İçinde RG geçen 6 harfli kelimeler

İçinde rg olan 6 harfli 65 kelime var. İçerisinde RG bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında rg olan kelimeler listesine ya da Sonu rg ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ERGİME

1. [isim] Ergimek işi, zeveban

GÜRGEN

1. [isim] Gürgengillerden, Karadeniz kıyılarındaki ormanlarda çok yetişen, kerestesi değerli bir ağaç, karagürgen (Carpinus betulus)
   • "Gürgen dibine vardım / Oyma alırım oyma" (Halk türküsü)
2. [sıfat] Bu ağaçtan yapılmış

ÖRGÜLÜ

1. [sıfat] Örgüsü olan, örgü biçiminde bulunan
   • "Külahının altındaki örgülü beyaz saçlarını tutup koparmak ... ihtiyacını duydu." (Ömer Seyfettin)
2. Örülmüş

SÜRGÜN

1. [isim] Ceza olarak belli bir yerin dışında veya belli bir yerde oturtulan kimse
   • "Sürgünü yalnız memleket hasreti yıkmaz." (Refik Halit Karay)
2. Sürülme işi, nefiy
   • "Sürgün benim için ölüm gibi bir şey olmuştu." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Bir kimsenin sürüldüğü yer
   • "Sürgünlerde çile dolduruyordu en güzel yaşında." (Yusuf Ziya Ortaç)
4. Bir bitkide yeni süren filiz
5. İshal

ALARGA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Açık deniz, engin
   • "Kâmuran'ı erkekten sayarak biraz alarga gidiyorlardı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. [zarf] Uzaktan, açıktan
   • "Arkadaşlarımdan mümkün olduğu kadar alarga yürüyor, kendimi pencerelerin, kapıların ışık sahası dışına çıkarmaya uğraşıyordum." (Reşat Nuri Güntekin)
3. [ünlem] "Açıktan geç, yaklaşma" anlamında bir seslenme sözü

BARGAH

...

PERGEL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yay veya çember çizmekte ve ölçmekte kullanılan araç, yayçizer
   • "Kalem Şakir düştü peşine, öylesine açmıştı ki pergelleri, koridorun ortasında yakaladı." (Rıfat Ilgaz)

ERGANİ

...

ORGAZM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Cinsel uyarım ve zevkin en yüksek noktası

GİRGİN

1. [sıfat] Herkesle çabucak yakınlık kurarak işini yürütebilen, pısırık karşıtı
   • "Kara kaş, kurnaz, girgin bir kadındı." (Reşat Nuri Güntekin)

KARGIN

1. [isim] Eriyen karların oluşturduğu akarsu
2. Karla karışık yağan yağmur

KIRGIN

1. [sıfat] Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan
2. [isim] Toplu ölümlere yol açan bulaşıcı hastalık

DİRGEN

1. [isim] Genellikle harmanda sapları yaymaya yarayan demirden, çatallı bir tarım aracı, diren

GÖRGÜL

...

SERGEN

1. [isim] Raf
2. Nesnelerin, insanlara gösterilmek, satılmak için sergilendiği camlı bölme veya yer, camekân, vitrin

YORGUN

1. [sıfat] Çalışma vb. sebeplerle beden veya zihin etkinliği yavaşlayan, yorulmuş olan
   • "Gurbetten gelmişim yorgunum hancı / Şuraya bir yatak ser yavaş yavaş." (Bekir Sıtkı Erdoğan)
   • "Ben de uykusuzluktan yorgun düşmek üzereyim, yatacağım." (Refik Halit Karay)

ÖRGÜCÜ

1. [isim] Örgü örüp satan kimse

ÇARGAH

...

SARGIN

1. [zarf] İçten, yürekten

DURGUN

1. [sıfat] Sakin
   • "Deniz masmavi, hava durgun, her taraf ılıktı." (Refik Halit Karay)
2. Neşesiz, keyifsiz, sessiz
   • "Öteki durgun bir Anadolu köylüsü idi." (Falih Rıfkı Atay)
3. Canlı olmayan, sönük, hareketsiz
   • "Harp hemen tesirini gösterdi. Piyasa durgun." (Ömer Seyfettin)