İçinde kara olan 6 harfli 14 kelime var. İçerisinde KARA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kara olan kelimeler listesine ya da Sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARACA

  1. [sıfat] Rengi karaya yakın olan, esmer

MAKARA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Üzerine iplik, tel, şerit vb. sarılan, kenarları çıkıntılı, ekseni boyunca delik silindir, bobin
    • "Dersin ciddiliğine bakmadan koyuverdik makaraları." (Atilla İlhan)
    • "Yukarı katta ihtiyar imamla yatalak hasta karısının aşağıdan tamamıyla işitilen kavgalarına dair hikâyelerinin makarasını çözerdi." (Halit Ziya Uşaklıgil)
  2. Sürme kapak rayları üzerinde hareket edecek biçimde metal veya plastikten yapılmış değişik tiplerdeki sürme kapak aleti
  3. Bir yükün yukarıya kaldırılmasını sağlayan araç
  4. Ağır yüklerin kaldırılma ve indirilmesinde kullanılan, birbirine paralel iki veya daha çok tabla arasında dönen, kenarı çepeçevre oluklu tekerlek veya tekerleklerden oluşmuş mekanik alet

KARAİM
...
KARAYA

  1. [isim] Eczacılıkta kullanılan ve çürümeyen bir bitki

FUKARA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Yoksul, fakir
    • "Biriktirdiği bütün parasını sadaka olarak fukaraya verir." (Yahya Kemal Beyatlı)
  2. [isim] Derviş
    • "Bir Bektaşi fukarası."
  3. Zavallı
    • "Bu karışık ve çok fukara bir kumpanyaydı." (Halide Edip Adıvar)

KARATE

  1. [isim] Ayak ve yumruk vuruşları üzerine kurulu, Japon kökenli bir dövüş yöntemi

BAKARA

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] İskambil kâğıdı ile oynanan bir kumar
    • "Geçenlerde bir iş adamı bakarada yüz bin liraya yakın para kaybetti." (Falih Rıfkı Atay)

ANKARA
...
KARASU

  1. [isim] Çoğunlukla gözün iç basıncının çoğalmasıyla kendini gösteren, körlüğe sebep olabilen bir göz hastalığı, glokom

KARACI

  1. Kara kuvvetlerine bağlı (subay, astsubay veya er)

KARALI

  1. [sıfat] Karası (II) olan
  2. Üzeri kalemle karalanmış

KARAFA

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Uzun boyunlu, kulpsuz küçük rakı sürahisi
    • "Garson gel şu karafayı doldur." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

KARAMA

  1. [isim] Karamak işi

KARAĞI

  1. [isim] Ateş karıştırmaya yarayan, eğri uçlu demir çubuk

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü