İçinde Ç geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ç olan 5 harfli 514 kelime var. İçerisinde Ç harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ç harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ç harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BABAÇ

1. [isim] Erkek kümes hayvanlarının en iri ve yaşlı olanı
   • "Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler." (Burhan Felek)

ÇALIM

1. [isim] Karşıdakini etkilemek amacıyla yapılan abartılı davranış, kurum, caka
   • "Bundan ötürü de hâllerinde görgüsüzce bir çalım, budalaca bir durum sezilir." (Haldun Taner)
   • "İzmir ve dolaylarında çalım satıp dolaşmaya başlayacaklar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Sanki demek istediğim bir çalımına gelseydi seni de yüzdürürdü." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Yıldız, çalımına getirdikçe ateş ediyordu." (Aka Gündüz)
2. Kılıcın keskin yanı
3. Menzil, erim
   • "Kurşun çalımı. Göz çalımı."
4. Biraz benzeme, andırma
5. Geminin su kesiminden aşağı bölümünün baş ve kıç bodoslamasına doğru darlaşması
6. Bir oyuncunun topu elinden veya ayağından kaçırmadan karşısındaki oyuncuları kıvrak hareketlerle geçmesi

BIÇAK

1. [isim] Bir sap ve çelik bölümden oluşan kesici araç
   • "Ekmek bıçağı. Sebze bıçağı."
   • "Köy delikanlılarının bıçak çekmeye elleri bile değmedi." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bu tatlı sohbetin arasında kapı çalındı, lakırtıları bıçak gibi kesildi." (Halide Edip Adıvar)
2. Çeşitli kesme işlerinde kullanılan keskin ağızlı araç
   • "Basımevi bıçağı."

ÇELİK

1. [isim] Su verilerek çok sert ve esnek bir duruma getirilebilen, birleşiminde az miktarda karbon bulunan demir ve karbon alaşımı, polat
   • "Süngülerini çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Çelik ve demir vücuduyla hassas bir sporcuya benziyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [sıfat] Bu alaşımdan yapılmış
   • "Tavandaki abajursuz, çelik elektrik lambasını yakmış okuyordu." (Sait Faik Abasıyanık)

ÇIVMA

1. [isim] Çıvmak işi

NAÇİZ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Değersiz, önemsiz
   • "Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır." (Atatürk)

PASÇI

...

YAŞÇA

...

ÇAKRA

1. [isim] Vücuttaki enerji üreten noktalardan her biri

PENÇE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yırtıcı hayvanların ön ayaklarının parmaklarıyla tırnakları
   • "Kuş, beni görünce korktu, pençesinde yılanla havalandı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Aslan bir pençe atarak soysuz köpeğin kemiklerini kırmış." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Karaborsa davalarında ise bunların nüfuzları sıfırdan aşağıdır çünkü bu hususta birçoğu Millî Korunmanın pençesine düşmeye namzettir." (Halide Edip Adıvar)
2. Ayakkabının tabanındaki kösele
   • "Bilirim atarsın bana pençeni / Nefsine kahretmek istedikçe sen." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
3. Etkisinden kurtulmak olanaksız, etkisi çok olan güç
   • "Bu vicdan azabının demirden pençesi yüreğini sıkmaya başlıyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
4. El
   • "Bir yumruğunu gırtlağıma dayadı, bir pençesiyle kalbimi kavradı." (Aka Gündüz)

UÇARI

1. [sıfat] Ele avuca sığmaz (kimse)
   • "Ben azami derecede haşarı ve uçarı bir çocuktum." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Kendini çeşitli eğlencelere vermiş (kimse), sefih
   • "Yazar dediğin biraz uçarı, serseri mizaç olmalı değil midir?" (Haldun Taner)

ÇAVUŞ

1. [isim] Bir işin veya işçilerin başında bulunan ve onları yöneten sorumlu kimse
2. Osmanlı Devleti teşkilatında çeşitli hizmetler yapan görevli
3. Osmanlı ordusunda üst komutanların buyruklarını ast komutanlara ulaştıran görevli
4. Onbaşıdan sonra gelen ve görevi manga komutanlığı olan erbaş
   • "Katanaların birinin üstünde bir topçu çavuşu oturuyor." (Refik Halit Karay)
5. Askerî okullarda sınıf başkanı
   • "İki ay içinde üstünlüğünü tanıtarak sınıfının çavuşu olmuştur." (Falih Rıfkı Atay)

KİREÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Mermer, tebeşir, kireç taşı, alçı taşı gibi birçok taşın özünü oluşturan kalsiyum oksit, (CaO)
   • "Duvarlar kireç badanalı idi." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Genç kadının yüzü kireç gibi ağarmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Kalsiyum hidroksit, Ca(OH)

YOKÇU

1. [isim] Nihilist

AÇMAZ

1. [isim] Satranç oyununda şahı koruyan taşlardan birinin yerinden oynatılamaması durumu
2. Tuluatta karşısındakine bir nükte veya tekerleme söyleme kolaylığını veren söz
3. İçinden zor çıkılır durum

ÇAKIŞ

1. [isim] Çakma işi veya biçimi

DUTÇU

...

STREÇ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [sıfat] Esnek
2. [isim] Çeşitli maddelerin havayla etkileşimini ortadan kaldırmak amacıyla sarıldığı şeffaf paketleme malzemesi

ETÇİK

1. [isim] Küçük et parçası

ÇATKI

1. [isim] Uç uca, birbirine çatılan şeylerin bütünü
   • "Tüfek çatkısı."
2. Sehpa
3. Alından geçerek başın çevresine çember gibi bağlanan bağ, kaşbastı
   • "Alnında, başı ağrıdığı vakitlerdeki gibi beyaz tülbentten bir çatkı vardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
4. Bir işin bütününün veya parçalarının bir araya getirilmesinde uyulan yöntem