İçinde KU geçen 6 harfli kelimeler

İçinde ku olan 6 harfli 116 kelime var. İçerisinde KU bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ku olan kelimeler listesine ya da Sonu ku ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KUZULU

1. [sıfat] Kuzusu olan (koyun)
2. Kendisine bitişik olarak aynı cinsten küçük tanesi olan (meyve ve sebze)

MAKULE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Takım, çeşit
2. Ulam

KUVARS

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] Billurlaşmış silisin doğada çok yaygın bir türü

KURACI

1. [isim] Askere alınacak gençlerin belli olması için onlara kura çektiren subay

KUTULU

1. [sıfat] Kutusu olan

KUAFÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kadın berberi
2. Erkek berberi
3. Güzellik salonu

OKULLU

1. [isim] Bir okula devam eden kimse, öğrenci

COŞKUN

1. [sıfat] Coşmuş olan
   • "Hayır, sular ne kadar coşkun olsa ben giderim." (Tevfik Fikret)

KOKUCU

1. [isim] Koku yapan veya satan kimse

KUNDUZ

1. [isim] Kemirgenlerden, kuyruğu geniş ve yassı, art ayak parmaklarının arası perdeli, ağaçları kemirerek beslenen, su kıyılarında yaşayan, yuvalar ve su setleri kuran, postu değerli bir hayvan, kastor (Castor fiber)

TEAKUP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Art arda gelme

UYKULU

1. [sıfat] Uyku gereksinimi olan
   • "Gözleri her zaman uykuludur." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [zarf] Uyku sersemi olarak

DOKULU

1. [sıfat] Dokusu olan

KUMLUK

1. [isim] Kumsal
2. Kumluk yer
   • "Çocuklar kumlukta oynarken, o, arabalarının tekerleği dibinde çömelip oturur." (Reşat Nuri Güntekin)
3. [sıfat] Kumu çok olan
   • "Kumluk arazi."

OKUMUŞ

1. [sıfat] Okuyarak bilgisini genişletmiş, öğrenim görmüş (kimse)
   • "İki yabancı dil bilen, okumuş, kibar bir tıbbiye talebesi." (Reşat Nuri Güntekin)

SOKUCU

1. [isim] Sokan, sokma işini yapan kimse

KUYRUK

1. [isim] Hayvanların çoğunda, gövdenin sonunda bulunan, omurganın uzantısı olan uzun ve esnek organ
   • "Zehra elinde kalem, gözlerine kuyruk çekiyordu." (Atilla İlhan)
   • "Gül gibi yavrusunu bırakıp da evlenecekmiş. Kuyruk sallaya sallaya oğlumu öldürttü." (Yahya Kemal)
   • "Ama hâlâ bilet var diye bekleyen en aşağı beş bin kişi güzel bir kuyruk yapmışlar." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "İki kişinin arkasından kuyruğa girdiği sırada, seyis biletlerini alıyordu." (Necati Cumalı)
2. Bu organa benzeyen uzantı
   • "Uçağın kuyruğu. Gelinliğin kuyruğu."
3. Kuşlarda gövdenin sonunda bulunan tüy demeti
4. Koyunun bazı türlerinde eritilerek yağı alınan bir uzantısı
5. Başın arkasına toplanmış saç demeti
6. Bir harfin bitiş çizgisine yakın yerde, birden bir dönüş yapan kısa çizgi
7. İnsanların sıra beklemek için art arda durarak oluşturduğu dizi
   • "Çoğu yirmi yaş civarında, sürü sepet öğrenci genç, kuyruğa girmiş, sırasını bekliyor." (Atilla İlhan)
8. Birisinin arkasına takılıp ondan ayrılmayan kimse
   • "Falanca kuyruğu ile birlikte geliyor."

KUYMAK

1. [isim] Mısır ununun erimiş tereyağıyla kavrulması, su eklenmesi, bir miktar peynir katılması ve bir süre kaynatılmasıyla elde edilen yemek
2. Karadeniz bölgesinde ve özellikle Trabzon'da yapılan bir tür yemek
   • "Mısır kuymağı."

PARKUR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Binicilik, bisiklet, atletizm, yürüyüş vb. sporların yapıldığı özel yol
2. Gezi ve yürüyüş yapılan özel yol

SOKULU

1. [sıfat] Sokulmuş olan
   • "... tokmağın altındaki kilitte bir sarı pirinç anahtar sokulu idi." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. [zarf] Sokulmuş olarak