İçinde KA geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ka olan 4 harfli 79 kelime var. İçerisinde KA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ka olan kelimeler listesine ya da Sonu ka ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KUKA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Dantel veya nakış ipliği yumağı
2. Yumağa benzeyen nesnelerle oynanan bir çocuk oyunu

KAFİ

...

KALE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Düşmanın gelmesi beklenilen yollar üzerinde, askerî önem taşıyan şehirlerde, geçit ve dar boğazlarda güvenliği sağlamak için yapılan kalın duvarlı, burçlu, mazgallı yapı, kermen
2. Satranç tahtasının dört köşesine dikilen, tahtanın bir tarafından diğer tarafına kadar düz olarak boş hanelerde gidebilen kale biçiminde taş
3. Genellikle bir düşüncenin savunulduğu, sürdürüldüğü yer
4. Takımla oynanan bazı top oyunlarında topun sokulmasına çalışılan yer

ROKA

Kelime Kökeni : Latince

1. [isim] Turpgillerden, yaprakları salata gibi yenen, 20-40 cm yüksekliğinde, sebze olarak bahçelerde yetiştirilen, kokulu, bir iki yıllık bir bitki (Eruca sativa)

BEKA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kalıcılık, ölmezlik
   • "Memleketin, devletin bekası senin elinde..." (Ömer Seyfettin)

SAKA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Evlere, çeşmeden su taşımayı iş edinmiş olan kimse
2. Kırsal bölgelerde sulama işlerini düzenleyen ve denetleyen kimse

KAFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnsan başı, ser
   • "İpini koparmış aylakla, çiçeği burnunda asistan, dejenere mirasyedi ile ağır işçi, burada dirsek dirseğe kafa cilalardı." (Haldun Taner)
   • "Benimle kafa çekmenin onlar için pek keyifli olduğunu sanmıyorum." (Erhan Bener)
   • "Ona birisi kafayı çekmekte olduğunu söyleseydi, kılı bile kıpırdamazdı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Ne gücünü aşan meseleler için çene yormaya, kafa eskitmeye niyeti vardı ne de kendi başarısızlıkları için suçlu aramaya..." (Tarık Buğra)
2. Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü
   • "Bir dakika kafamı dinleyip başka şeylerden bahsetmek ihtiyacı duyduğum zaman..." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Saz, söz başlasın, içki ile kafalar iyice dumanlansın, cümbüş tam kıvamını bulsun." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Ahmet de bize varır varmaz kafayı yere vurdu." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu
4. Mekanik bir bütünün parçası
   • "Distribütör kafası."
5. Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek
   • "Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş." (Yahya Kemal Beyatlı)
6. Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet
   • "Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı." (Yusuf Ziya Ortaç)

KARS

...

KAJU

...

KATİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kesin

KASK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Başı darbelerden korumak için sertleştirilmiş sentetik maddelerden yapılmış sağlam başlık

AKAD

...

VAKA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Olay, hadise
   • "O kadar boşboğaz çocuk arasında da vakayı bir sır olarak saklamak güçtü." (Yahya Kemal Beyatlı)

ISKA

1. [isim] Üzerinde durmama, önem vermeme
   • "Bu kadar güzel, bu kadar büyük bir şehir nasıl ıska geçilir diye içerliyordum." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
2. Boşa çıkarma, rast getirememe
   • "Güzel bir orta ile gole mal olan bir ıskayı ayırt edemez." (Haldun Taner)
   • "Bedenleriyle ilgili gerçekleri ıska geçerler." (Salâh Birsel)
3. Hedefi tutturamama, amaca ulaşamama

KOKA

Kelime Kökeni : İspanyolca

1. [isim] İki çeneklilerden, çiçekleri küçük ve sarımtırak, zeytine benzer meyvesi kırmızı renkte olan, yapraklarından kokain çıkarılan, en çok Peru'da yetişen bir bitki (Erytrroxylon coca)
2. Bu bitkinin yapraklarından çıkarılan madde

KAİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Başka bir şeyin yerine geçen
   • "Altın para yerine kâğıt para kaim oldu."
2. Ayakta duran, var olan
   • "Varlığımız onunla kaim."
3. Her zaman var olan (Tanrı)

KAİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Söyleyen
   • "Bir selama kail oldum / Verir amma neden sonra." (Âşık Ömer)
2. İnanmış, aklı yatmış
   • "İkimiz de bu odayı tutmakla çok akıllılık ettiğimize kaildik." (Memduh Şevket Esendal)

KANA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Geminin çektiği suyu göstermek için baş ve kıç bodoslamaları üzerine konulan işaretler

ANKA

...

ÇUKA

1. [isim] Akdeniz, Marmara ve Karadeniz'de yaşayan tekirlerin irisi