İçinde MEC geçen 9 harfli kelimeler

İçinde mec olan 9 harfli 20 kelime var. İçerisinde MEC bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında mec olan kelimeler listesine ya da Sonu mec ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

C E M Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

CEM

2 Harfli Kelimeler

CE, EM, ME

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

RUZNAMECİ

...

BALGÜMECİ

1. [isim] Bal peteğini andıran bir tür dikiş büzgüsü

SÜSLEMECİ

1. [isim] Süsleme sanatıyla uğraşan kimse

DERLEMECİ

1. [isim] Derleyici

GÜLMECELİ

1. [sıfat] İçinde gülmece nitelikleri bulunan (yazı, karikatür vb.), mizahi

MECBURLUK

...

ŞİŞİRMECE

1. [sıfat] Baştan savma, kötü (iş)

ÖYKÜNMECİ

1. [isim] Öykünen, benzemeye çalışan, taklitçi kimse

MECLİSARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. Güzel konuşan, kendini toplantılarda konuşmasıyla sevdiren (kişi)
   • "Eskilerin hoşsohbet, meclisara, ağzına baktırır dedikleri kişiler vardı." (Haldun Taner)

BİLMECELİ

1. [sıfat] Bilmecesi olan

MECNUNLUK

...

ÇEKMECELİ

1. [sıfat] Çekmecesi olan

GÖRÜŞMECİ

1. [isim] Görüşmeye giden kimse
   • "İki ülke arasında yapılan görüşmelere görüşmeci olarak katıldı."

YÜZLEMECE

1. [zarf] Birinin yüzüne karşı
   • "Arkadan söylemek doğru değil, yüzlemece söylemeli."
2. Yüz yüze
   • "Yüzlemece muhakeme. Yüzlemece hüküm."

İŞLETMECİ

1. [isim] Bir fabrikayı veya gelir getiren bir kuruluşu yöneten kimse
2. Yapımcıdan işletme hakkını alarak filmleri oynatanlara kiralayıp dağıtan kimse

MECUSİLİK

...

ŞEHNAMECİ

1. [isim] Şehname yazarı
2. Osmanlılarda vakanüvisliğin kuruluşundan önce devletin resmî tarih yazarı

EBEGÜMECİ

1. [isim] Ebegümecigillerden, çiçekleri ilaç, yaprakları sebze olarak kullanılan, kendiliğinden yetişen çok yıllık ve mor çiçekli bir bitki (Malva siylvestris)

MECNUNANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çılgın gibi, çılgınca olan
   • "O anda zihnimden mecnunane bir fikir geçiverdi..." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [zarf] Mecnunca

GÖZLEMECİ

1. [isim] Gözleme yapan veya satan kimse