖKÜN

1. [isim] "Birçok kişi veya şey birbiri ardından gelmek, görünmek" anlamlarına gelen sökün etmek birleşik fiilinde geçer
   • "Bir geniş bayırdan oynak Çerkez atları sökün etti." (Falih Rıfkı Atay)

GÜNAH

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dinî bakımdan suç sayılan iş veya davranış, vebal
   • "Bunu yapan günün birinde er geç bu günahın kefaretini ödeyecektir." (Haldun Taner)
   • "Seni göreyim söyleyeyim dedim de günah benden gitsin!" (Necati Cumalı)
   • "Bedia'yı terk edersem büyük bir günah işlemiş olacağım." (Peyami Safa)
   • "Bu mala bu kadar para vermek günah olur."
2. Acımaya yol açacak kötü davranış, yazık
   • "Bu adama bu kadar eziyet etmek günahtır."
3. Sorumluluk, vebal
   • "Ben söyleyeyim de günah benden gitsin."
4. Kabahat, hafif suç
   • "Bütün kusurları, günahları, kibar, asil bir güzellik şeklinde görülür." (Mahmut Yesari)

ÜNSÜZ

1. [sıfat] Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz
2. [isim] Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant

FÜNYE

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Barut vb. patlayıcı maddeleri ateşlemek için kullanılan kapsül
2. Topu ateşlemek için falya deliğine konulan araç

HÜNSA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Er dişi

LEDÜN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanrı katı

ÖZGÜN

1. [sıfat] Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan, orijinal
   • "Eskinin doğa ile uyuşan, özgün yapılarını yıkıp yerine yabancı, öykünme, yaratıcılıktan yoksun yapılar dikerek çirkinleştirdik." (Necati Cumalı)
2. Bir buluş sonucu olan, nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan
   • "Özgün biçim."
3. Çeviri olmayan, asıl olan (metin)

DÜĞÜN

1. [isim] Evlenme veya sünnet dolayısıyla yapılan tören, eğlence, cemiyet
   • "Babam düğünün savaştan sonraya kalmasını uygun görmüş." (Aka Gündüz)
2. Bir olayı kutlamak için yapılan büyük eğlence veya tören

ÖLÇÜN

1. [sıfat] Standart

MÜNŞİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Mektup türünde usta ve başarılı olan, inşası güçlü (kimse)