İçinde KİR geçen 8 harfli kelimeler

İçinde kir olan 8 harfli 35 kelime var. İçerisinde KİR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kir olan kelimeler listesine ya da Sonu kir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

K R İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

KİR

2 Harfli Kelimeler

Kİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİPKİRLİ

1. [sıfat] Çok kirli, çamura ve pisliğe bulaşmış
   • "Tertemiz yerlere kipkirli potinlerle dalar." (Mehmet Akif Ersoy)

HEMFİKİR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Aynı düşüncede, aynı görüşte olan, oydaş

KİREBOLU

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Arıların kovan deliğini kapamak için kullandıkları sarı ve yumuşak madde

KİRLENİŞ

...

KİRPİKLİ

1. [sıfat] Herhangi bir nitelikte kirpiği olan
2. Üzerinde kirpik veya kirpiğe benzer uzantılar olan
   • "Kirpikli zar."

KİREÇSİZ

1. [sıfat] Birleşiminde kireç olmayan veya çok az olan
   • "Kireçsiz toprak."
2. Birleşiminde karbon tuzlarının oranı düşük olan (su)

KİRLİLİK

1. [isim] Kirli olma durumu, pislik
   • "Benim ve kardeşimin mektep veya sokak dönüşü kirliliklerimiz yüzünden içlenirdi." (Yahya Kemal Beyatlı)

ELEŞKİRT

...

HARAKİRİ

1. [isim] Karnını bıçakla deşme yoluyla kendini öldürme

FAKİRANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. Fakir gibi, fakire uygun düşen
   • "Renksiz, fakirane bir hayat, cazibesiz ve yabancı bir erkek." (Reşat Nuri Güntekin)

MÜSKİRAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sarhoş eden şeyler, alkollü içkiler

FAKİRİZM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Hint felsefesinde insan vücudu bütün kötülüklerin kaynağı sayıldığından, bedene eziyeti ruhun kurtuluşu ve mutluluğu için gerekli gören çilekeşlik

KİRLETİŞ

...

ÇEMKİRME

1. [isim] Çemkirmek işi

KİRTİKLİ

1. [sıfat] Kenarları girintili çıkıntılı olan
   • "Kirtikli sahan."

PEŞKİRCİ

1. [isim] Peşkir dokuyan veya satan kimse

MUHTEKİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Vurguncu

KİREÇÇİL

1. [sıfat] Kireçli topraktan hoşlanan, kireçli toprakta yetişen (bitki), kireçyeren karşıtı
   • "Yonca kireççil bitkilerdendir."

KİRİŞLİK

1. [sıfat] Kiriş olarak kullanılmaya uygun
   • "Kirişlik kereste."

KİRAZLIK

1. [isim] Kiraz ağaçları çok olan yer, kiraz bahçesi