İçinde KARA geçen 7 harfli kelimeler

İçinde kara olan 7 harfli 42 kelime var. İçerisinde KARA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kara olan kelimeler listesine ya da Sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARAMEL

...

KARABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yakınlık
2. Hısımlık

KARALTI

1. [isim] Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim
   • "Az sonra, dört atlının karaltısını seçtiler." (Nezihe Araz)
2. Hafif karanlık
3. Leke

KARAÇAY

...

KARARMA

1. [isim] Kararmak işi
2. Görüntülerin gittikçe kararıp görünmez duruma geçmesine dayanan bir noktalama çeşidi

KARAKOL

1. [isim] Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı
   • "O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez." (Refik Halit Karay)
2. Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye

KARAKUL

1. [isim] Asıl yurdu Buhara'da Karakul bölgesi olan ve yurdumuzda da yetiştirilen, tüyleri uzun ve kıvırcık bir cins koyun, karagül

MALKARA

...

KARALIK

1. [isim] Kara olma durumu
2. Karaya çalan leke

KARAKAŞ

1. [isim] Genellikle Güneydoğu Anadolu'da yetiştirilen, vücudu beyaz, ağız, burun, göz etrafı, kulak ve tırnakları siyah, yağlı kuyruğunun uç kısmı fazla sarkık bir tür koyun

MASKARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. Eğlendirici, sevimli, güldürücü, sevimli, soytarı, hoş
   • "Görseniz ne maskara şey!"
   • "Şu kendini bütün memlekete maskara eden münevver züppenin eksik tarafı millî şuurdan başka nedir?" (Orhan Seyfi Orhon)
   • "Hazır yemeğe tamah edip insanların maskarası olmanın âlemi var mı?" (Haldun Taner)
2. [isim] Karnaval maskesi
   • "Çocuk bir maskara satın aldı."
3. [isim] Kirpik boyası, rimel
4. Şerefsiz, onursuz, haysiyetsiz, rezil (kimse)
   • "Bırak şu maskarayı."

KARAGÜL

1. [isim] Karakul

KARADUT

1. [isim] Siyah renkte olan dut
   • "Yeni park gazinosunda kasabanın meşhur karadut şerbeti ile beraber bir parça da içki içilir." (Reşat Nuri Güntekin)

KARAŞIN

1. [sıfat] Rengi karaya çalan, esmer (kimse)
   • "Beş on adım ötede duran yuvarlak kafalı, karaşın çocuk söze karıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KAPKARA

1. [sıfat] Her yanı kara
   • "Dağlar kül rengi bir aydınlığın içinde kapkara yükseliyorlardı." (Tarık Buğra)
2. Kömür gibi kara, simsiyah
   • "Gözleri zeytin gibi kapkara mahalle kızı..." (Osman Cemal Kaygılı)

KARABAŞ

1. [isim] Rahip, keşiş
2. Bir hücreli özel bir asalağın, hindinin karaciğerine yerleşerek yaptığı, büyük ölçüde ölümlere yol açan kümes hastalığı
3. Evlenmemiş, evlenmek istemeyen erkek
4. Ballıbabagillerden, çiçekleri mavi veya menekşe renginde başakçıklar durumunda olan güzel kokulu bir bitki (Lavandula stoechas)
5. Çoban köpeği
6. Kışa dayanıklı sert buğday

KARAGÖZ

1. [isim] İzmaritgillerden, 25-30 cm uzunluğunda, enli, boz renkli, beyaz etli bir balık (Sargus sargus)

ÇAYKARA

1. [isim] Çay kenarında çıkan göze, kaynak, pınar

KARAMUK

1. [isim] Karanfilgillerden, ekin tarlalarında biten, yaprakları karşılıklı, çiçeği pembe mor renkte, zararlı bir bitki (Agrostemmagithago)
2. Vücutta kara renkli kabarcıklara sebep olan bir hastalık
3. Koyunlarda görülen bir tür hastalık

KARAVAŞ

1. [isim] Savaşta tutsak edilen veya satın alınan ve sahibinin üzerinde tam bir kullanma hakkı bulunan kadın, kul