İçinde Ö geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ö olan 4 harfli 98 kelime var. İçerisinde Ö harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ö harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖREK

1. [isim] Duvar

ÖÇLÜ

1. [sıfat] Kin ve intikam dolu, öç alma isteğinde olan
   • "Fransız general beyaz at üstünde Galata'dan geçtiği gün, tıpkı 1908 Meşrutiyeti'nin ilk günlerindeki gazete başyazıları gibi hınçlı ve öçlü idi." (Falih Rıfkı Atay)

ÖZÜT

1. [isim] Bir maddenin herhangi bir yolla elde edilmiş olan özü, ekstre

ÖTME

1. [isim] Ötmek işi

BÖKE

1. [isim] Kahraman, güçlü kimse
2. Şampiyon

ÖVME

1. [isim] Övmek işi, sena, medih
   • "Şikâyetleri kesilince İstanbul'u övmeye başladı." (Refik Halit Karay)

ÖKSE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Ökse otu saplarından veya çobanpüskülü kabuklarından çıkarılan yapışkan macun
2. Bu macunla bulanarak kuş tutmakta kullanılan değnek
   • "Tepelere çıkıp kuşlara ökse kuralım." (Aka Gündüz)
3. Erkekleri kendine bağlamasını bilen alımlı kadın

HÖST

1. [ünlem] At, katır, sığır vb. hayvanları, özellikle öküzü durdurmak için kullanılan bir seslenme sözü
   • "Höst, höst, diye bağırdı. At oralı olmadı." (Abbas Sayar )
2. Bir kimseyi uyarmak için kullanılan bir seslenme sözü

ÖZET

1. [isim] Bir yazı veya sözün anlamını daha kısa ve özlü biçimde veren yazı veya söz, hülasa, fezleke
   • "Romanın özeti."
2. Filmin konusunu en kısa biçimde anlatan, bir senaryo çalışmasının ilk basamağı olan metin

ÖYKÜ

1. [isim] Ayrıntılarıyla anlatılan olay
2. Hikâye
   • "Çok yazamıyorum ama öyküler içinde yaşıyorum." (Nezihe Meriç)

ÖZNE

1. [isim] Bir cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje: Çocuk uyudu. Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir
2. Bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de dış dünyaya karşıt olan birey

ÖZEL

1. [sıfat] Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan
2. Bir kişiyi ilgilendiren, hususi, zatî
   • "Özel bir diyeceği varmış gibi koluma girdi sokakta." (Necati Cumalı)
3. Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı
4. Dikkate değer
   • "Özel bir ilgi gösterdi."
5. Ayırt edici bir niteliği olan
6. Her zaman görülenden, olağandan farklı
   • "Özel durumları da göz önüne alalım."

ÖRÜK

1. Örülmüş olan yer
   • "Eğer örük varsa artık paltonun bizimkine ait olduğuna hükmederim." (Burhan Felek)
2. Saç örgüsü

GÖZE

1. [isim] Hücre
2. Su kaynağı

GÖÇÜ

1. [isim] Toprak kayması

ÖVEÇ

1. [isim] İki üç yaşındaki erkek koyun
   • "Git kumandana söyle, öveç ise, ucuz olursa iki tane de benim için alsın, anladın mı?" (Memduh Şevket Esendal)

ÖNEM

1. [isim] Bir şeyin nitelik veya nicelik bakımından değeri olma durumu, ehemmiyet
   • "Mustafa Kemal'in hareketine gittikçe daha çok önem vermektedir." (Falih Rıfkı Atay)

ÖDEV

1. [isim] Yapılması, yerine getirilmesi, insanlık duygusu, töre ve yasa bakımından gerekli olan iş veya davranış, vazife, vecibe
   • "Doktor da rahattır. Ödevini yapmıştır." (Haldun Taner)
2. Öğretmenin öğrencilere okul dışında yapmaları için verdiği çalışma

SÖBE

1. [sıfat] Biçimi yumurta gibi olan, beyzi, oval

ÖBÜR

1. [sıfat] Öteki, diğer
   • "Tünelin öbür ucunda tekrar ufak tefek ışıklar belirmişti." (Reşat Nuri Güntekin)