İçinde KEN geçen 7 harfli kelimeler

İçinde ken olan 7 harfli 31 kelime var. İçerisinde KEN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ken olan kelimeler listesine ya da Sonu ken ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, EN, KE, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ERKENCİ

1. [sıfat] Erken davranan (kimse)
   • "Birazdan erkenciler birer ikişer sökün ederler." (Ercüment Ekrem Talu)
2. Erken olgunlaşan veya yetişen (meyve, sebze)
3. Sabahın ilk saatlerinde harekete geçen

İLİŞKEN

1. [isim] Deniz dibinde batık ve atıkların oluşturduğu tabaka

TÜKENİŞ

1. [isim] Tükenme işi veya biçimi

DİKENCE

1. [isim] Dikenli balıkgillerden, tatlı su balıklarının küçük bir türü (Gasterostsus pungitius)

İŞKENCE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir kimseye maddi veya manevi olarak yapılan aşırı eziyet
2. Düşüncelerini öğrenmek amacıyla birine uygulanan eziyet
   • "Ona, evimize niçin geldiğini sormak işkencesini de yaptım." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Aşırı gerginlik, sıkıntılı durum, azap
   • "Beklemek işkencesi yüreğini fena didiklemeye başladı." (Peyami Safa)
4. Vidalı bir tür sıkıştırma aracı

DİKENLİ

1. [sıfat] Dikenli olan
   • "Dikenli çiçek."
2. Dikeni olan bitkilerin bulunduğu (yer)
   • "Dikenli tarla."
3. Zor, çetin, sıkıntı veya üzüntü veren
   • "Corielanus, Shakespeare'in gerek oynanması gerek yorumu en güç, en dikenli yapıtlarından biridir." (Haldun Taner)

TAŞKENT

...

AHLAKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Ahlakça

BAŞKENT

1. [isim] Bir devletin yönetim merkezi olan şehir, devlet merkezi, başşehir, hükûmet merkezi
   • "Bir akşam, bu servetle başkentin en şık pavyonuna gitmişti." (Çetin Altan)

TÜKENİK

1. [sıfat] Bitmiş, tükenmiş
2. [zarf] Çok azalmış bir biçimde
   • "Uzaklarda coşkun akan Ravi Çayı, suyunu kumluk vadilere içire içire, Lahor'a yorgun ve tükenik gelirmiş." (Falih Rıfkı Atay)

KENEVİR

1. [isim] Kendirgillerden, sapındaki liflerden halat, çuval vb. kaba örgüler yapılan, iki evcikli bir bitki, kendir (Cannabis sativa)

KENARLI

1. [sıfat] Herhangi bir biçimde kenarı olan
   • "Kadınlar ise beyaz elbiseler, geniş kenarlı hasır şapkalar giymişlerdi." (Haldun Taner)
2. Kenarı süslü, işlenmiş

İLETKEN

1. [sıfat] Akım, ısı, ses vb.ni geçiren (madde), nâkil, yalıtkan karşıtı
2. Elektrik akımı, ısı, gaz vb.ni bir yerden başka bir yere aktaran (madde, şey)

KENTTAŞ

1. [isim] Aynı kentten olan kimse

KENARCI

1. [isim] Deniz kıyılarında avlanan balıkçı

TÜKENME

1. [isim] Tükenmek işi

KENTSEL

1. [sıfat] Kentle ilgili, şehirle ilgili

DİKENSİ

1. [sıfat] Dikene benzer, dikeni andıran

LİKENLİ

...

ÜRETKEN

1. [sıfat] Üretme gücü olan, çok üreten