İçinde ÖV geçen 8 harfli kelimeler

İçinde öv olan 8 harfli 22 kelime var. İçerisinde ÖV bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında öv olan kelimeler listesine ya da Sonu öv ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SÖVÜŞMEK

1. [nsz] Birbirine sövmek

DÖVÜLGEN

1. [sıfat] Dövülerek levha durumuna geçebilen (maden)

TEKGÖVDE

1. [sıfat] Parçalara ayrılmayan, bütün olarak bulunan, monoblok

GÖVERMEK

1. [nsz] Yeşermek
   • "Eski toprağa ektiklerin / Bir yeni güçle göverdi gür." (Behçet Necatigil)
2. Morarmak

DÖVDÜRME

1. [isim] Dövdürmek işi

SÖVDÜRME

1. [isim] Sövdürmek işi

ÖVEBİLME

...

DÖVÜLMEK

1. [nsz] Dövme işine konu olmak
   • "Köyün içinde birkaç kat davul sabahtan başladı, gece yarılarına kadar dövüldü." (Memduh Şevket Esendal)

DÖVÜŞKEN

1. [sıfat] İyi dövüşen veya dövüşmeyi seven
   • "Eski dövüşken gür sesli erkek Osmanoğulları tanınamıyordu." (Yahya Kemal Beyatlı)

ÖVDÜRMEK

...

SÖVÜLMEK

1. [-e] Sövme işine konu olmak

RÖVEŞATA

...

DÖVMELİK

1. [isim] Mısır ve buğday dövmeye yarayan, yarma buğday yapan bir araç

DÖVÜNMEK

1. [nsz] Aşırı üzüntü, çaresizlik, pişmanlık duyarak çırpınmak, kendi kendini dövmek
   • "Bir kadın dokuz çocukla bir viranenin içinde çırılçıplak kaldım diye dövünüyordu." (Aka Gündüz)
2. Çok üzülmek
   • "Farsçayı öğrenmediğime dövünür dururum." (Nurullah ataç)

DÖVÜŞMEK

1. [nsz] Karşılıklı birbirini dövmek, vuruşmak
   • "Öyle yiğitçe, öyle gözünü daldan budaktan sakınmadan dövüşmüş, atına binip oradan uzaklaşmıştı." (Orhan Kemal)
2. [-le] İki silahlı kuvvet çatışmak
3. Boks yapmak

DÖVMESİZ

...

GÖVDESİZ

1. [sıfat] Gövdesi olmayan
2. Görünürde gövdesi olmayan

KONGÖVDE

1. [isim] Palmiyelerde olduğu gibi, üzerinde yaprak kalıntıları, izleri bulunan dalsız, budaksız gövde

TÖVBEKAR

...

TÖVBESİZ

1. [sıfat] Tövbe etmemiş