İçinde ÖNC geçen kelimeler

İçinde önc olan 25 kelime var. İçerisinde ÖNC bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında önc olan kelimeler listesine ya da Sonu önc ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

ÖNCELİKLİLİK

10 Harfli Kelimeler

ÖNCELLEMEK, ÖNCESİZLİK

9 Harfli Kelimeler

BÖNCESİNE, ÖNCECİLİK, ÖNCELEMEK, ÖNCELİKLE, ÖNCELİKLİ, ÖNCELLEME

8 Harfli Kelimeler

GÖNCÜLÜK, ÖNCELEME, ÖNCELERİ, ÖNCÜLLER

7 Harfli Kelimeler

ÖNCEDEN, ÖNCELİK, ÖNCESİZ, ÖNCÜLÜK

6 Harfli Kelimeler

ÖNCECİ, ÖNCEKİ

5 Harfli Kelimeler

BÖNCE, GÖNCÜ, ÖNCEL, ÖNCÜL

4 Harfli Kelimeler

ÖNCE, ÖNCÜ

C N Ö Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

ÖN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖNCELİKLİLİK

...

ÖNCESİZLİK

1. [isim] Öncesi olmama durumu
2. Ezel

ÖNCELLEMEK

...

ÖNCELEMEK

1. [-i] Bir şeyi önceden yapmak, geri bırakmamak, öne almak, takdim etmek
2. Tanıtmak, yönlendirmek amacıyla överek öne çıkarmak, lanse etmek

ÖNCELİKLİ

1. [sıfat] Önceliği olan

ÖNCECİLİK

1. [isim] Bir şeyi başkalarından önce yapma işi, inisiyatif
2. Önde gelme işi

ÖNCELLEME

...

ÖNCELİKLE

1. [zarf] Öne alınarak, daha önce olarak
   • "Bu tasarı, Mecliste öncelikle görüşülecek."

BÖNCESİNE

...

ÖNCELERİ

1. [zarf] Önceki zamanda, başlangıçta
   • "Önceleri kapıldığım münasebetsiz düşünce, kafamdan defolup gitmişti." (Refik Halit Karay)

GÖNCÜLÜK

...

ÖNCELEME

1. [isim] Öncelemek işi, lanse

ÖNCÜLLER

1. [isim] Bir tasımda yargıya ulaştıran ilk iki önerme

ÖNCELİK

1. [isim] Bir şeyin öbüründen önce olması durumu, evleviyet, takaddüm

ÖNCESİZ

1. [sıfat] Zamanda başlangıcı olmayan, ezelî
   • "Evren öncesizdir."

ÖNCÜLÜK

1. [isim] Öncü olma durumu
2. Önderlik
   • "Bu millet Batı tipi tiyatroyu Muhsin Ertuğrul'un öncülüğüne borçlu..." (Haldun Taner)

ÖNCEDEN

1. [zarf] Başlarken, başlangıçta, daha önce, evvelce
   • "Önceden bilmiyordu, sonra öğrendi."

ÖNCEKİ

1. [sıfat] Önce olan, evvelki, mukaddem, sabık
   • "Önceki başkan."

ÖNCECİ

...

ÖNCEL

1. [isim] Bir görevde, meslekte kendinden önce yerini tutmuş olan kimse, selef, ardıl karşıtı
2. Önceden yaşamış olanlar
3. Sonucun çıkarıldığı önerme veya önermeler