İçinde KAR geçen 6 harfli kelimeler

İçinde kar olan 6 harfli 66 kelime var. İçerisinde KAR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kar olan kelimeler listesine ya da Sonu kar ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARBÜR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Karbonun başka bir elementle birleşmesinden oluşan madde

KARAİM

...

MALKAR

...

AŞİKAR

...

KARLIK

1. [isim] Kar kuyusu
2. Dışı hasır örgüsüyle kaplı, içinde kar veya buz koymak için bölmesi bulunan, soğutucu olarak kullanılan büyük şişe

KARALI

1. [sıfat] Karası (II) olan
2. Üzeri kalemle karalanmış

KARŞIN

1. [zarf] Gerekenin veya mantığın tersine olarak, rağmen

OTOKAR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Toplu geziler için yapılmış büyük otobüs

KARAFA

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Uzun boyunlu, kulpsuz küçük rakı sürahisi
   • "Garson gel şu karafayı doldur." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

KARAYA

1. [isim] Eczacılıkta kullanılan ve çürümeyen bir bitki

FUKARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Yoksul, fakir
   • "Biriktirdiği bütün parasını sadaka olarak fukaraya verir." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. [isim] Derviş
   • "Bir Bektaşi fukarası."
3. Zavallı
   • "Bu karışık ve çok fukara bir kumpanyaydı." (Halide Edip Adıvar)

KARAĞI

1. [isim] Ateş karıştırmaya yarayan, eğri uçlu demir çubuk

KARGİR

...

KARELİ

1. [sıfat] Karelere bölünmüş, üstünde kareleri olan, damalı, satrançlı
   • "Oğlanlar, alacalı bulacalı kareli gömlekler giymişlerdi." (Haldun Taner)

KARAMA

1. [isim] Karamak işi

KARACI

1. Kara kuvvetlerine bağlı (subay, astsubay veya er)

ÇALKAR

1. [isim] Tahıl tanesini yabancı nesnelerden seçmeye veya tohumlukta kullanılacak tahılı ayırmaya yarayan döner kalburlu araç, çalkağı, çalkak

KARTUK

1. [isim] Büyük tarla tarağı

EKARTE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] "Saf dışı etmek, konu dışında tutmak" anlamlarındaki ekarte etmek, "saf dışı bırakılmak, konu dışı tutulmak" anlamında ekarte edilmek birleşik fiillerinde geçen bir söz

KARASU

1. [isim] Çoğunlukla gözün iç basıncının çoğalmasıyla kendini gösteren, körlüğe sebep olabilen bir göz hastalığı, glokom