İçinde KAR geçen 6 harfli kelimeler

İçinde kar olan 6 harfli 66 kelime var. İçerisinde KAR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kar olan kelimeler listesine ya da Sonu kar ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARMIK

  1. [isim] Çay ağzında yapılmış olan balıkçı büğeti
  2. Mersin balıklarının üremek için denizden nehirlere geçişleri sırasında avlanmalarında kullanılan ve nehir ağızlarına kurulan çok iğneli bir olta takımı

ANKARA
...
KARŞIN

  1. [zarf] Gerekenin veya mantığın tersine olarak, rağmen

AKARCA

  1. [isim] Kemik veremi
  2. Sürekli işleyen çıban, fistül
  3. Küçük akarsu
  4. Kaplıca

KARAİM
...
BAKARA

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] İskambil kâğıdı ile oynanan bir kumar
    • "Geçenlerde bir iş adamı bakarada yüz bin liraya yakın para kaybetti." (Falih Rıfkı Atay)

KARALI

  1. [sıfat] Karası (II) olan
  2. Üzeri kalemle karalanmış

KARACA

  1. [sıfat] Rengi karaya yakın olan, esmer

KARESİ
...
KARTUK

  1. [isim] Büyük tarla tarağı

KARAFA

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Uzun boyunlu, kulpsuz küçük rakı sürahisi
    • "Garson gel şu karafayı doldur." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

KARDEŞ

  1. [isim] Aynı anne babadan doğmuş veya anne babalarından biri aynı olan çocukların birbirine göre adı
    • "Öz kardeş. Üvey kardeş. Kız kardeş. Erkek kardeş."
  2. Yaşça küçük olan çocuk
  3. [ünlem] Adı bilinmeyen kimselere söylenen bir seslenme sözü
    • "Güle güle Fahri Bey kardeşim!" (Sait Faik Abasıyanık)
  4. Aralarında çok değer verilen ortak bir bağ bulunanlardan her biri
    • "Din kardeşi."

KARSIZ
...
SAZKAR
...
KARLIK

  1. [isim] Kar kuyusu
  2. Dışı hasır örgüsüyle kaplı, içinde kar veya buz koymak için bölmesi bulunan, soğutucu olarak kullanılan büyük şişe

KAROÇA
...
KARTER
...
EKARTE

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] "Saf dışı etmek, konu dışında tutmak" anlamlarındaki ekarte etmek, "saf dışı bırakılmak, konu dışı tutulmak" anlamında ekarte edilmek birleşik fiillerinde geçen bir söz

KARAĞI

  1. [isim] Ateş karıştırmaya yarayan, eğri uçlu demir çubuk

KARACI

  1. Kara kuvvetlerine bağlı (subay, astsubay veya er)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü