KEN ile biten kelimeler

Sonunda ken olan 44 kelime var. KEN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ken olan kelimeler listesine ya da başında ken olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

10 Harfli Kelimeler

ÇAKIRDİKEN, KARGABÜKEN, MÜŞTEREKEN, MÜTTEFİKEN, PALANDÖKEN, TEBERRÜKEN

9 Harfli Kelimeler

BELİRTKEN, SARIDİKEN

8 Harfli Kelimeler

BELİTKEN, BİTİŞKEN, BÜYÜTKEN, ÇEKİŞKEN, ÇELİŞKEN, DEĞİŞKEN, DEVİTKEN, DİDİŞKEN, DİREŞKEN, DÖVÜŞKEN, GİRİŞKEN, KÜLDÖKEN, MANTIKEN, NALDÖKEN

7 Harfli Kelimeler

AHLAKEN, AKDİKEN, HUKUKEN, İLETKEN, İLİŞKEN, MAROKEN, ÜRETKEN, YELEKEN

6 Harfli Kelimeler

CEPKEN, DERKEN, KONKEN, MANKEN, MESKEN, SİRKEN, YELKEN

5 Harfli Kelimeler

BÜKEN, DİKEN, ERKEN, ETKEN, KÖKEN, LİKEN

4 Harfli Kelimeler

İKEN

E K N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, EN, KE, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARGABÜKEN

1. [isim] Bitişik taç yapraklı iki çeneklilerden, yaprakları karşılıklı, çiçekleri talkım durumunda olan, meyvesi zehirli bir ağaç (Stryhnos nux-vomice)
2. Bu ağacın striknin elde edilen tohumu

TEBERRÜKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Uğur sayarak, mutlu olsun diye

MÜŞTEREKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Ortaklaşa, birlikte, el birliğiyle
   • "Eğer o razı olmazsa masrafı müştereken veririz." (Memduh Şevket Esendal)

PALANDÖKEN

1. [isim] Taşlık yokuş

MÜTTEFİKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] El birliğiyle, hep birlikte
2. Oy birliğiyle

ÇAKIRDİKEN

1. [isim] Maydanozgillerden, hekimlikte kullanılan bir bitki, deveelması (Arctium tomentosum)

SARIDİKEN

1. [isim] Dikenli, tüylü, iki veya çok yıllık otsu bir bitki (Scolymus hispanicus)

BELİRTKEN

1. [isim] Bir özlü sözle birlikte kullanılan işaret

DİDİŞKEN

1. [sıfat] Didişmekten hoşlanan
   • "Et ayrıca insanı didişken yapar, ihtirasları körükler." (Haldun Taner)

BELİTKEN

1. [isim] Belitler sistemi

DEVİTKEN

1. [sıfat] Herhangi bir hareketi sağlayan, muharrik

DEĞİŞKEN

1. [sıfat] Değişme özelliği gösteren, çok değişen, değişebilir, kararsız, değişici, mütehavvil
   • "Sağlık bakımından canına okuyan kentler de değişken rüzgârlara açık kentler oluyor." (Haldun Taner)
2. [isim] Değişik sayı değerleri alabilen nicelik

ÇELİŞKEN

1. [sıfat] Çelişik

BÜYÜTKEN

1. [sıfat] Büyümeye yol açan

MANTIKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Mantıkça

KÜLDÖKEN

1. [isim] Kadın, eş

GİRİŞKEN

1. [sıfat] Kendi kendine iş, uğraş yaratabilen, bir işe çekinmeden girebilen, başkalarıyla kolayca ilişki kurabilen

BİTİŞKEN

1. [sıfat] Kelime üretim ve çekiminde ekler getirilirken kökü veya gövdesi değişikliğe uğramayan, bitişimli, iltisaki

NALDÖKEN

1. [isim] Taşlı, çakıllı yol

DÖVÜŞKEN

1. [sıfat] İyi dövüşen veya dövüşmeyi seven
   • "Eski dövüşken gür sesli erkek Osmanoğulları tanınamıyordu." (Yahya Kemal Beyatlı)