İçinde KİR geçen 6 harfli kelimeler

İçinde kir olan 6 harfli 12 kelime var. İçerisinde KİR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kir olan kelimeler listesine ya da Sonu kir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

K R İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

KİR

2 Harfli Kelimeler

Kİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAKİRE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Cinsel ilişkide bulunmamış dişi, kız, kızoğlan, kızoğlankız
   • "Bu mahallede bakire kızları bakkal dükkânına bile yollamıyorlar." (Peyami Safa)

KİRALI

1. [sıfat] Kiralanmış olan

MÜNKİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] İnkâr eden, kabul etmeyen
   • "Kurban kılayım bu canı aşka münkir olmayayım / Aşktır bu derdin dermanı aşk yolunda verem canı" (Yunus Emre)
2. Tanrı'nın varlığına inanmayan, Tanrı'nın varlığını inkâr eden (kimse)

PEŞKİR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Genellikle pamuk ipliğinden dokunmuş ince havlu
2. Yemek yerken kullanılan, el kurulanan, büyük mendil biçiminde pamuk veya keten bez, peçete
   • "Henüz birkaç yudum içtiği şarabın ıslaklığını sapsarı bıyıklarının üstünden peşkiriyle silerek dedi ki:" (Peyami Safa)

KİRKİT

1. [isim] Dokumacılıkta atkı ipliğini sıkıştırmak için kullanılan, demirden veya ağaçtan yapılmış dişli araç
   • "Kirkit bıçak sesleri hep bir anda kesildi." (Ömer Bedrettin Uşaklı)

KİRTİL

1. [isim] Büyük kabuklu deniz hayvanlarını avlamakta kullanılan, ince dallardan örülmüş sepet

KİRPİK

1. [isim] Göz kapağının kenarındaki kıllar veya bu kıllardan her biri
   • "Onun, yaşlarla dolu uzun kirpiklerinin arasından..." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Tüy gibi, küçük ve ince uzantı veya uzantılar

TAHKİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aşağılama, onur kırma, onuruna dokunma
   • "Onu tahkir etmeye hatta dövmeye kalkıyorlar." (Ömer Seyfettin)

KİRLOŞ

1. [sıfat] Kirli ve pasaklı

ŞAKİRT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Öğrenci, çırak
   • "Dedeye -yeni şakirdiniz efendim- diyerek çekilip gidince kız odanın ortasında kakıldı kaldı." (Halide Edip Adıvar)

KİRMEN

1. [isim] Elde yün eğirmeye yarayan tahtadan yapılmış araç

KİRACI

1. [isim] Bir şeyi, bir yeri kira ile tutan kimse, müstecir
   • "Biz bu evde kiracıyız."