İçinde Ö geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ö olan 4 harfli 98 kelime var. İçerisinde Ö harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ö harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖLME

1. [isim] Ölmek işi, fevt, kabız, uful
   • "O kafile her vatandaşın maddi ve manevi hak, selamet ve saadeti için ölmeye gidiyordu." (Halide Edip Adıvar)

FÖTR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Şapka, çanta, çiçek ve başka süs eşyası yapmak için kullanılan ince ve yumuşak keçe
   • "Fötr şapkası, şapkadan başka her şeye benziyor..." (Kemal Tahir)
2. [sıfat] Bu keçeden yapılmış (şapka)

ÖZÜT

1. [isim] Bir maddenin herhangi bir yolla elde edilmiş olan özü, ekstre

ÖZNE

1. [isim] Bir cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje: Çocuk uyudu. Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir
2. Bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de dış dünyaya karşıt olan birey

BÖCÜ

1. [isim] Kurt
2. Böcek
3. Çocukları korkutmak için söylenen ve hayalet, hortlak vb. hayalî varlık
   • "Ferace ile böcü gibi çıkacak değilim ya." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

ÖDÜN

1. [isim] Uzlaşmaya varabilmek için hak, istek veya savlarının bir bölümünden, karşı taraf yararına vazgeçme, ödünleme, ivaz, taviz
   • "Kalabalığa verilen her ödün, verenleri kendi benliğinden, kişiliğinden uzaklaştırıyor." (Necati Cumalı)
   • "Yaşamı boyunca ekmek parası yüzünden olmayacak ödünler verdi." (Haldun Taner)

ÖRME

1. [isim] Örmek işi
2. [sıfat] Örülerek yapılmış olan
   • "Üstüne açık kahverengi yün örme bir ceket giymişti." (Peyami Safa)

ÖZLÜ

1. [sıfat] Özü olan, öz bölümü çokça olan
   • "Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan
   • "Ben o kadar bedbaht, doğru özlü bir kadınım ki beni sonra anlayacaksınız." (Aka Gündüz)
3. Yapışkan, verimli (toprak)
4. Düşünceyi gereksiz söz kullanmadan bildiren
   • "Özlü anlatım."

ÖLÜK

1. [sıfat] Canlılığı azalmış, hâlsiz

ÖRÜK

1. Örülmüş olan yer
   • "Eğer örük varsa artık paltonun bizimkine ait olduğuna hükmederim." (Burhan Felek)
2. Saç örgüsü

ÖNEL

1. [isim] Bir işin tamamlanması için tanınan ek süre, mehil
2. İş sözleşmesine göre işçinin işten çıkarılmadan önce belirlenen süre

ÖPME

1. [isim] Öpmek işi
   • "İlk defa arkadaşının yanında boynuma sarılıp beni öpmeye başlamıştı." (Halide Edip Adıvar)

KÖLE

1. [isim] Savaşta tutsak alınan, yabancı ülkelerden zorla kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan veya başkasından satın alınan erkek, kul, esir, abd
2. Birinin emri altında bulunan, özgür olmayan kimse
   • "Oğlum köleniz."
3. Herhangi bir şeye aşırı derecede bağlı olan kimse
   • "İçkinin kölesi. Paranın kölesi."

ÖVÜŞ

1. [isim] Övme işi veya biçimi

ÖKSE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Ökse otu saplarından veya çobanpüskülü kabuklarından çıkarılan yapışkan macun
2. Bu macunla bulanarak kuş tutmakta kullanılan değnek
   • "Tepelere çıkıp kuşlara ökse kuralım." (Aka Gündüz)
3. Erkekleri kendine bağlamasını bilen alımlı kadın

BÖRÜ

...

GÖRK

1. [isim] Güzellik, gösteriş

ÖRTÜ

1. [isim] Örtmek için kullanılan şey
   • "Hekim, hastanın üstündeki örtüyü açtı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Kız Ayşe, anana söyle, seni örtüye soksun." (Ömer Seyfettin)
2. Yapılarda çatı, dam

ÖNCE

1. [isim] Baştaki, geçmişteki bölüm, geçmiş zaman
   • "Demin söyledikleri bana sadece daha önce olup bitenleri düşündürdü." (Tarık Buğra)
2. [zarf] İlk olarak, başlangıçta, sonra karşıtı
   • "Önce hep birlikte basın suçunu tarif edelim." (Burhan Felek)

ÖBÜR

1. [sıfat] Öteki, diğer
   • "Tünelin öbür ucunda tekrar ufak tefek ışıklar belirmişti." (Reşat Nuri Güntekin)