İçinde L geçen 3 harfli kelimeler

İçinde l olan 3 harfli 105 kelime var. İçerisinde L harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında l harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu l harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

LEB

1. [isim] "Daha söze başlanırken ne denmek istenildiğini çabucak anlamak" anlamındaki leb demeden leblebiyi anlamak deyiminde geçen bir söz
   • "Doğrusu leb demeden leblebiyi anlarmışsınız, demek ister." (Orhan Kemal)

PUL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Posta parası karşılığı mektuplara, damga resmine karşılık kâğıtlara yapıştırılan, basılı küçük kâğıt parçası
   • "Mektuplarına kendi pullarını yapıştırırlar, kendi memurlarıyla sevk ederlerdi." (Falih Rıfkı Atay)
2. Bazı giysilerde süs olarak kullanılan parlak, incecik, genellikle metal levhacık
   • "Arkasında bir omzu tamamıyla açık, altın pul işlemeli bir akşam tuvaleti vardı." (Halide Edip Adıvar)
3. Tavla oyununda kullanılan, plastik, tahta vb.nden yapılmış yassı yuvarlak levhacık
4. Vida, cıvata vb. şeylerin boynuna geçirilen, ortası delik metal levhacık
5. Propaganda amacıyla kullanılan yazılı küçük kâğıt
6. Üzerinde bulunduğu organa yapışık, biçim ve yapıca çok basit yaprakların her biri
7. Balıkların, sürüngenlerin ve bazı kuşlarla memelilerin vücudunu kaplayan boynuzsu, sert levhacık
   • "Bir adamla minimini bir kız çocuğu elleri balık pulu içinde balık avlıyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
8. Akçeden küçük metal para

YOL

1. [isim] Karada, havada, suda bir yerden bir yere gitmek için aşılan uzaklık, tarik
   • "Hayatta epeyce yol almış, çoluk çocuğa karışmış bir münevver olarak sürüden ayrılmaya korkuyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Bütün günlerimiz için kendimize bir yol çizer, sonra her gün bunun aksine hareket ederiz." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Elinde güçlü bir çıra vardı, onu yüksekte tutarak yolculara yol gösteriyordu." (Nezihe Araz)
   • "Senin yolunu kesecek, engel olacak değilim." (Mahmut Yesari)
2. Karada insanların ve hayvanların geçmesi için açılan veya kendi kendine oluşmuş, yürümeye uygun yer
   • "Bahçeleri bahçelere toprak yollar bağlardı." (Çetin Altan)
   • "Biz benzincinin istihkakını düşeriz, siz de benzini alırsınız, diye yol gösterirler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Yola öğle yemeğinden sonra çıktık." (Samim Kocagöz)
3. Genellikle yerleşim alanlarını birbirine bağlamak için düzeltilerek açılmış ulaşım şeridi
   • "Yolda oynayan çocuklara ne olduğunu sordu." (Ömer Seyfettin)
   • "Motorun yanaşmasını bekliyorum, yol kestiği için şimdi hiç gürültü etmiyor." (Zeyyat Selimoğlu)
   • "Mademki bu işi yapamıyorsun, o hâlde başka işimiz yok derler, bana yol verirler." (Orhan Kemal)
   • "Bir roman konusundan yola çıkarak Salâh Birsel'in 'Dört Köşeli Üçgen'iyle Orhan Kemal'in 'Murtaza'sı arasında bir akrabalık kuruverdi." (Selim İleri)
4. İçinden veya üstünden bir sıvının geçtiği, aktığı yer
   • "Su yolu. Sel yolu."
   • "Seniha'nın bu hareketi türlü türlü tefsirlere yol açtı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
5. Yolculuk
   • "Yola çıkmak. Yoldan kalmak."
6. Gidiş çabukluğu, hız
   • "Bu vapurun yolu az."
7. Davranış, tutum, gidiş veya davranış biçimi
   • "Celal Bey'i sakal bırakma yolunda, kim, hangi örnek özendirdi diye çok düşünmüşümdür." (Haldun Taner)
8. Uyulan ilke, sistem, usul, tarz, tarik
   • "Duyguların eğitimi de en iyi sanat yoluyla olur."
9. Kumaşta bulunan çizgi
10. Kez, defa
11. Gaye, uğur, maksat
    • "Bu yolda çok emek harcandı."
12. Bir amaca ulaşmak için başvurulması gereken çare, yöntem
    • "Bu işi yapmanın bir yolu vardır."

İLE

1. [bağlaç] Kelimenin sonuna geldiğinde birliktelik, beraberlik, araç, neden veya durum anlatan cümleler yapmaya yarayan bir söz
   • "Çabuk bir süvari ile bana haber gönderiniz." (Ömer Seyfettin)
   • "Güneşin batmasıyla beraber hava soğuyuverdi."
2. Bazı soyut adlara getirildiğinde durum bildiren zarflar oluşturan bir söz
   • "Merhametle ona bakıyordu."
   • "Mektup yazmakla beraber telgraf da çekti."
3. Cümle içinde aynı görevde bulunan iki ögeyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz
   • "Annesi ile (annesiyle) babası geldiler. Leyla ile Mecnun. Gelmeleri ile gitmeleri bir oldu."
   • "Yıllarca çalışmakla beraber yine başaramadı."

LED

...

FOL

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Tavuğun istenilen yere yumurtlaması için o yere konulan yumurta veya yumurtaya benzeyen şey
   • "Kız kardeşi ile Mahir daha ortada fol yok yumurta yokken gelin güveyi olmuşlar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

İLA

1. [edat] ...-den, ...-e kadar
   • "Sınıfın mevcudu on ila on beş kişi arasında değişiyor."

ÇUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle kıldan yapılmış kaba dokuma
   • "Geceleri Ali, bir çula bürünerek yatıyordu." (Ömer Seyfettin)
   • "Muharrem, çulu epey düzmüş vaziyetteydi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Kıldan veya yünden yapılmış hayvan örtüsü
   • "Ata çul örtmek."
   • "Aranızdan ayrılalı bir ay var mı? Belki yok bile. Çulu derhâl düzelttim." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Giyim, giysi

LÜK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Boyacılıkta kullanılan Hint zamkı

KIL

1. [isim] Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı
   • "Hikmet Bey yaman adam, dikkat ettim, hiç istifini bozmadı, kılı kıpırdamadı." (Haldun Taner)
   • "Senin gibi kılı kırk yaran bir kıza name beğendirme başarısından dolayı sevgiliniz beyefendiyi kutlarım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Her şeyi kılıfına uydurduktan sonra kılına halel gelmez." (Muammer İzgü)
   • "Yüzlerce Berlinli kendisini seyrediyormuş gibi kılını kıpırdatmadan resim yapardı." (Salâh Birsel)
2. Keçi tüyü
3. [sıfat] Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan
   • "Kıl kilim."
   • "Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek." (H. Türküsü)
4. [sıfat] Huysuz, geçimsiz (kimse)
5. Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

LİG

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Küme

ALİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Yüce, yüksek
   • "Bu bizim en büyük, en şanlı, en ali bir günümüz, en mukaddes millî bayramımız." (Ömer Seyfettin)

BAL

1. [isim] Bal arılarının bitki ve çiçeklerden topladıkları bal özünden yapıp kovanlarındaki petek gözlerine doldurdukları, rengi beyazdan esmere kadar değişen tatlı, koyu, sıvı madde
   • "Nuri, şöyle böyle ama teyzen çok temiz bir kadına benziyor. Evin her tarafına bal dök de yala." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Hacı Ferhat Efendi, Abdülhamit devrinin bal tutup da parmağını yalayanlarındandı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Olgunlaşmış incirin, dışına sızan tatlısı
   • "Hepsi o kadar sahici ki telefonun öbür ucundaki, bal gibi inanıyor." (Talât Halman)
3. Ağaçların kabuğundan sızarak pıhtılaşan besi suyu

LAP

1. [isim] Yumuşak ve ağır bir şey düştüğünde çıkan ses
   • "Hamur lap diye yere düştü."

LEP

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dudak
2. Kenar

DUL

1. [isim] Eşi ölmüş veya eşinden boşanmış kadın veya erkek
   • "Bebek'teki evinde bir dul kız kardeşiyle yalnız yaşar." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Hatice Hanım pek genç dul kalmış zengin bir hanımcağızdı." (Ömer Seyfettin)

KOL

1. [isim] İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm
   • "Sade çocuğuna değil, eşine de kol kanat gerer, ona da analık eder." (Haldun Taner)
   • "Bunlar şehir subaşısının adamları, dizdarlardı. Kol geziyorlardı." (Ömer Seyfettin)
   • "Polis düdükleriyle yeniden fırladım. Meğer hırsızlar kola çıkmış." (Ragıp Akyavaş)
   • "Selami de kolları paçaları sıvayıp Ali Naci'nin yardımına koşmuştu." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Vücudunun bu bölümünü saran bölümü
   • "Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "İnsanı üşütmeyen, ılık gezginci bir yağmur bulutu ağır ağır kol geziyordu." (Tarık Dursun K)
3. Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça
   • "Bazı ülkelerde sansürün kol gezdiği görülüyor." (Ahmet Kabaklı)
4. Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü
5. Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal
6. Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü
7. Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça
8. Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım (II), şube, branş
   • "Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları."
9. Karakol
   • "Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi." (Refik Halit Karay)
10. İş takımı, ekip, grup
    • "Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı." (Sait Faik Abasıyanık)
11. Kanat
    • "Sağ kol. Sol kol."
12. Dizi, düzen
    • "Yürüyüş kolu."
13. Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

ÖLÜ

1. [sıfat] Hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, diri karşıtı
   • "Bir gün gelip ölülerimizi parayla taşıtacağımızda şüphe yok." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Arkadaşlarım ölü gibi uyuklarken, ben sabahlara kadar dans ediyordum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Üç yıldır bizim oralarda kuraklık var. Hele bu yıl ölü gözü kadar rahmet görmedik." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Sevim, Beyhan'ın ölümü öp diye ısrarla getirdiği pastasından bir dilim yedi." (Haldun Taner)
2. [isim] Ölmüş insan, müteveffa, mevta
3. [isim] Hayvan leşi
   • "Bir tavuk ölüsü."
4. Güçsüz
   • "Ölü kandil."
5. Çok durgun, hareketsiz
   • "Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar." (Necati Cumalı)
6. Ekileme gücü olmayan, canlılığı olmayan
   • "Ölü bir konuşması var."

ÇÖL

1. [isim] Kumluk, susuz ve ıssız geniş arazi, sahra, badiye
   • "Koskoca çölü, yapı ve bahçelerle donattık." (Falih Rıfkı Atay)

LOP

1. [sıfat] Yumuşak, yuvarlak ve irice
   • "Lop et."