İçinde MEC geçen 9 harfli kelimeler

İçinde mec olan 9 harfli 20 kelime var. İçerisinde MEC bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında mec olan kelimeler listesine ya da Sonu mec ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

C E M Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

CEM

2 Harfli Kelimeler

CE, EM, ME

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SÜSLEMECİ

1. [isim] Süsleme sanatıyla uğraşan kimse

BİLMECELİ

1. [sıfat] Bilmecesi olan

MECBURLUK

...

MECNUNLUK

...

GÖZLEMECİ

1. [isim] Gözleme yapan veya satan kimse

GÖRÜŞMECİ

1. [isim] Görüşmeye giden kimse
   • "İki ülke arasında yapılan görüşmelere görüşmeci olarak katıldı."

BALGÜMECİ

1. [isim] Bal peteğini andıran bir tür dikiş büzgüsü

RUZNAMECİ

...

ŞİŞİRMECE

1. [sıfat] Baştan savma, kötü (iş)

İŞLETMECİ

1. [isim] Bir fabrikayı veya gelir getiren bir kuruluşu yöneten kimse
2. Yapımcıdan işletme hakkını alarak filmleri oynatanlara kiralayıp dağıtan kimse

ŞEHNAMECİ

1. [isim] Şehname yazarı
2. Osmanlılarda vakanüvisliğin kuruluşundan önce devletin resmî tarih yazarı

DERLEMECİ

1. [isim] Derleyici

EBEGÜMECİ

1. [isim] Ebegümecigillerden, çiçekleri ilaç, yaprakları sebze olarak kullanılan, kendiliğinden yetişen çok yıllık ve mor çiçekli bir bitki (Malva siylvestris)

GÜLMECELİ

1. [sıfat] İçinde gülmece nitelikleri bulunan (yazı, karikatür vb.), mizahi

MECNUNANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çılgın gibi, çılgınca olan
   • "O anda zihnimden mecnunane bir fikir geçiverdi..." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [zarf] Mecnunca

MECLİSARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. Güzel konuşan, kendini toplantılarda konuşmasıyla sevdiren (kişi)
   • "Eskilerin hoşsohbet, meclisara, ağzına baktırır dedikleri kişiler vardı." (Haldun Taner)

ÖYKÜNMECİ

1. [isim] Öykünen, benzemeye çalışan, taklitçi kimse

MECUSİLİK

...

YÜZLEMECE

1. [zarf] Birinin yüzüne karşı
   • "Arkadan söylemek doğru değil, yüzlemece söylemeli."
2. Yüz yüze
   • "Yüzlemece muhakeme. Yüzlemece hüküm."

ÇEKMECELİ

1. [sıfat] Çekmecesi olan