İçinde URU geçen 7 harfli kelimeler

İçinde uru olan 7 harfli 54 kelime var. İçerisinde URU bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında uru olan kelimeler listesine ya da Sonu uru ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

R U U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

UR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BURUKSU

1. [sıfat] Buruğa benzer, buruk gibi
   • "Bundan kuvvet alarak âdeta bir nevi buruksu saadet içinde yaşamaktayım." (Refik Halit Karay)

KAVURUŞ

1. [isim] Kavurma işi veya biçimi

KURUYUŞ

1. [isim] Kuruma işi veya biçimi

BURULMA

1. [isim] Burulmak işi

BUYURUŞ

...

ERZURUM

...

BURUNLU

1. [sıfat] Herhangi bir biçimde burnu olan
   • "Dördü de birbirine benzeyen zayıf, kanca burunlu çocuklardı." (Haldun Taner)
2. Çıkıntısı olan
3. Kendini beğenmiş, kibirli

URUGUAY

...

UYDURUŞ

...

BURUŞMA

1. [isim] Buruşmak işi

DURUŞMA

1. [isim] Davacı ile davalının yargıç karşısında hazır bulundukları yargılama evresi, mahkeme, murafaa
   • "Ortada zaptiyesiyle, hapishanesiyle, hâkimleri, duruşmaları ile devlet kuvveti vardı, karşı durulamazdı." (Tarık Buğra)

BURUNDİ

...

SAVURUŞ

...

BURUNTU

1. [isim] Buru, sancı, bağırsak bozukluğu
   • "Sus! Buruntu geçiriyorum, azıcık kıpırdansam falya." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

DUYURUŞ

...

DURULUK

1. [isim] Duru olma durumu
2. Dil veya üslubun karışık olmama durumu
   • "Mustafa Kemal Paşa bizim söylediklerimizi kendine mahsus bir durulukta özetledi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Açıklık

TURUNCU

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Turunç rengi, kızıl sarı renk
2. [sıfat] Bu renkte olan

UYDURUK

1. [sıfat] Aslı olmayan, uydurma şey, sania
   • "Liseyi zar zor bitirmiş, uyduruk işlerde yıllarca sürünmüştü." (Sulhi Dölek)

KUDURUŞ

1. [isim] Kudurma işi veya biçimi
   • "Bu sebepsiz kuduruş beni şaşalattı." (Ömer Seyfettin)

KUNDURU

1. [isim] Başağı dört sıradan oluşan, bir tür sert, sarı, iyi buğday