Önc ile başlayan kelimeler

Başında önc olan 21 kelime var. Önc ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde önc olan kelimeler listesine ya da sonu önc ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında önc bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

ÖNCELİKLİLİK

10 Harfli Kelimeler

ÖNCELLEMEK, ÖNCESİZLİK

9 Harfli Kelimeler

ÖNCECİLİK, ÖNCELEMEK, ÖNCELİKLE, ÖNCELİKLİ, ÖNCELLEME

8 Harfli Kelimeler

ÖNCELEME, ÖNCELERİ, ÖNCÜLLER

7 Harfli Kelimeler

ÖNCEDEN, ÖNCELİK, ÖNCESİZ, ÖNCÜLÜK

6 Harfli Kelimeler

ÖNCECİ, ÖNCEKİ

5 Harfli Kelimeler

ÖNCEL, ÖNCÜL

4 Harfli Kelimeler

ÖNCE, ÖNCÜ

C N Ö Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

ÖN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖNCELİKLİLİK

...

ÖNCELLEMEK

...

ÖNCESİZLİK

1. [isim] Öncesi olmama durumu
2. Ezel

ÖNCELİKLE

1. [zarf] Öne alınarak, daha önce olarak
   • "Bu tasarı, Mecliste öncelikle görüşülecek."

ÖNCELEMEK

1. [-i] Bir şeyi önceden yapmak, geri bırakmamak, öne almak, takdim etmek
2. Tanıtmak, yönlendirmek amacıyla överek öne çıkarmak, lanse etmek

ÖNCECİLİK

1. [isim] Bir şeyi başkalarından önce yapma işi, inisiyatif
2. Önde gelme işi

ÖNCELİKLİ

1. [sıfat] Önceliği olan

ÖNCELLEME

...

ÖNCÜLLER

1. [isim] Bir tasımda yargıya ulaştıran ilk iki önerme

ÖNCELERİ

1. [zarf] Önceki zamanda, başlangıçta
   • "Önceleri kapıldığım münasebetsiz düşünce, kafamdan defolup gitmişti." (Refik Halit Karay)

ÖNCELEME

1. [isim] Öncelemek işi, lanse

ÖNCÜLÜK

1. [isim] Öncü olma durumu
2. Önderlik
   • "Bu millet Batı tipi tiyatroyu Muhsin Ertuğrul'un öncülüğüne borçlu..." (Haldun Taner)

ÖNCEDEN

1. [zarf] Başlarken, başlangıçta, daha önce, evvelce
   • "Önceden bilmiyordu, sonra öğrendi."

ÖNCESİZ

1. [sıfat] Zamanda başlangıcı olmayan, ezelî
   • "Evren öncesizdir."

ÖNCELİK

1. [isim] Bir şeyin öbüründen önce olması durumu, evleviyet, takaddüm

ÖNCEKİ

1. [sıfat] Önce olan, evvelki, mukaddem, sabık
   • "Önceki başkan."

ÖNCECİ

...

ÖNCÜL

1. [isim] Bir çıkarımın öncüller kümesini oluşturan önermelerden herhangi biri, mukaddem
   • "Top top olmuş güzellerin sürüsü / Öncül olmuş çeker gider birisi." (Halk türküsü)
2. Bir tasımda sonucu hazırlayan ilk iki önermeden her biri, mukaddem
3. Bir bilimsel çalışmada işe koyulurken, araştırmaya konu edilmeksizin doğru sayılan önerme
4. Kılavuz, öncü

ÖNCEL

1. [isim] Bir görevde, meslekte kendinden önce yerini tutmuş olan kimse, selef, ardıl karşıtı
2. Önceden yaşamış olanlar
3. Sonucun çıkarıldığı önerme veya önermeler

ÖNCE

1. [isim] Baştaki, geçmişteki bölüm, geçmiş zaman
   • "Demin söyledikleri bana sadece daha önce olup bitenleri düşündürdü." (Tarık Buğra)
2. [zarf] İlk olarak, başlangıçta, sonra karşıtı
   • "Önce hep birlikte basın suçunu tarif edelim." (Burhan Felek)