İçinde olan 6 harfli 35 kelime var. İçerisinde KÖ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kö olan kelimeler listesine ya da Sonu kö ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

K Ö Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

ÖK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KÖKNAR

  1. [isim] Çamgillerden, yüksek bölgelerde yetişen, iğne yaprakları kısa, yassı olan, reçineli ve kozalaklı bir orman ağacı (Abies)

KÖRLÜK

  1. [isim] Görme engellilik
  2. Kesmez olma durumu
    • "Bileği taşındaki bıçak bir ileri gidiyor, bir geriliyor, ağzının körlüğünü yok ediyordu." (Tarık Dursun K)
  3. Dikkatsizce ve beceriksizce yapılan iş
  4. Gerçeği görememe durumu
  5. Bitkilerin tomurcuk vermemesi durumu

KÖŞKER

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Yemenici, ayakkabı tamircisi
    • "Zaten azıcık güzel olsaydım, topal bir köşkere varmazdım." (Ayla Kutlu)

KÖKÇÜK

  1. [isim] Ana kökün dallanmasıyla oluşan ikincil kök

KÖFTÜN

  1. [isim] Sığırlara yedirilen susam veya keten küspesi
    • "Öküz müyüm ben köftün yiyecek?" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

KÖKTEŞ

  1. [sıfat] Aynı kökten gelen çeşitli yapı ve görevi olan (kelimeler): Sevgi, sevinç, sevme; vergi, verim, veri; başlık, başlangıç, başkan gibi

KÖFTER

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Üzüm şırasıyla nişasta kaynatılıp dökülerek kesildikten sonra kurutulan bir çeşit pestil

KÖKSEL

  1. [sıfat] Kökle ilgili

KÖREŞE

  1. [isim] Yerdeki karın yüzünde buz tutmuş olan tabaka

KÖYLÜK

  1. [isim] Köy bulunan yer

DÜZKÖY
...
AKÖREN
...
KÖLECİ

  1. [isim] Karıncaların başka türlerin yuvalarını talan etmesi durumu

KÖREBE

  1. [isim] Gözleri bağlı olan ebenin, oyuna katılan öteki çocukları yakalamaya çalıştığı çocuk oyunu

KÖRFEZ

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Karanın içine sokulmuş deniz parçası
    • "Körfezin karşı kıyısında bir kömürcü kayığı demirlemişti." (Yusuf Ziya Ortaç)
  2. [sıfat] Kuytu, işlek olmayan
    • "Orası pek körfez bir yer."

KÖSELE

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Ayakkabı tabanı, bavul, çanta yapımında kullanılan, büyükbaş hayvanların işlenmiş derisi
    • "Kösele gibi et."
  2. [sıfat] Bu deriden yapılmış olan
    • "Kösele ayakkabı."

ŞARKÖY
...
MARKÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Önemli ibareleri veya dikkati çekmek istenilen yerleri işaretlemeye yarayan kalem

KÖLÇER

  1. [isim] Tanelere zarar veren bir buğday hastalığı

KÖSEĞİ

  1. [isim] Ateş karıştırmaya yarayan odun veya demir
  2. Ucu yanık odun, eğsi

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü