İçinde YAN geçen 5 harfli kelimeler

İçinde yan olan 5 harfli 28 kelime var. İçerisinde YAN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında yan olan kelimeler listesine ya da Sonu yan ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A N Y Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

AYN, YAN

2 Harfli Kelimeler

AN, AY, YA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İSYAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Herhangi bir amaçla kurulu düzene veya devlet güçlerine karşı gelme, başkaldırma, ayaklanma
   • "Demek ki bunca senelik kuzu gibi yumuşak başlı karısı da nihayet isyan bayrağını açmıştı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bu otonom bölgelerde Zeta, 1040'ta Bizans'a karşı isyan ederek yarım asır mücadeleden sonra ikinci Sırp devleti vücuda geldi." (Falih Rıfkı Atay)
2. Bir düzene veya emre boyun eğmeme, uymama, itaat etmeme
   • "Bu kız beni ilk defa çevreme karşı isyandan, her şeye ibrazdan kurtardı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu Müslüman adam, kadere yalnız İstanbul'dan uzakta ölmek endişesiyle isyan ederdi." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

MEYAN

1. [isim] Meyan kökü

YANAL

1. [sıfat] Yanda olan, yana düşen
2. Alaca, iki renkli
   • "Yanal elma. Yanal keçi."

YANSI

1. [isim] Işığın parlak bir yere çarpıp geriye doğru yön değiştirerek kaynağını göstermesi, inikâs
2. Tepke

PAYAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Son, sonuç, nihayet
   • "Hele hep birden uçtukları zaman neşesine payan olmazdı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

BAYAN

1. [isim] Kadınların ad veya soyadlarının önüne getirilen saygı sözü
   • "Bayan İnci."
2. Kadın
   • "Bir bayan geldi."
3. Eş, karı
   • "Süleyman Bolluk da bayanın sımsıkı koluna girmişti." (Halide Edip Adıvar)
4. [ünlem] Kadınlara bir seslenme sözü
   • "Bayan! Kimi aradınız?"

YANIT

1. [isim] Cevap
   • "Türk Eli'nin uluları bu sorulara akıllıca ve gerçekçi yanıtlar bulamıyorlardı." (Nezihe Araz)

YANCI

1. [isim] Düşmana karşı ilerleyen bir kuvvetin yandan gelebilecek baskınlardan korunmak amacıyla oluşturduğu emniyet birliği

YANAK

1. [isim] Yüzün göz, kulak ve burun arasındaki bölümü
   • "Dedim dilber yanakların kızarmış / Dedi çiçek taktım gül yarasıdır." (Âşık Ömer)
   • "Sağımızdaki, yanağından kan damlayan iri Çerkez'i gösterdim." (Ömer Seyfettin)
2. Lastik tekerlekli taşıtlarda lastiğin jant ile yere temas eden bölümü arasında kalan yan yüzeyi

YAYAN

1. [sıfat] Yaya yürüyen
   • "Genç atlı ve yayan ihtiyar uzaktan uzağa seslendiler." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Bilgisiz
   • "Arkadaş bu konuda pek yayan görünüyor."
3. [zarf] Yürüyerek, yaya
   • "Ben oraya kadar yayan gidemem, gurbetten memlekete yayan dönülmezdi." (Ömer Seyfettin)

KAYAN

1. [sıfat] Kayarak yer değiştiren
2. [isim] Yassı, düz, kat kat oluşmuş taş
3. [isim] Dağdan inen sel

ALYAN

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Cıvataları çıkarıp takmaya yarayan, altıgen kesitli, L biçiminde alet

YANIŞ

1. [isim] Yanma işi veya biçimi

ÜRYAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çıplak

ÇIYAN

1. [isim] Çok ayaklılardan, sarımtırak renkte, zehirli bir böcek (Scolopendra)
2. [sıfat] Hain
   • "Damadım için söylüyorsan sen de bilirsin ki ne akreptir ne de çıyan." (Ercüment Ekrem Talu)

YANAY

1. [isim] Bir cismin düşey kesiti, profil

YANIK

1. [sıfat] Yanmış olan
   • "Yanık soğan kokulu bir buhar odayı dolduruyordu." (Reşat Enis)
2. Rengi koyulaşmış
   • "Kocaman hasır şapkalarının altında sarı saçları uçan, yanık iki genç kız." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Sıkıntı veya hastalıktan iyi gelişmemiş, kavruk
   • "Yanık bir çocuk."
4. Verimsiz, kıraç duruma gelmiş olan
5. [isim] Yanmış yer, yanmış olan yerde kalan iz
   • "Elimdeki yanık iyi oldu. Halıdaki yanığı ördürmeli."
6. Bıkkın, üzüntülü, dertli
7. Duygulu, dokunaklı, acılı, etkili
   • "Aşk söyletir en yanık türküleri / Ay buluta girdiği gecelerde." (Cahit Sıtkı Tarancı)

LİYAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yabani ormanlarda yetişen parazit sarmaşığı
   • "Önünüz liyanlarla sımsıkı örülmüştür." (Falih Rıfkı Atay)

ÇAYAN

1. [isim] Akrep, yılan, çıyan, kırkayak vb. zehirli hayvan

YANGI

1. [isim] Vücudun mikroplara karşı koymak için herhangi bir yerine fazla kan hücumu ile orada şişkinlik, kırmızılık, ısı ve ağrı ile beliren irin toplaması, iltihap
   • "Dolama bir yangıdır."