İçinde ÖN geçen 7 harfli kelimeler

İçinde ön olan 7 harfli 44 kelime var. İçerisinde ÖN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ön olan kelimeler listesine ya da Sonu ön ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖNOLOJİ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Şarap ve şarap yapımıyla ilgilenen bilim dalı

DÖNENME

1. [isim] Dönenmek işi

ÖNCÜLÜK

1. [isim] Öncü olma durumu
2. Önderlik
   • "Bu millet Batı tipi tiyatroyu Muhsin Ertuğrul'un öncülüğüne borçlu..." (Haldun Taner)

ÖNCELİK

1. [isim] Bir şeyin öbüründen önce olması durumu, evleviyet, takaddüm

ÖNGÖRME

1. [isim] Öngörmek işi

YÖNELİŞ

1. [isim] Yönelme işi veya biçimi

DÖNÜŞME

1. [isim] Dönüşmek işi, tahavvül
2. Benzeşme

DÖNEKÇE

1. [sıfat] Dönek gibi
2. Döneğe yakışacak biçimde

YÖNÜYLE

...

SÖNÜMLÜ

1. [sıfat] Belirli bir sürede genliği sıfıra inen (salınım hareketi)

GÖNENME

1. [isim] Gönenmek işi

DÖNBABA

1. [isim] Turnagagası

ÖNDELİK

1. [isim] Yapılacak bir hizmet veya satın alınacak bir mal için anlaşmaya göre önceden ödenen miktar, avans
   • "Üstelik Dostoyevski bunun için 4500 ruble öndelik almış ama romanı yayıncıya göndereceği gün yazdıklarını beğenmeyerek yırtmıştır." (Salâh Birsel)

ÖNCEDEN

1. [zarf] Başlarken, başlangıçta, daha önce, evvelce
   • "Önceden bilmiyordu, sonra öğrendi."

DÖNÜŞÜM

1. [isim] Olduğundan başka bir biçime girme, başka bir durum alma, tahavvül, inkılap, transformasyon
   • "Alfabe dönüşümü halkın okumayı kolay sökmesi içindi." (Necati Cumalı)
2. Görevinin değişikliğe uğraması yüzünden bir organda ortaya çıkan değişme
3. Bilinçaltına itilmiş bir duygu veya isteğin, karşıtı görünümünde veya başka bir biçimde bilince yükselmesi, transformasyon

YÖNETİŞ

1. [isim] Yönetme işi veya biçimi

EMİNÖNÜ

...

ÖNÜNDEN

1. [zarf] ...-den biraz önce

ÖNLÜKLÜ

1. [sıfat] Önlük giymiş olan
   • "Şimdi odada biri kadın, öbürü erkek iki kişi var, ikisi de beyaz önlüklü, hasta bakıcı veya doktor." (Refik Halit Karay)

GÖNÇLÜK

1. [isim] Zengin olma durumu