İçinde VEKİL geçen kelimeler

İçinde vekil olan 9 kelime var. İçerisinde VEKİL bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında vekil olan kelimeler listesine ya da Sonu vekil ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

MİLLETVEKİLLİĞİ

12 Harfli Kelimeler

MİLLETVEKİLİ, VEKİLHARÇLIK

11 Harfli Kelimeler

BAŞVEKİLLİK

10 Harfli Kelimeler

HERZEVEKİL

9 Harfli Kelimeler

VEKİLHARÇ

8 Harfli Kelimeler

BAŞVEKİL, VEKİLLİK

5 Harfli Kelimeler

VEKİL

E K L V İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

5 Harfli Kelimeler

EVLİK, VEKİL

4 Harfli Kelimeler

EKLİ, ELİK, EVLİ, İLEK, İLKE, KİEV, KİLE, VELİ

3 Harfli Kelimeler

ELK, İLE, İLK, KEL, KİL

2 Harfli Kelimeler

EK, EL, EV, İL, KE, Kİ, LE, VE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MİLLETVEKİLLİĞİ

1. [isim] Milletvekilinin görevi, mebusluk

MİLLETVEKİLİ

1. [isim] Anayasaya göre millet meclisine seçimle giren millet temsilcisi, mebus, parlamenter, vekil

VEKİLHARÇLIK

1. [isim] Vekilharç olma durumu
2. Vekilharç makamı
   • "Şu parayı al da ben vekilharçlıktan isterim." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BAŞVEKİLLİK

1. [isim] Başbakanlık

HERZEVEKİL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Kendisini ilgilendirmeyen işlere karışan (kimse)
2. Saçma sapan, gereksiz konuşan (kimse)

VEKİLHARÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir konağın alışverişini yapmakla görevli kimse, kesedar

VEKİLLİK

1. [isim] Vekil olma durumu, asalet karşıtı
2. Birinin yerine iş görme yetkisi, naiplik
   • "1916 sonlarında Mustafa Kemal ikinci ordu komutan vekilliğine atanmıştır." (Falih Rıfkı Atay)
3. Bakanlık
   • "Hükûmetten ne mebusluk ne de vekillik isteği var." (Haldun Taner)

BAŞVEKİL

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Başbakan
   • "Başvekil olan Ahmet Vefik Paşa hemen arabasına atlayıp gitmiş." (Abdülhak Şinasi Hisar)

VEKİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse
2. Milletvekili
3. Bakan
   • "Hanın avlusundan sokağa vekil ve sefir otomobillerine taş çıkartacak bir lüks otomobil yürüdü." (Reşat Nuri Güntekin)