İçinde KIR geçen 7 harfli kelimeler

İçinde kır olan 7 harfli 44 kelime var. İçerisinde KIR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kır olan kelimeler listesine ya da Sonu kır ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

I K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

IRK, KIR

2 Harfli Kelimeler

IR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KIRILMA

1. [isim] Kırılmak işi
2. Yürürken salınma, nazlı yürüyüş
3. Saydam bir ortamdan başka bir saydam ortama geçen ışının doğrultusunu değiştirmesi

HAYKIRI

1. [isim] Bağırma

İNKIRAZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Batma, dağılma, çöküş, yok olma, son bulma
   • "Taksim, hicret ve inkırazla harp arasında bırakıldık." (Falih Rıfkı Atay)
   • "O zaman da bozgun ve inkıraz geldi, çattı." (Falih Rıfkı Atay)

KIRITMA

1. [isim] Kırıtmak işi, cilve, işve
   • "O kuruntularımız, o tafralarımız, o Ermeni gelini gibi kırıtmalarımız pek boşuna demektir." (Salâh Birsel)

KIRKYIL

1. [zarf] Çok uzun süre
   • "Eğer bu dehşetli muharebeler, bu ihtilaller, bu istilalar olmasa kırkyıl askerî eczacı Yusuf Efendi olarak kalırdı." (Memduh Şevket Esendal)

KIRLENT

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Çiçek veya yaprak işlemeli süs
2. İşlemeli veya işlemesiz bir tür küçük yastık

KIRKMAK

1. [-i] Bir şeyi uçlarından kesmek
2. Saç, sakal veya tüyü kesmek
   • "Saçlarını çok kırkmışsın."
3. Koyun, keçi vb. hayvanların tüylerini kesmek

KIRANTA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [sıfat] Saçları ağarmaya başlamış (erkek)
   • "Yeni şube reisi, kırk beşlik, ellilik, kıranta, ağzı kalabalık bir adam." (Memduh Şevket Esendal)
2. İlerlemiş yaşına rağmen bakımlı, özenli (erkek)
3. Kırlaşmış (saç, sakal)
   • "Erkek, tıraşı uzamış kıranta saçlı, kırk yaşlarında bir köylüydü." (Reşat Nuri Güntekin)

KAKIRTI

1. [isim] Kuru şeylerin birbirine sürtünmesinden veya kırılmasından çıkan ses

KIRILIM

...

KIRMALI

1. [sıfat] Üstünde kırmaları bulunan (giysi), pilili

ÇANKIRI

...

KIRMACI

1. [isim] Giysilere pili yapan kimse
2. Basılmış formaları katlayan kimse
3. Kırılmış tahıl satıcısı
4. Değirmen işleten kimse, değirmenci

KIRIMLI

...

KIRINTI

1. [isim] Bir şeyden ayrılan küçük parça
   • "Beyaz etekliğindeki ekmek kırıntılarını kuşlara serper." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Küçük kalıntı
   • "Babamdan biraz kırıntı kalmasa beyin parasıyla bu sosyete hayatının yanına yaklaşabilir miyiz?" (Halide Edip Adıvar)
3. Kurumak için kesilip yerde bırakılan odun

SAKIRTI

1. [isim] Korkudan veya soğuktan titreme

BAKIRLI

1. [sıfat] Bakır içeren (maddeler)
   • "Bakırlı metaller."

KAKIRCA

1. [isim] Fındık faresi adıyla bilinen küçük memeli hayvan

KIRMIZI

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Al, kızıl renk
2. [sıfat] Bu renkte olan
   • "Siyah zülüflü, kırmızı dudaklı, altın ve mercan gerdanlı kadınlar." (Ahmet Haşim)

KIRIŞIK

1. [sıfat] Kırışmış olan
   • "Söz tiyatroya gelince bu yaşlı sanatkârın kırışık yüzü birdenbire canlandı." (Peyami Safa)
2. [isim] Deride esnekliğin kaybolmasından oluşan kıvrım
3. [isim] Kırışmış yer, kırışıklık