İçinde MAK geçen 5 harfli kelimeler

İçinde mak olan 5 harfli 44 kelime var. İçerisinde MAK bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında mak olan kelimeler listesine ya da Sonu mak ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K M Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

KAM

2 Harfli Kelimeler

AK, AM, MA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AHMAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Aklını gereği gibi kullanamayan, bön, budala, aptal
   • "Beni bir ahmak yerine koyarak bu yığını babamın rahat rahat uyuduğu bir yatak diye göstermesi..." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

AĞMAK

1. Sarkmak, aşağıya inmek
   • "Hiç konuşmadan güneş batıya ağıncaya dek çalıştılar." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bir yana eğilmek, meyletmek

ATMAK

1. [-i] Bir cismi bir yöne doğru fırlatmak
   • "Taşı suya atmak."
   • "Hatta aleyhimde atıp tuttuğunu bile duysam kendimi tanıtmamalıydım." (Orhan Veli Kanık)
2. Bir şeyi yere doğru bırakmak
   • "Dünyanın siyasetiyle meşgul oluyorlar, büyük olaylar hakkında atıp tutuyorlar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Bir kimsenin ilişiğini kesmek
   • "Adamcağızı berbat bir yere attılar."
4. [-e] Koymak
   • "Mutlaka yemeklerimize biber atmayı âdet edinmişiz." (Burhan Felek)
5. Rastgele bir kenara koymak
6. [-den] Uzatmak
   • "Vapurdan iskele attılar."
7. Bir yerden başka bir yere taşımak
   • "Hazır araba varken eşyayı eve atalım."
8. [nsz] Sille, tokat vurmak
9. [nsz] Top, tüfek vb. silahları patlatmak
10. [nsz] Kurşun, gülle, ok vb. şeyleri hedefe fırlatmak
    • "Ona üç kurşun attı, vuramadı."
11. [-e] Geri bırakmak, ertelemek
    • "Bu konunun tartışılmasını gelecek haftaya attılar."
12. Örtmek
    • "Sırtına bir şal attı."
13. Yapılmış kötü bir işi birine yüklemek
    • "Suçu onun üzerine attılar."
14. Sözle sataşmak
    • "Kadınlara laf attılar."
15. [-i] Kovmak, dışarıya çıkarmak, ilgisini kesip uzaklaştırmak
16. [-i] İstenilmeyen bir şeyi kendi malı olmaktan çıkarmak
    • "Bu lüzumsuz eşyayı atmalı."
17. [-i] Kullanılması gelenek hâline gelmiş bir şeyi kullanmaktan vazgeçmek
    • "Şapka inkılabıyla fesi attık."
18. [-i] Çıkarmak, dışarıya vermek
    • "Yabancı cisimleri vücut atar."
19. [-i] Patlayıcı maddelerle havaya uçurup yıkmak
    • "Köprüyü dinamitle attılar."
20. [-i] Yay ve tokmakla ditmek, kabartmak
    • "Pamuğu atmak."
21. [nsz] Çatlamak
22. [nsz] Yırtılmak
23. [-den] Yapışık olduğu yerden ayrılmak
24. [nsz] Kalp, nabız vurmak, çarpmak
    • "Kalbi hızlı hızlı atıyor."
25. [-i] Sıkıntı dolayısıyla giyilen bir şeyi çıkarmak
    • "Sıcak basınca sırtındaki ceketi attı."
26. [-den] Yazılı veya banda alınmış bir metinden bazı bölümleri çıkarmak
27. [-i] Değerini eksiltmek
28. [-den] Bir şeyin rengi solmak
    • "Güneşten perdelerin rengi attı."
29. [nsz] Göndermek, yollamak
    • "Mektup atmak."
30. [nsz] Haykırmak, bağırmak
    • "Nara atmak."
31. [-i] Etkisi kaybolmak, alışmak, bırakmak
    • "Hele trenin yorgunluğunu at bir üzerinden." (Tarık Dursun K)
32. [-den] Terk etmek
33. Götürmek, sahiplenmek
    • "Gözüne kestirdiği erkeği tavlayıp resmen oraya atarmış." (Atilla İlhan)
34. [nsz] Söylemek
    • "Gazel attı."
35. [nsz] Yalan veya abartmalı söz söylemek
    • "Gene atmaya başladı."
36. [nsz] Bilmeden, kestirerek söylemek
    • "Bilgi yarışmasında attı ama tutturamadı."
37. [nsz] İçki içmek
    • "... bir kadeh attığımı biliyorum. Sonra artık sarhoş olmuşum." (Sait Faik Abasıyanık)

MAKET

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Mimarlıkta, sanayide ve bazı sanat dallarında yer alan eserlerin taslak durumundaki küçük örneği
   • "Servet Bey, benim maketleri incelemekle meşguldü." (Reşat Nuri Güntekin)

ONMAK

1. [nsz] Daha iyi bir duruma girmek, salah bulmak
2. Eksiği kalmayıp gönül ferahlığına ermek, mutlu olmak, mesut olmak
3. Hastalıktan, dertten kurtulmak, şifa bulmak, felah bulmak, iflah olmak

DAMAK

1. [isim] Ağız boşluğunun tavanı, tabanı
   • "Şerbetin tadı damaklarına, serinliği midelerine yayılınca..." (Refik Halit Karay)

AŞMAK

1. [-den] Yüksek, uzak veya geçilmesi güç bir yerin öte yanına geçmek
   • "İki gündür sarp dağ yollarından aşıyoruz." (Falih Rıfkı Atay)
2. [-i] Süre geçmek, bitmek, sona ermek
   • "Üstelik çekingenliğin de kaybolmuş hatta sokulganlığı aşarak girişkenlik derecesini bulmuştu." (Tarık Buğra)
3. [-e] Erkek hayvan dişisiyle çiftleşmek
4. [nsz] Görünmeden kaçmak
   • "Herif çoktan aşmış."

AKMAK

1. [-den] Sıvı maddeler veya çok ince taneli katı maddeler bir yerden başka bir yere doğru gitmek
   • "Eskiden Sakarya, bu köprünün altından akarmış." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "İçeriğin nasıl aktarılacağına dikkat etmiş, dilin olanaklarını akarına bırakmıştır." (Selim İleri)
   • "Ebediyete akıp giden her on senede..." (Atatürk)
2. Bu gibi maddeler aşağıya, yere düşmek
   • "Üstünden sular akıyor."
3. Sıvı bir madde bir yerden çıkmak
4. [nsz] Bir kap veya bir yer, içindeki veya üstündeki sıvıyı sızdırmak
   • "Kova akıyor. Dam akıyor."
5. [-e] Art arda ve toplu olarak gitmek
   • "Öfkeli insanlar, el ele, omuz omuza Taksim'e doğru akıyorlardı." (Yusuf Ziya Ortaç)
6. [nsz] Kumaş yıpranıp iplikleri erimeye başlamak
   • "... çarşafın kumaşı da yer yer akmış, buruşmuştu." (Refik Halit Karay)
7. [nsz] Boya birbirine karışmak
8. [-le] Sürüp gitmek
   • "Nedim divanında bir kaside vardır, müjgân üstüne, hicran üstüne, umman üstüne kafiyeleri ve redifleriyle akar." (Yahya Kemal Beyatlı)
9. [nsz] Zaman çabuk geçmek
10. [nsz] Karışmak, katılmak
11. [nsz] Çabucak savuşmak, ortadan kaybolmak

AÇMAK

1. [-i] Bir şeyi kapalı durumdan açık duruma getirmek
   • "Kapıyı açan hizmetçi benim kadın olduğumu anlamadı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Babam açtı ağzını, yumdu gözünü ... öyle şeyler söyledi ki ben burada mümkün değil tekrarlayamam." (Ömer Seyfettin)
2. Bir şeyin kapağını veya örtüsünü kaldırmak
   • "Örtüyü açmaya mecburum." (Refik Halit Karay)
3. Engeli kaldırmak
   • "Karla kapanan yolu açmak."
4. Sarılmış, katlanmış, örtülmüş veya iliklenmiş olan şeyleri bu durumdan kurtarmak
   • "Kadın hamalı dışarı çıkardı, sonra çantasını açıp birkaç lira çıkardı." (Memduh Şevket Esendal)
5. Bir şeyi, bir yeri oyarak veya kazarak çukur, delik oluşturmak
6. Tıkalı bir şeyi bu durumdan kurtarmak
   • "Tıkanmış boruyu açmak."
7. Çevresini genişletmek
   • "Anıtın çevresini açmak."
8. Birbirinden uzaklaştırmak
   • "Kollarını açtı."
9. Yarmak
   • "Çıbanı açmak."
10. Düğümü veya dolaşmış bir şeyi bu durumdan kurtarmak
    • "Yumağı açmak."
11. Bir toplantıyı başlatmak
12. Bir kuruluşu, bir iş yerini işler duruma getirmek
    • "Bu heykeli açmak için bir seneden beri münasip bir fırsat kollanıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
13. Bir aygıtı, bir düzeneği çalışır duruma getirmek
    • "Radyoyu açmak."
    • "Elektriği açmak."
14. Alışverişi başlatmak
    • "Bakan, tütün piyasasını açtı."
15. Rengin koyuluğunu azaltmak
    • "Bu boyayı biraz daha açmalı."
16. Yakışmak, güzel göstermek
    • "Bu renk odayı açtı."
17. Ferahlık vermek
18. Beğenmek
    • "Burası beni açmadı, başka yere gidelim."
19. Bir konu ile ilgili konuşmak
20. [-i] Avunmak veya danışmak için söylemek, içini dökmek
    • "Size derdimi açmaya geldim." (Falih Rıfkı Atay)
21. [nsz] Yapmak, düzenlemek
    • "Sınav açmak."
22. [nsz] Ayırmak, tahsis etmek
    • "Senin için üst katta bir oda açtık."
23. Görünür duruma getirmek
    • "Kollarını, göğsünü açmış."
24. [nsz] Bulutların dağılmasıyla gökyüzü aydınlanmak
25. Satranç, poker vb. oyunları başlatmak
26. [nsz] Geçit vermek
    • "Evin arka tarafına geçmek için kapı açtık."
27. Sıkılganlığını, utangaçlığını gidermek
    • "Öğretmen sürekli konuşuyor, öğrenciyi açmak istiyordu."
28. Savaşla almak, fethetmek

TOMAK

1. [isim] Ağaçtan yapılmış top
2. Ağaçtan yapılmış gürz
3. Bir tür kalın ve ağır çizme

ALMAK

1. [-i] Bir şeyi elle veya başka bir araçla tutarak bulunduğu yerden ayırmak, kaldırmak
   • "Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı." (Necati Cumalı)
   • "Uykuysa, uyumak bir marifetse al uykuyu diyerek akşama kadar uyudum." (Tarık Buğra)
   • "Al sana bir bela daha!"
   • "Al takke ver külah, kırsal kesimi çocuğunu okutmanın yararına inandırdık." (Atilla İlhan)
2. [-i] Bir şeyi veya kimseyi bulunduğu yerden ayırmak
   • "Çocuğu okuldan aldı."
   • "Yooo, dedi, al gülüm ver gülüm. On para için ben senin canını alırım, on para için sen benim canımı al." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Birlikte götürmek
   • "Her on yılda bir, geçmişten bu yana süregelen edebiyatı alaşağı ediyoruz." (Tomris Uyar)
4. [nsz] Satın almak
   • "Biz bir ya da iki parti alır, çekiliriz piyasadan." (Necati Cumalı)
5. [nsz] Ele geçirmek, fethetmek
   • "Fakat aldıkları yerlerin ahalisini Türkleştiremediklerinden bu büyüklük onların zayıf düşmelerine sebep olmuş." (Ömer Seyfettin)
6. [nsz] İçine sığmak
   • "Bu kavanoz iki kilo bal alır. Bu salon bin kişi alır."
7. [-e] Kabul etmek
   • "Evine kiracı almak."
8. [nsz] Kendine ulaştırılmak, iletilmek
   • "Mektup almak. Haber almak."
9. [nsz] İçeri sızmak, içine çekmek
   • "Gemi su alıyor. Fotoğraf makinesi ışık almış, film yanmış."
10. [nsz] Erkek, kadınla evlenmek
    • "O sırada aldığı kadının babasının birçok yardımını görmüştü." (Memduh Şevket Esendal)
11. [-i] Sürükleyip götürmek
    • "Öküzü sel aldı, harmanı yel aldı."
12. [nsz] Kazanmak, elde etmek
13. [nsz] Zararlı, tehlikeli bir şeye uğramak
    • "Soğuk almak. Ceza almak."
14. [-i] Bürümek, sarmak, kaplamak
15. [-den] Kısaltmak, eksiltmek
    • "Ceketin boyundan almak."
16. [nsz] Yolmak, koparmak
    • "Kaş almak."
17. Yerini değiştirmek, çekmek
18. Temizlemek
    • "Karyolanın altını süpürge ile al. Örümcekleri al."
19. [-i] İçeri girmesini sağlamak
    • "Sevdiği delikanlıyı gece evine almış." (Necati Cumalı)
20. [nsz] Tat veya koku duymak
    • "Sigaradan hiç tat alamaz oldum. Burnu iyi koku alır."
21. [-i] Örtmek, koymak
    • "Paltosunu sırtına aldı."
22. [-i] ... gibi anlamak
    • "Bir sözü şakaya almak."
23. [-i] Yol gitmek, mesafe katetmek
    • "O yolu bir saatte alırsınız."
24. [-i] Çalmak
    • "Cebimden saatimi almışlar."
25. Soldurmak
    • "Güneş perdelerin rengini aldı."
26. Vücuttaki hasta bir organı ameliyatla çıkarmak
    • "Dalağını aldılar."
27. [nsz] Motor çalışması için gerekli olan elektrik veya yakıttan yararlanır duruma gelmek
    • "Savcı yardımcısı gaza bastı, motor almadı. Bir daha bastı, yine almadı." (Haldun Taner)
28. [nsz] Göreve, işe başlatmak
    • "Yeni bir kapıcı aldı."
29. [nsz] Başlamak
    • "Üsküdar'a gider iken aldı da bir yağmur." (Halk türküsü)
30. [-den] Davranış veya makam değiştirmek
    • "Aşağıdan almak. Tizden almak."
31. [nsz] İçecek veya sigara içmek
    • "Tadına bakmak için bir yudum aldım."
32. [nsz] Yutmak, kullanmak
    • "İlaç almak."
33. [-den] Görevden, işten çekmek
34. [-den] Kazanç sağlamak
    • "Bir pantolondan beş yüz lira alıyorlar."
35. Gidermek, yok etmek
    • "İçine biraz su koy, tuzunu alır."

MAKRO

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Büyük, geniş, mikro karşıtı

MAKUS

...

MAKAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Mevki, kat, yer
   • "İnsan değil gökyüzündeki makamını şaşırarak yere inmiş bir melektir." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Klasik Türk müziğinde bir müzik parçası veya şarkının işleniş biçimi

UTMAK

1. [-i] Yenmek
2. Oyunda yenmek, ütmek (II)

MAKTA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kemikten yapılmış kalem ucunu düzeltmeye yarayan araç
   • "Bu tabakta kamış kalem, kalemtıraş, kalemi yarmaya ve ucunu düzeltmeye yarayan kemik makta ... vardır." (Refik Halit Karay)
2. Divan edebiyatında gazelin veya kasidenin son beyti
3. Kesit

MAKAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kıç
2. Anüs
3. Minderli alçak sedir
   • "... duvardaki çiviye lambayı asarken odanın makatına yığılır gibi oldu." (Abbas Sayar )
4. Minder yüzü, minderin üzerine yayılan kumaş

SIMAK

1. [-i] Kırmak, bozmak
2. Yenmek, mağlup etmek

MAKAK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Güneydoğu Asya'da yaşayan kuyruklu bir maymun (Macacus)

ASMAK

1. [-i] Bir şeyi aşağıya sarkacak biçimde bir yere iliştirip sarkıtmak
   • "Lambayı tam pencerenin karşısına astı." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Üzerine takınmak, kuşanmak
3. [-i] Bir kimseyi boğazından ip vb. geçirip sallandırarak öldürmek, idam etmek
4. Gitmek zorunda olunan bir yere özürsüz gitmemek
   • "... güzel havada mektebi asamamış bir ilkokul öğrencisi somurtkanlığı ile kafileye katıldım." (Haldun Taner)
5. Görevi olan bir işi özürsüz yapmamak