İçinde MAK geçen 5 harfli kelimeler

İçinde mak olan 5 harfli 44 kelime var. İçerisinde MAK bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında mak olan kelimeler listesine ya da Sonu mak ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K M Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

KAM

2 Harfli Kelimeler

AK, AM, MA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AZMAK

1. [isim] Küçük su birikintisi, gölcük
2. Bataklık

ATMAK

1. [-i] Bir cismi bir yöne doğru fırlatmak
   • "Taşı suya atmak."
   • "Hatta aleyhimde atıp tuttuğunu bile duysam kendimi tanıtmamalıydım." (Orhan Veli Kanık)
2. Bir şeyi yere doğru bırakmak
   • "Dünyanın siyasetiyle meşgul oluyorlar, büyük olaylar hakkında atıp tutuyorlar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Bir kimsenin ilişiğini kesmek
   • "Adamcağızı berbat bir yere attılar."
4. [-e] Koymak
   • "Mutlaka yemeklerimize biber atmayı âdet edinmişiz." (Burhan Felek)
5. Rastgele bir kenara koymak
6. [-den] Uzatmak
   • "Vapurdan iskele attılar."
7. Bir yerden başka bir yere taşımak
   • "Hazır araba varken eşyayı eve atalım."
8. [nsz] Sille, tokat vurmak
9. [nsz] Top, tüfek vb. silahları patlatmak
10. [nsz] Kurşun, gülle, ok vb. şeyleri hedefe fırlatmak
    • "Ona üç kurşun attı, vuramadı."
11. [-e] Geri bırakmak, ertelemek
    • "Bu konunun tartışılmasını gelecek haftaya attılar."
12. Örtmek
    • "Sırtına bir şal attı."
13. Yapılmış kötü bir işi birine yüklemek
    • "Suçu onun üzerine attılar."
14. Sözle sataşmak
    • "Kadınlara laf attılar."
15. [-i] Kovmak, dışarıya çıkarmak, ilgisini kesip uzaklaştırmak
16. [-i] İstenilmeyen bir şeyi kendi malı olmaktan çıkarmak
    • "Bu lüzumsuz eşyayı atmalı."
17. [-i] Kullanılması gelenek hâline gelmiş bir şeyi kullanmaktan vazgeçmek
    • "Şapka inkılabıyla fesi attık."
18. [-i] Çıkarmak, dışarıya vermek
    • "Yabancı cisimleri vücut atar."
19. [-i] Patlayıcı maddelerle havaya uçurup yıkmak
    • "Köprüyü dinamitle attılar."
20. [-i] Yay ve tokmakla ditmek, kabartmak
    • "Pamuğu atmak."
21. [nsz] Çatlamak
22. [nsz] Yırtılmak
23. [-den] Yapışık olduğu yerden ayrılmak
24. [nsz] Kalp, nabız vurmak, çarpmak
    • "Kalbi hızlı hızlı atıyor."
25. [-i] Sıkıntı dolayısıyla giyilen bir şeyi çıkarmak
    • "Sıcak basınca sırtındaki ceketi attı."
26. [-den] Yazılı veya banda alınmış bir metinden bazı bölümleri çıkarmak
27. [-i] Değerini eksiltmek
28. [-den] Bir şeyin rengi solmak
    • "Güneşten perdelerin rengi attı."
29. [nsz] Göndermek, yollamak
    • "Mektup atmak."
30. [nsz] Haykırmak, bağırmak
    • "Nara atmak."
31. [-i] Etkisi kaybolmak, alışmak, bırakmak
    • "Hele trenin yorgunluğunu at bir üzerinden." (Tarık Dursun K)
32. [-den] Terk etmek
33. Götürmek, sahiplenmek
    • "Gözüne kestirdiği erkeği tavlayıp resmen oraya atarmış." (Atilla İlhan)
34. [nsz] Söylemek
    • "Gazel attı."
35. [nsz] Yalan veya abartmalı söz söylemek
    • "Gene atmaya başladı."
36. [nsz] Bilmeden, kestirerek söylemek
    • "Bilgi yarışmasında attı ama tutturamadı."
37. [nsz] İçki içmek
    • "... bir kadeh attığımı biliyorum. Sonra artık sarhoş olmuşum." (Sait Faik Abasıyanık)

SUMAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Antep fıstığıgillerden, sıcak bölgelerde yetişen, kabuğu hekimlikte, yaprakları dericilikte kullanılan bir ağaç (Rhus coriaria)
2. Bu ağacın, ekşilik vermek için dövülerek yemeklere katılan mercimeğe benzeyen meyvesi

MAKRO

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Büyük, geniş, mikro karşıtı

AKMAK

1. [-den] Sıvı maddeler veya çok ince taneli katı maddeler bir yerden başka bir yere doğru gitmek
   • "Eskiden Sakarya, bu köprünün altından akarmış." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "İçeriğin nasıl aktarılacağına dikkat etmiş, dilin olanaklarını akarına bırakmıştır." (Selim İleri)
   • "Ebediyete akıp giden her on senede..." (Atatürk)
2. Bu gibi maddeler aşağıya, yere düşmek
   • "Üstünden sular akıyor."
3. Sıvı bir madde bir yerden çıkmak
4. [nsz] Bir kap veya bir yer, içindeki veya üstündeki sıvıyı sızdırmak
   • "Kova akıyor. Dam akıyor."
5. [-e] Art arda ve toplu olarak gitmek
   • "Öfkeli insanlar, el ele, omuz omuza Taksim'e doğru akıyorlardı." (Yusuf Ziya Ortaç)
6. [nsz] Kumaş yıpranıp iplikleri erimeye başlamak
   • "... çarşafın kumaşı da yer yer akmış, buruşmuştu." (Refik Halit Karay)
7. [nsz] Boya birbirine karışmak
8. [-le] Sürüp gitmek
   • "Nedim divanında bir kaside vardır, müjgân üstüne, hicran üstüne, umman üstüne kafiyeleri ve redifleriyle akar." (Yahya Kemal Beyatlı)
9. [nsz] Zaman çabuk geçmek
10. [nsz] Karışmak, katılmak
11. [nsz] Çabucak savuşmak, ortadan kaybolmak

YUMAK

1. [-i] Yıkamak

UÇMAK

1. [nsz] Kuş, kanatlı böcek vb. hareketli kanatları yardımıyla havada düşmeden durmak, havada yol almak
   • "Biraz havalanıp bir başka kayaya kadar uçtu." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Ben kimsenin hususi hayatına karışmayı asla sevmem ama şu Şahin Paşa, uçan kuşa borcu olduğunu herkes bilirken nasıl oluyor da kumarda bu kadar para kaybediyor." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "O birkaç gün içinde uçan kuştan medet umdum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Sağıma baktım. İhtiyar yoktu. Güneşin ilk ziyalarıyla beraber kaybolan hayalet gibi sanki silinmiş, uçmuş gitmişti." (Ömer Seyfettin)
2. Uçak vb. araçlar özel mekanizma ile yerden yükselmek, havada yol almak
3. Sıvı, gaz veya buhar durumuna geçmek
4. Rengi solmak
   • "Rengi birdenbire uçtu." (Peyami Safa)
5. Rüzgâr veya başka bir itici güçle yerinden ayrılıp uzağa gitmek
   • "Bu gece tahta perde uçmuş."
6. Yüksek yerden düşmek veya yuvarlanmak
7. Belirmek
   • "Sakalı yeni çıkmış, yüzünde çocukça ifadeler uçuyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
8. Patlayıcı madde ile parçalanmak
9. Uçar gibi dalgalanmak
   • "Elleri trençkotunun cebinde, gözlerini karşı kıyıya dikmiş, saçları savrulurcasına geriye uçuyor." (Atilla İlhan)
10. Çok hızlı gitmek
    • "Hele bir asfalta çıkalım görürsünüz bey, derdi. Uçar bu bizim külüstür." (Reşat Nuri Güntekin)
11. Hava yolu ile gitmek
    • "Yarın İstanbul'a uçuyorum."
12. Yok olmak, ortadan kaybolmak
    • "Bütün kararları uçmuştu. Yüzünde iradesiz hatlar belirdi." (Sait Faik Abasıyanık)
13. Çok sevinmek
14. Keyif verici veya uyuşturucu madde aldıktan sonra hayal âlemine dalıp gitmek
15. Aşırılmak
    • "Bizim kitaplar uçmuş."
16. Dinî inanışa göre ruh ölümden sonra göğe yükselmek

MAKAS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir eksen çevresinde dönebilecek biçimde çapraz eklemlenmiş, birbirine bakan yüzleri keskin iki çelik lamadan oluşmuş, arasına yerleştirilen herhangi bir şeyi kesmeye yarayan araç, sındı
   • "Her iki eliyle kullanırdı makasıyla tarağını." (Necati Cumalı)
2. Birbirine komşu iki demir yolu hattını hemen bunların uzantısındaki üçüncü hatta bağlamaya yarayan alet
3. Birbirini kesen demir yolu kavşağı
4. Bazı araçlarda üst üste konulmuş birkaç yassı çelikten yay
5. Çatı ve köprülerde genellikle ağaç veya çelikten yapılan, ağırlığı karşılıklı iki ayağa veya duvara aktaran çatılmış kiriş sistemi
6. Mobilyalarda yukarıdan aşağıya doğru açılan kapakları yatay konumda tutmak amacıyla yapılmış mafsallı, kollu kapak aracı
7. Çalma, kırpma
8. Dirsek
9. Üst uçları birbirine bağlı, alt uçları açık olan iki direkten kurulmuş, ağırlık kaldırma düzeni
10. Bazı eklem bacaklı hayvanların ön ayaklarında bulunan, savunma ve saldırmada kullanılan kıskaç

AYMAK

1. [nsz] Kendine gelmek, aklı başına gelmek, ayılmak
   • "... bırak gece yarısı hoşbeşi Allah aşkına, aydım artık gidip yatayım." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [-i] Gerçeği anlamak

ONMAK

1. [nsz] Daha iyi bir duruma girmek, salah bulmak
2. Eksiği kalmayıp gönül ferahlığına ermek, mutlu olmak, mesut olmak
3. Hastalıktan, dertten kurtulmak, şifa bulmak, felah bulmak, iflah olmak

AHMAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Aklını gereği gibi kullanamayan, bön, budala, aptal
   • "Beni bir ahmak yerine koyarak bu yığını babamın rahat rahat uyuduğu bir yatak diye göstermesi..." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

UYMAK

1. [-e] Ölçüleri birbirini tutmak
   • "Ayakkabı ayağına iyi uydu."
2. Renk, biçim vb. yönünden birbirini tutmak, uygun düşmek
   • "Kravat ceketine uymuş."
3. Zevke, anlayışa uygun düşmek
   • "Sizin tutumunuz bizim görev anlayışımıza uyuyor."
4. Bir inanca, bir anlayışa, bir duruma veya egemen bir güce uygun davranışta bulunmak
   • "Şu acayip sevdaları bırak, muhite uy, zamana uy, hayatını mükemmel kazanırsın." (Peyami Safa)
5. Bağlı kalmak, tabi olmak
   • "Birtakım kayıt ve şartlara uymak zorundaydı."
6. Uygun düşmek, münasip olmak
   • "Her cihette birbirine uyacak kadın erkek bulmak dünyada kabil değildir." (Hüseyin Cahit Yalçın)

SOMAK

1. [isim] Hayvanlarda yüzün çıkıntılı ve az çok sivri olan ön bölümü

MAKUS

...

AĞMAK

1. Sarkmak, aşağıya inmek
   • "Hiç konuşmadan güneş batıya ağıncaya dek çalıştılar." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bir yana eğilmek, meyletmek

OYMAK

1. [-i] Keskin, sivri uçlu bir cisimle bir şeyi yontarak veya delerek çukur oluşturmak
   • "Bir ağaç kütüğünü keser, oyar, nakışlayıp bezerdi." (Samiha Ayverdi)
2. Kumaş vb.ni girintili bir biçimde kesmek
   • "Gömleğin yakasını ve koltuğunu biraz oydu."
3. Bıçaklayarak yaralamak
4. Kazıklamak

TOMAK

1. [isim] Ağaçtan yapılmış top
2. Ağaçtan yapılmış gürz
3. Bir tür kalın ve ağır çizme

YAMAK

1. [isim] Bir işte yardımcı olarak çalışan erkek
   • "Eli yüzü düzgün, işgüzar bir yamağı mektupçu efendinin yanına kapılandıracaklar..." (Ercüment Ekrem Talu)
2. Yeniçeri Ocağında topçu ve humbaracı gibi askerî kuruluşlarda aday olarak bulunan kimse
3. Birinin etkisinde kalarak onun sözünden çıkmayan kimse

ANMAK

1. [-i] Birini veya bir şeyi akla getirerek sözünü etmek veya onu düşünmek, zikretmek, hatırlamak
   • "Onun bu fedakârlığını her yerde, her zaman minnetle anacağım." (Peyami Safa)
2. Bir sözü ağzına almak
   • "Hastalığın adını anmaktan korkuyor."
3. [-i] Bir armağanla birinin gönlünü almak
4. Adlandırmak
   • "Onu, başka Tahirlerden ayırt etmek için "Temiz Tahir" diye anarlardı."

AŞMAK

1. [-den] Yüksek, uzak veya geçilmesi güç bir yerin öte yanına geçmek
   • "İki gündür sarp dağ yollarından aşıyoruz." (Falih Rıfkı Atay)
2. [-i] Süre geçmek, bitmek, sona ermek
   • "Üstelik çekingenliğin de kaybolmuş hatta sokulganlığı aşarak girişkenlik derecesini bulmuştu." (Tarık Buğra)
3. [-e] Erkek hayvan dişisiyle çiftleşmek
4. [nsz] Görünmeden kaçmak
   • "Herif çoktan aşmış."