İçinde ME geçen 6 harfli kelimeler

İçinde me olan 6 harfli 469 kelime var. İçerisinde ME bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında me olan kelimeler listesine ya da Sonu me ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E M Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EM, ME

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AKAMET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kısırlık, verimsizlik
2. Başarısızlık, sonuçsuzluk
   • "Bu mücadeleden ruhumun yorgun düştüğünü, akamete mahkûm kaldığını görüyorum." (Hüseyin Cahit Yalçın)

İNMELİ

1. [sıfat] Bir tarafında inme bulunan, mefluç
   • "Hastanın sağ tarafı inmeli." (Peyami Safa)

EMEKLİ

1. [sıfat] Emek harcanarak elde edilen, zor, zahmetli
   • "Emekli olduğuna hayıflandığı kadar babasının ölüşüne de o kadar hayıflanıyor." (Haldun Taner)
   • "Size bir fenalık edebilir, sizi işinizden attırır, vekâlet emrine alır, vakitsiz emekliye çıkartabilir." (Haldun Taner)
   • "Kafaları dazlaklaşmış, emekliye çıktıktan sonra adam kıtlığında gene işe alınmış." (Memduh Şevket Esendal)
2. Belirli bir süre çalıştıktan sonra kanunlar gereği işi ile ilgisi kesilerek kendisine aylık bağlanmış olan (kimse)
   • "Buraya gelenler hep asker emeklileridir." (Haldun Taner)

EMİŞME

1. [isim] Emişmek işi veya durumu

MEFSUH

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Feshedilmiş, kaldırılmış, dağıtılmış, bozulmuş

SEMERE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yemiş, meyve, ürün
   • "Nitekim bu hummalı faaliyet, semeresini vermekte gecikmedi." (Haldun Taner)
2. İstenilen sonuç, verim

İTİLME

1. [isim] İtilmek işi
2. İğrenç, ayıp veya elde edilemez görünen düşüncelerin kişide bilinçaltına sürülmesi

KEMERE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Gemi güvertesinin enine konmuş kirişlerinden her biri

MENZİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yolculukta dinlenmek amacıyla durulan yer, konak
   • "Tanrı yardımcı olsun gayri yolda kalana / Biz menzile vararak atları çektik hana." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
2. İki konak arasındaki uzaklık
3. Bir günlük yol
4. Bir merminin ulaşabildiği uzaklık, erim
   • "Top menzili."
5. Ordunun cephe gerisi işlerinin bütünü
   • "Ne yedi ne içti, bir menzil subayının bütün gayreti ile çalıştı." (Falih Rıfkı Atay)
6. At değiştirmek veya konaklamak için kervanların ve posta tatarlarının indikleri bina veya han
7. Ok atma yarışlarında erişilen mesafe
   • "Sonra yine menzil ölçülmüş, yeni bir rekor kırdığı anlaşılmıştır." (Salâh Birsel)

ÇİSEME

1. [isim] Çisemek işi

MESTÇİ

1. [isim] Mest yapan veya satan kimse

ÖDETME

1. [isim] Ödetmek işi

TÜTMEK

1. [nsz] Duman veya buhar çıkarmak
   • "Dumanı tütmekte olan bir vapuru görerek artık yerine dönmeyi akıl etti." (Haldun Taner)
2. Dumanı geri vermek
   • "Kahvelerin içi tüten ocakla göz gözü görmez bir hâldeydi." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Yaşamak, varlığını sürdürmek
   • "Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak, / Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak." (Mehmet Akif Ersoy)
4. İyi veya kötü kokmak

ÜRÜMEK

1. [nsz] Havlamak

KIYMET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Değer
   • "Bir özleyiş ve bir korkudan sonra bayrağın kıymetini ne kadar daha başka, ne kadar daha yakından duyuyordum." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Düşündüm ki başka bir yerde çalışmaya başlarsam, belki kıymete binerim." (Ayşe Kulin)
   • "Güneş yalnız dirileri ısıtır. / Güneşin kıymetini bil." (Oktay Rifat)

YENMEK

1. [-i] Savaş veya yarışmada üstünlük sağlamak, üstün gelmek
   • "Kahramanlar daima yenmek veya düşmanlarını yendikten sonra da yine yenecek düşman bulmak isterler." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Kazanmak, ütmek
3. Tutmak, bastırmak
   • "Öfkemi yenmek için Ömer ile konuşuyorum, ona kaplan avı hikâyeleri anlatıyorum." (Refik Halit Karay)

HADEME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Odacı
   • "Saat on birde hademe çayını ve iki çöreğini getirdi." (Sait Faik Abasıyanık)

SEĞMEN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bayram günlerinde, düğünlerde törene yerli giysilerle, atlı ve silahlı olarak katılan yiğit

GELEME

1. [isim] İki yıl sürülmeyen, boş tarla

İÇMECE

1. [isim] İçmeler