İçinde KEN geçen 7 harfli kelimeler

İçinde ken olan 7 harfli 31 kelime var. İçerisinde KEN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ken olan kelimeler listesine ya da Sonu ken ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, EN, KE, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YELEKEN

1. [sıfat] Havadar

DİKENSİ

1. [sıfat] Dikene benzer, dikeni andıran

BAŞKENT

1. [isim] Bir devletin yönetim merkezi olan şehir, devlet merkezi, başşehir, hükûmet merkezi
   • "Bir akşam, bu servetle başkentin en şık pavyonuna gitmişti." (Çetin Altan)

AKDİKEN

1. [isim] Hünnapgillerden, kırlarda kendiliğinden yetişen, hekimlikte ve boyacılıkta kullanılan, sert odunlu bir ağaç, gövem eriği, geyik dikeni, alıç (Crataegus monogyna)

FİZİKEN

...

İLETKEN

1. [sıfat] Akım, ısı, ses vb.ni geçiren (madde), nâkil, yalıtkan karşıtı
2. Elektrik akımı, ısı, gaz vb.ni bir yerden başka bir yere aktaran (madde, şey)

TÜKENME

1. [isim] Tükenmek işi

TAŞKENT

...

ÜRETKEN

1. [sıfat] Üretme gücü olan, çok üreten

TÜKENİŞ

1. [isim] Tükenme işi veya biçimi

ERKENCE

1. [zarf] Oldukça erken
   • "Başkanı, şehri güzelleştirmek için istimlaklerini yapmaya başlamakta erkence davranmaya teşvik etmeye başladı." (Memduh Şevket Esendal)

ERKENCİ

1. [sıfat] Erken davranan (kimse)
   • "Birazdan erkenciler birer ikişer sökün ederler." (Ercüment Ekrem Talu)
2. Erken olgunlaşan veya yetişen (meyve, sebze)
3. Sabahın ilk saatlerinde harekete geçen

TÜKENİK

1. [sıfat] Bitmiş, tükenmiş
2. [zarf] Çok azalmış bir biçimde
   • "Uzaklarda coşkun akan Ravi Çayı, suyunu kumluk vadilere içire içire, Lahor'a yorgun ve tükenik gelirmiş." (Falih Rıfkı Atay)

EŞKENAR

1. Kenarları eşit olan

İŞKENCE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir kimseye maddi veya manevi olarak yapılan aşırı eziyet
2. Düşüncelerini öğrenmek amacıyla birine uygulanan eziyet
   • "Ona, evimize niçin geldiğini sormak işkencesini de yaptım." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Aşırı gerginlik, sıkıntılı durum, azap
   • "Beklemek işkencesi yüreğini fena didiklemeye başladı." (Peyami Safa)
4. Vidalı bir tür sıkıştırma aracı

DİKENLİ

1. [sıfat] Dikenli olan
   • "Dikenli çiçek."
2. Dikeni olan bitkilerin bulunduğu (yer)
   • "Dikenli tarla."
3. Zor, çetin, sıkıntı veya üzüntü veren
   • "Corielanus, Shakespeare'in gerek oynanması gerek yorumu en güç, en dikenli yapıtlarından biridir." (Haldun Taner)

KÖKENLİ

1. [sıfat] Kökeni olan
2. Belli bir kaynaktan çıkmış olan, bir kaynağa dayanan

KENELER

1. [isim] Eklem bacaklı hayvanlardan, örümceğimsiler sınıfına giren bir takım

HUKUKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Hukuksal olarak
   • "İstanbul civarının dağını taşını bir göz oda yaparak hukuken işgal hakkı kazanmak, uygarlık gereği midir?" (Aydın Boysan)

KENEVİR

1. [isim] Kendirgillerden, sapındaki liflerden halat, çuval vb. kaba örgüler yapılan, iki evcikli bir bitki, kendir (Cannabis sativa)