İçinde kara olan 9 harfli 70 kelime var. İçerisinde KARA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kara olan kelimeler listesine ya da Sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARNIKARA

  1. [isim] Börülce

BAĞRIKARA

  1. [isim] İskete kuşunun bir türü (Saxicola torquata)

KARABİBER

  1. [isim] Karabibergillerin örnek bitkisi olan, zeytinsi, meyvelerin taneleri yuvarlak, yaprakları kalp biçiminde, tırmanıcı bir bitki (Piper nigrum)
  2. Bu bitkinin baharat olarak kullanılan kuru ve siyah tanesi
  3. Bu tanelerin kurutulup öğütülmesiyle yapılan toz
  4. Sevimli ve ufak tefek esmer güzeli

MASKARATA

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Ayakkabının üst yüzünün ön tarafında dikişle ayrılan burun bölümü

KARALATMA

  1. [isim] Karalatmak işi

KARAKAVUK

  1. [isim] Hindiba

KARAYANIK

  1. [isim] Şarbon

KARADAVAR

  1. [isim] Her yaştaki kıl keçisi veya kıl keçisi sürüsü

KARASİNEK

  1. [isim] Böcekler sınıfının çift kanatlılar takımından, insan ve evcil hayvanların kanını emen, görünüşü ev sineğine benzeyen bir eklem bacaklı türü (Stomoxys calcitrans)

KARARTMAK

  1. [-i] Rengini karaya çevirmek, esmerleştirmek, siyahlaştırmak
    • "Güneş tenini karartmış."
  2. Karanlık duruma getirmek
    • "Perdeler odayı kararttı."
  3. Işığı kısmak veya örtmek
  4. Kötü bir duruma getirmek
    • "Seyahat onu yormuş ve karartmıştı." (Peyami Safa)

KARASIĞIR

  1. [isim] Orta Anadolu'da yetişen, sert ve kurak iklime dayanıklı, küçük yapılı bir sığır türü

KARABALIK

  1. [isim] Tatlı su kayası

KARAARDIÇ

  1. [isim] Güney Avrupa'da yetişen bir ardıç türü (Juniperus sabina)

KARAPINAR
...
KARACILIK

  1. [isim] Karacı olma durumu, müfterilik, iftira

KARALANMA

  1. [isim] Karalanmak işi

KARAÇAYCA
...
MASKARACA

  1. [zarf] Maskara gibi, maskaraya benzer bir biçimde

KARABORSA

  1. [isim] Piyasada olmayan bir malın gizlice yüksek fiyatla alınıp satılması işi
    • "Bir teneke benzin aldık karaborsadan -dayan- dedik." (Orhan Veli Kanık)

KARABASAN

  1. [isim] Sıkıntılı ve korkulu düş, kâbus
  2. Bir kimsenin içinde bulunduğu karmakarışık, sıkıntılı ruh durumu
    • "Arada geçirdiğim emeklilik yılları âdeta bir karabasan oldu benim için." (Haldun Taner)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü