KEN ile biten kelimeler

Sonunda ken olan 44 kelime var. KEN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ken olan kelimeler listesine ya da başında ken olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

10 Harfli Kelimeler

ÇAKIRDİKEN, KARGABÜKEN, MÜŞTEREKEN, MÜTTEFİKEN, PALANDÖKEN, TEBERRÜKEN

9 Harfli Kelimeler

BELİRTKEN, SARIDİKEN

8 Harfli Kelimeler

BELİTKEN, BİTİŞKEN, BÜYÜTKEN, ÇEKİŞKEN, ÇELİŞKEN, DEĞİŞKEN, DEVİTKEN, DİDİŞKEN, DİREŞKEN, DÖVÜŞKEN, GİRİŞKEN, KÜLDÖKEN, MANTIKEN, NALDÖKEN

7 Harfli Kelimeler

AHLAKEN, AKDİKEN, HUKUKEN, İLETKEN, İLİŞKEN, MAROKEN, ÜRETKEN, YELEKEN

6 Harfli Kelimeler

CEPKEN, DERKEN, KONKEN, MANKEN, MESKEN, SİRKEN, YELKEN

5 Harfli Kelimeler

BÜKEN, DİKEN, ERKEN, ETKEN, KÖKEN, LİKEN

4 Harfli Kelimeler

İKEN

E K N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, EN, KE, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MÜTTEFİKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] El birliğiyle, hep birlikte
2. Oy birliğiyle

PALANDÖKEN

1. [isim] Taşlık yokuş

MÜŞTEREKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Ortaklaşa, birlikte, el birliğiyle
   • "Eğer o razı olmazsa masrafı müştereken veririz." (Memduh Şevket Esendal)

TEBERRÜKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Uğur sayarak, mutlu olsun diye

KARGABÜKEN

1. [isim] Bitişik taç yapraklı iki çeneklilerden, yaprakları karşılıklı, çiçekleri talkım durumunda olan, meyvesi zehirli bir ağaç (Stryhnos nux-vomice)
2. Bu ağacın striknin elde edilen tohumu

ÇAKIRDİKEN

1. [isim] Maydanozgillerden, hekimlikte kullanılan bir bitki, deveelması (Arctium tomentosum)

SARIDİKEN

1. [isim] Dikenli, tüylü, iki veya çok yıllık otsu bir bitki (Scolymus hispanicus)

BELİRTKEN

1. [isim] Bir özlü sözle birlikte kullanılan işaret

GİRİŞKEN

1. [sıfat] Kendi kendine iş, uğraş yaratabilen, bir işe çekinmeden girebilen, başkalarıyla kolayca ilişki kurabilen

DEVİTKEN

1. [sıfat] Herhangi bir hareketi sağlayan, muharrik

ÇELİŞKEN

1. [sıfat] Çelişik

BİTİŞKEN

1. [sıfat] Kelime üretim ve çekiminde ekler getirilirken kökü veya gövdesi değişikliğe uğramayan, bitişimli, iltisaki

DİREŞKEN

1. [sıfat] Bir işi yılmadan sonuna kadar götüren, sebatkâr

DİDİŞKEN

1. [sıfat] Didişmekten hoşlanan
   • "Et ayrıca insanı didişken yapar, ihtirasları körükler." (Haldun Taner)

BÜYÜTKEN

1. [sıfat] Büyümeye yol açan

BELİTKEN

1. [isim] Belitler sistemi

DÖVÜŞKEN

1. [sıfat] İyi dövüşen veya dövüşmeyi seven
   • "Eski dövüşken gür sesli erkek Osmanoğulları tanınamıyordu." (Yahya Kemal Beyatlı)

KÜLDÖKEN

1. [isim] Kadın, eş

ÇEKİŞKEN

1. [sıfat] Çekişmeyi seven, kavgacı (kimse)

MANTIKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Mantıkça