İçinde KARA geçen 7 harfli kelimeler

İçinde kara olan 7 harfli 42 kelime var. İçerisinde KARA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kara olan kelimeler listesine ya da Sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARAVAN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Bir otomobilin arkasına takılan, hem taşıt hem konut olarak kullanılan üstü kapalı araç

KARAKUŞ

  1. [isim] Kartal türünden karakuşlara verilen ad

KARABÜK
...
ÇAYKARA

  1. [isim] Çay kenarında çıkan göze, kaynak, pınar

KARAKOL

  1. [isim] Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı
    • "O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez." (Refik Halit Karay)
  2. Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye

KARAKUL

  1. [isim] Asıl yurdu Buhara'da Karakul bölgesi olan ve yurdumuzda da yetiştirilen, tüyleri uzun ve kıvırcık bir cins koyun, karagül

BİKARAR

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [sıfat] Kararsız, tereddütlü

KARASAL

  1. [sıfat] Karayla, toprakla ilgili, berri

NAKARAT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir şarkıda her kıtadan sonra tekrarlanan ve bestesi değişmeyen parça, kavuştak
    • "Şirket vapurları, bir şarkının nakaratı gibi ikide bir geçerlerdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)
  2. Çok sık tekrarlanan, bundan dolayı bıkkınlık vererek önemini yitiren söz
    • "Bir yandan da Necla: -Ay yoruldu, ay hastalanacak, ay ölecek- diye eski nakaratına devam ediyor." (Haldun Taner)
  3. Bir şiirin içinde iki veya daha çok kez tekrarlanan bölüm

KARAÇAM

  1. [isim] Bir tür çam (Pinus nigra)

KARADAĞ
...
KARAYCA
...
KARATAY
...
KARAMAN

  1. [isim] Orta Anadolu'da yetiştirilen, kuyruğu iri ve yağlı bir tür koyun

KARAÇAY
...
KARARTI

  1. [isim] Karaltı
    • "Ayın aksi içinden bir karartı geçiyordu." (Ömer Seyfettin)
  2. Kararmış yer, siyahlık

KARABAŞ

  1. [isim] Rahip, keşiş
  2. Bir hücreli özel bir asalağın, hindinin karaciğerine yerleşerek yaptığı, büyük ölçüde ölümlere yol açan kümes hastalığı
  3. Evlenmemiş, evlenmek istemeyen erkek
  4. Ballıbabagillerden, çiçekleri mavi veya menekşe renginde başakçıklar durumunda olan güzel kokulu bir bitki (Lavandula stoechas)
  5. Çoban köpeği
  6. Kışa dayanıklı sert buğday

KARAMUK

  1. [isim] Karanfilgillerden, ekin tarlalarında biten, yaprakları karşılıklı, çiçeği pembe mor renkte, zararlı bir bitki (Agrostemmagithago)
  2. Vücutta kara renkli kabarcıklara sebep olan bir hastalık
  3. Koyunlarda görülen bir tür hastalık

KARAMEL
...
KARKARA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Uzun bacaklılardan, bataklık bölgelerde yaşayan, kışı sıcak ülkelerde geçiren, başı sorguçlu turna

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü