İçinde KARA geçen 7 harfli kelimeler

İçinde kara olan 7 harfli 42 kelime var. İçerisinde KARA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kara olan kelimeler listesine ya da Sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARADAĞ

...

KARAMAN

1. [isim] Orta Anadolu'da yetiştirilen, kuyruğu iri ve yağlı bir tür koyun

KARASAL

1. [sıfat] Karayla, toprakla ilgili, berri

KARAÇAY

...

KARAŞIN

1. [sıfat] Rengi karaya çalan, esmer (kimse)
   • "Beş on adım ötede duran yuvarlak kafalı, karaşın çocuk söze karıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KARADUL

1. [isim] Sokması büyük acı veren, iri, esmer, zehirli örümcek (Latrodectus mactans)

KARAVAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir otomobilin arkasına takılan, hem taşıt hem konut olarak kullanılan üstü kapalı araç

KARAGÜL

1. [isim] Karakul

KARAYCA

...

KARALTI

1. [isim] Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim
   • "Az sonra, dört atlının karaltısını seçtiler." (Nezihe Araz)
2. Hafif karanlık
3. Leke

KARADUT

1. [isim] Siyah renkte olan dut
   • "Yeni park gazinosunda kasabanın meşhur karadut şerbeti ile beraber bir parça da içki içilir." (Reşat Nuri Güntekin)

KARAMSI

1. [sıfat] Rengi karayı andıran, karaya benzeyen

KARARIŞ

1. [isim] Kararma işi veya biçimi

KARAMAK

1. [-i] Hor görmek
   • "Merhametin çoktur beni karama / Beni görüp mah yüzünü bürüme." (Karacaoğlan)
2. Karalamak, kara çalmak, lekelemek
3. Kötülemek, yermek

KARATAŞ

...

KARARTI

1. [isim] Karaltı
   • "Ayın aksi içinden bir karartı geçiyordu." (Ömer Seyfettin)
2. Kararmış yer, siyahlık

BİKARAR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Kararsız, tereddütlü

MALKARA

...

KAPKARA

1. [sıfat] Her yanı kara
   • "Dağlar kül rengi bir aydınlığın içinde kapkara yükseliyorlardı." (Tarık Buğra)
2. Kömür gibi kara, simsiyah
   • "Gözleri zeytin gibi kapkara mahalle kızı..." (Osman Cemal Kaygılı)

KARAMEL

...