İçinde kir olan 8 harfli 35 kelime var. İçerisinde KİR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kir olan kelimeler listesine ya da Sonu kir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

K R İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

KİR

2 Harfli Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİRLETME

  1. [isim] Kirletmek işi

KİREÇLİK

  1. [isim] Kireç konulan yer
  2. [sıfat] Kireci çok olan
    • "Kireçlik alan."

KİRİŞSİZ

  1. [sıfat] Kirişi olmayan

KİRLİLİK

  1. [isim] Kirli olma durumu, pislik
    • "Benim ve kardeşimin mektep veya sokak dönüşü kirliliklerimiz yüzünden içlenirdi." (Yahya Kemal Beyatlı)

MÜSKİRAT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Sarhoş eden şeyler, alkollü içkiler

FAKİRLİK

  1. [isim] Yoksulluk
    • "Bilmezsin belki arpa ekmeği de İran'da fakirliğin sembolüdür." (Tarık Buğra)
  2. Verimsizlik, kısırlık
    • "Toprağın fakirliği."
  3. Yetersizlik
    • "Dilin fakirliği."

HARAKİRİ

  1. [isim] Karnını bıçakla deşme yoluyla kendini öldürme

ÇEMKİRİŞ

  1. [isim] Çemkirme işi veya biçimi

KİRAZLIK

  1. [isim] Kiraz ağaçları çok olan yer, kiraz bahçesi

FAKİRİZM

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Hint felsefesinde insan vücudu bütün kötülüklerin kaynağı sayıldığından, bedene eziyeti ruhun kurtuluşu ve mutluluğu için gerekli gören çilekeşlik

FİKİRSİZ

  1. [sıfat] Herhangi bir konu üzerinde düşünemeyen, görüşü olmayan, düşüncesiz

KİPKİRLİ

  1. [sıfat] Çok kirli, çamura ve pisliğe bulaşmış
    • "Tertemiz yerlere kipkirli potinlerle dalar." (Mehmet Akif Ersoy)

MUHTEKİR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Vurguncu

KİRLENİŞ
...
KİREBOLU

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Arıların kovan deliğini kapamak için kullandıkları sarı ve yumuşak madde

KİREÇÇİL

  1. [sıfat] Kireçli topraktan hoşlanan, kireçli toprakta yetişen (bitki), kireçyeren karşıtı
    • "Yonca kireççil bitkilerdendir."

FİKİRDEŞ

  1. [sıfat] Aynı düşüncede olan, aynı düşünceyi savunan, düşündeş, oydaş

KİRLENME

  1. [isim] Kirlenmek işi
    • "Çevre sağlığını korumak ve çevre kirlenmesini önlemek devletin ve vatandaşların ödevidir." (Anayasa)

BAKİRLİK

  1. [isim] Kızlık
  2. İşlenmemiş olma durumu

KİREÇSİZ

  1. [sıfat] Birleşiminde kireç olmayan veya çok az olan
    • "Kireçsiz toprak."
  2. Birleşiminde karbon tuzlarının oranı düşük olan (su)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü