İçinde Ü geçen 3 harfli kelimeler

İçinde ü olan 3 harfli 52 kelime var. İçerisinde Ü harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ü harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ü harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

TÜL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Çok ince gözenekli pamuk, ipek veya sentetik dokuma
2. [sıfat] Bu dokumadan yapılmış
   • "Bütün pencereler eskisi gibi çiçekli ve tül perdeliydi." (Ahmet Haşim)

TÜF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yanardağların püskürttüğü kül, kum ve lav parçacıklarından oluşan, çoğunlukla açık renkli, hafif gözenekli bir tür çökelti taşı

BÜK

1. [isim] Ovada veya dere kıyısında çalı ve diken topluluğu
2. Böğürtlen
3. Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar
4. Dönemeç

SÜT

1. [isim] Kadınların ve memeli dişi hayvanların yavrularını beslemek için memelerinden gelen, besin değeri yüksek beyaz sıvı
   • "Şimdi önümüzden süt dökmüş kedi gibi sakin sakin akıyor." (Haldun Taner)
   • "İş söze döküldü mü nedense tutuklaşıyor, süt dökmüş kediye dönüyordu." (Atilla İlhan)
   • "Hacı yenge süt gibi saçları, buruşuk yüzüyle asıl şimdi eli öpülecek bir hacı yenge olmuştu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Fadime'yi aldım götürdüm, kaynanamın odasına bıraktım, sütten kesmiştim." (Halide Edip Adıvar)
2. Bazı bitkilerin türlü organlarında bulunan beyaz renkte öz su
3. Erkek balığın tohumu
4. Süte benzeyen her türlü sıvı
   • "Acı badem sütü."
5. Benzin, mazot

LÜK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Boyacılıkta kullanılan Hint zamkı

KÜT

1. [sıfat] Kısa ve kalınca
   • "Küt parmaklar."
2. Keskin olmayan

EKÜ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Avro

KÜF

1. [isim] Ekmek, peynir vb. organik maddelerin üzerinde, nem ve ısının etkisiyle oluşan, çoğu yeşil renkli mantar
2. Pas

DÜZ

1. [sıfat] Yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan
   • "Düz tahta."
   • "Düğünevinin avlusuna girerken yeni düze inmiş efeler gibi nara attı." (Ömer Seyfettin)
2. Kıvrımlı olmayan, doğru
   • "Düz çizgi."
3. Yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan, müstevi
4. Kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı)
5. Yayvan, altı derin olmayan
   • "Düz kayık. Düz tabak."
6. Kıvırcık veya dalgalı olmayan (saç)
7. Yalın, sade, süssüz
   • "Düz bir anlatım."
8. Çizgisiz, desensiz ve tek renkli
   • "Düz bir kumaş."
9. [isim] Engebesiz olan yer, düzlük, ova
   • "Kardaş gitmem Diyarbakır düzüne / Kızlar peri olsa bakmam yüzüne." (Halk türküsü)

LÜP

1. [isim] Emek vermeden ele geçirilen şey
   • "Lüpe bayılır. Lüp buldu mu dayanamaz."
2. Büyükçe bir şeyin birdenbire ve kolaylıkla yutulmasını anlatan ses

TÜR

1. [isim] Çeşit, cins
   • "Yazı türleri."
2. Ortak özellikleri olan bireylerin tamamı, cinslerin ayrıldığı bölüm, janr
   • "Aslan ve insan türleri."
3. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram
   • "Parça bütünün, cins türün yerine geçti mi daralma olur. Hayvan canlı varlık karşısında türdür, aslan karşısında cinstir."
4. [sıfat] Türlü
   • "Bu tür davranışlar."

TÜN

1. [isim] Gece

JÜT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Ihlamurgillerden, Hindistan ve Bangladeş'te yetişen, ip ve çuval yapımında kullanılan, liflerinden yararlanılan bir bitki (Corchorus capsularis)
2. Bu bitkinin liflerinden yapılan dokuma

DÜK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bazı devletlerde prensten sonra gelen en yüksek soyluluk unvanı

CÜZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri
2. Fasikül
3. Kur'an'ın bölünmüş olduğu otuz parçadan her biri
   • "İlk defa olarak gördüğüm bir amme cüzünden bir şeyler okudu." (Sait Faik Abasıyanık)

GÜN

1. [isim] Güneş
   • "Gün biraz yükselince ıssı bir sıcak kırları kapladı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "O geceyi çok rahatsız geçiren Rıza ertesi sabah gün ağarırken kalktı." (Haldun Taner)
   • "Doktordan gün almam gerekir."
   • "Değişiveren şartlar karşısında gün doğmadan neler doğar diye düşündüğü çok olmuştu." (Ayşe Kulin)
2. Güneş ışığı
   • "Beş yaşından iki gün aldı."
   • "Süleyman kâhya gün atıncaya kadar çadırların arasında dolaştı." (Yahya Kemal)
   • "Benim tavukların günü daha dolmamışsa suçlu olan ben miyim?" (Zeyyat Selimoğlu)
3. Gündüz
   • "Güneş, bütün gün enselerinde boza pişirmiş." (Haldun Taner)
4. Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre
   • "Kız kardeşi üç yıl, bir gün olsun canı sıkılmadan yaşadı Tatvan'da." (Necati Cumalı)
5. İçinde bulunulan zaman
   • "Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
6. Zaman, sıra
   • "Biz bu ihtiyara son günlerinde hiç aklından geçirmediği bir saadet sağladık." (Haldun Taner)
7. Çağ, devir
8. İyi yaşanmış zaman
   • "Zavallı, gün görmedi."
9. Bayram niteliğinde özel gün
   • "Bugün Fransızların günü imiş."
10. Belirli günlerde ev hanımlarının konuk ağırlamak için yaptıkları toplantı
    • "Yarın Ayşe Hanım'ın günü."
11. Tarih

BÜZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Künk

TÜY

1. [isim] İnsan ve hayvan derisi üzerinde bulunan ince, kısa, yumuşak ve sık uzantılar
   • "İnce güzel kaşlarının ortasında iki tüyü her zamanki gibi tersine dönmüş." (Halide Edip Adıvar)
   • "Otelin kapıcısı yalan söylemekte tüy dikiyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Adamlar yüz kiloluk bir yükü tüy gibi kaldırırlar..." (Burhan Felek)
   • "Büyük hanım, daha fazla korkuyor, tüyleri diken diken oluyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Kuşların gövdesini örten ince ve tel gibi uzantıların her biri veya tamamı
   • "Akıllı kız Güner, ortaya çıkalı ne kadar oldu, daha dün bir bugün iki, baksana iyice tüyü düzmüş." (Atilla İlhan)
   • "Ne vahşi, ne korkunç; insanın tüylerini diken diken eden bir ölü sessizliği var." (Orhan Veli Kanık)
3. Bazı bitki ve meyvelerle bazı dokumalar üzerinde görülen ince, kısa, yumuşak ve sık uzantılar

ÜRE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Azotlu besinlerin vücutta yanmasıyla oluşan, erimiş bir durumda idrarla dışarı atılan azotlu madde
2. Yapay reçine verniği ve tutkalı üretiminde kullanılan temel gereçlerden beyaz, billursu toz

YÜK

1. [isim] Araba, hayvan vb.nin taşıdığı şeylerin hepsi
   • "Çölde yük götüren vasıta develer, insan taşıyan vasıta hecinlerdir." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Onların hepsinde sanki bulundukları yere yük oluyorlarmış gibi utangaç ve ürkek bir hâl vardır." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "... işgal altındaki memleketlere o günlerde sık sık ve kolaylıkla seyahat etmiş, yükte hafif pahada ağır eşya sokup çıkarmışlardır." (Halide Edip Adıvar)
   • "Şikâyet etmeden yükünü çektiği yitik bir yaşamı olmalıydı." (Çetin Altan)
2. Bir şeyin ağırlığı
   • "Bunları gazetelere verebilirsem amcama yük olmaktan kurtulacağıma emindim." (Halide Edip Adıvar)
   • "Lokanta da her akşamki yükünü almaya başlamıştı." (Tarık Buğra)
3. Araba, hayvan vb.nin taşıyabildiği miktar
   • "Bir araba yükü odun."
4. Eşya
   • "Bütün yükü bu bavul."
5. Birinin üzerine almak zorunda kaldığı ağır görev
   • "Ben bu yükün altına giremem. Bu yüke herkes katlanamaz."
6. Tedirginlik veren şey, engel
7. Bir cismin yüzeyinde biriken elektrik miktarı
8. Yüz bin kuruşluk mal veya tutar
   • "Mademki öyledir, bir yük getirip satan herkes iki akçe versin." (Tarık Buğra)
9. Doğacak bebek
10. Yüklük
    • "Haydi şu yüke giriver!.." (Sait Faik Abasıyanık)