İçinde UR geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ur olan 4 harfli 47 kelime var. İçerisinde UR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ur olan kelimeler listesine ya da Sonu ur ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SURE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kur'an'ın yüz on dört bölümünden her biri
   • "İmam Efendi, bir serviye belini dayayıp çömelerek Mülk suresini okumaya başladı." (Memduh Şevket Esendal)

OKUR

1. [isim] Okuyan kimse, okuyucu, kari
   • "Bu iki yazar çok okuru olmanın tadını çıkarmasını da bilmişlerdir." (Salâh Birsel)

BURU

1. [isim] Sancı, buruntu

URBA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Giysi
   • "Hemen belli olsun diye beyaz urbalar giyindi." (Nezihe Araz)

PURO

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Yaprak sigarası

ŞUUR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bilinç

MURT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Mersin ağacının yazın olgunlaşan, bezelye büyüklüğünde, morumsu siyah, çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılan meyvesi
   • "Engin dallardan murt yemezdi. Onun alacağı kız ya çok zengin ya da tanınmış bir aileye mensup olmalıydı." (Orhan Kemal)

YURT

1. [isim] Bir halkın üzerinde yaşadığı, kültürünü oluşturduğu toprak parçası, vatan
   • "Türk yurduna Türkiye denir."
2. Memleket
   • "Gerideki yurdunu on beş günden fazla boş bırakmak istemez." (Falih Rıfkı Atay)
3. Bakıma ve barınmaya muhtaç bir grup insanın oturduğu, yetiştirildiği veya bakıldığı kurum
   • "Güçsüzler yurdu."
4. Göçebe Türklerin oturduğu çadır
5. Öğrencilerin kaldığı, barındığı yer
6. Diyar
   • "Bu köy pehlivanlar yurdudur."
7. Bir şeyin ilk veya çok yetiştirildiği yer, vatan
8. Yörüklerin yazın veya kışın oturdukları yer
9. Sahip olunan arazi, emlak

OBUR

1. [sıfat] Gereğinden çok yemek yiyen, doymak bilmeyen (kimse)
   • "Kendi derecesinde olmamakla beraber o da hatırı sayılan oburlardan." (Reşat Nuri Güntekin)

AJUR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Delikli örgü, gözenek

AKUR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Azgın, kızgın (hayvan)
   • "Ben, akur bir kuvvetin üstünde uçuyor gibi pek çabuk yakınlaşan uzaklara bakıyor, bu azgın ata bindikçe daima duyduğum şeyleri tekrar hissediyordum." (Ömer Seyfettin)
2. Kudurmuş, kuduz, kuduruk

ACUR

1. [isim] Kabakgillerden, kabuğu çizgili ve tüylü, yeşil veya sarımtırak, üzeri yeşil lekeli, irice bir meyve (Cucumis flexuosus)

URAY

1. [isim] Belediye

KURA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İki veya daha çok aday arasında bir sıralama, bir ayırma yapılacağı zaman her birinde bir tek ad yazılı kâğıtları bir araya getirip karıştırdıktan sonra birini çekerek veya özel bir bilgisayar yazılımıyla adları belirleme, ad çekme
   • "Okulu bitirirken kurada Karaköse'yi çekince dağda taşta doya doya ata bineceği için seviniyordu." (Necati Cumalı)

URUP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Arşının sekizde biri uzunluğundaki ölçü

URLA

...

HURÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle yelken bezinden veya meşinden yapılmış büyük heybe
2. Çeşitli kumaşlardan yapılan, içerisine battaniye, yorgan vb. eşya konulan özel çanta

UYUR

1. [sıfat] Uyuyan
2. Durgun (su)

CURA

1. [isim] Mızrap ile çalınan iki veya üç teli olan halk sazı
2. Bir çeşit küçük atmaca
3. [sıfat] Ufak tefek, gelişmemiş

OLUR

1. [sıfat] Olabilir
   • "Bu olur iş mi?"
   • "Olur ki kıza bir söz atar, olur ki sarkıntılık ederler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Olur tesadüf değil, dün Büyükada iskelesinde karşı karşıya gelince şaşırakaldım." (Refik Halit Karay)
2. [isim] Onay, tasdik, yapabilme izni
3. [edat] “Evet” anlamında bir kabul sözü
   • "Gazeteyi okur musun? -Olur."