İçinde K geçen 5 harfli kelimeler

İçinde k olan 5 harfli 1708 kelime var. İçerisinde K harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında k harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AKSAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kısımlar

BATKI

1. [isim] Hüsran
   • "O geniş caddeler bugünkü hazin görünümleriyle nihayet bulurlar. Edebiyatın özlemleri acı bir batkıya uğrar." (Selim İleri)
2. İflas

BENEK

1. [isim] Herhangi bir şey üzerindeki ufak leke, nokta, puan
   • "Burunlar koyu renkte beneklerle kaplıdır." (Salâh Birsel)
2. Güneş lekeleri yöresinde görülen, parlak taneciklerden ve parlak damarlardan oluşmuş bölüm, fakül

BÖLÜK

1. [isim] Bir bütünden ayrılmış olan parça, kısım
   • "Bir kandil günü öteki bölükteki büyük hanımın elini öpmeye gitmiştim." (Burhan Felek)
2. Saç örgüsü
3. Hizip
4. Takımlardan oluşan, üçü veya dördü bir tabur oluşturan ve öbür birliklerin temeli sayılan birlik
   • "Şehre giren kuvvetlerimiz iki süvari bölüğünden ibaretmiş." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
5. On kuralına göre yazılan bir tam sayının, sağdan sola doğru üçer üçer ayrılan basamaklarından her bir üçlü takımı
   • "Birler bölüğü, binler bölüğü, milyonlar bölüğü."

ÇATIK

1. [sıfat] Çatılmış olan
   • "O çatık kara kaşlı, al yanaklı hanımın kucağına oturmak lazım gelmişti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ÇÖKÜK

1. [sıfat] Çökmüş, çukurlaşmış, içeri çekilmiş
   • "Gençken de yanakları çökük, kuru bir adamdı." (Memduh Şevket Esendal)

HAKAN

1. [isim] Türk, Moğol ve Tatar hanları için "hükümdarlar hükümdarı" anlamında kullanılan bir unvan
2. Osmanlı padişahlarına verilen unvan

KANIŞ

1. [isim] Kanı, kanaat
2. Aldanış, kanma

KARHA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ülser

KOYMA

1. [isim] Koymak işi

ÜZMEK

1. [-i] Üzüntü vermek
   • "Onu biraz üzerim ama zekâsına da bayılırım." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bir şeyi gerip çekerek gevşetmek, sürterek aşındırmak
   • "Odunlar eşeğin sırtını üzüyordu." (Halikarnas Balıkçısı)

CEKET

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Erkeklerin ve kadınların giydiği, genellikle önden düğmeli, kalçayı örten, kollu üst giysisi

HALUK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Temiz huylu, iyi ahlaklı
   • "Ahmet Naci, ağırbaşlı, çalışkan ve haluk bir gençti." (Reşat Nuri Güntekin)

KEMAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dört telli, çenenin altına dayayarak çalınan yaylı saz
   • "Açık sarı saçlı, zayıf bir kadın keman çalıyordu." (Ömer Seyfettin)
2. Yay

KEMHA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir çeşit ipek kumaş
   • "Yazın yeşil kemha giymiş kışın beyaz giyen dağlar." (Halk türküsü)

KRAÇA

1. [isim] İstavrit balığının küçüğü

KÜTİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bitkilerin kütiküllerini oluşturan, geçirgen olmayan, bal mumu yapısında madde

MAKTA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kemikten yapılmış kalem ucunu düzeltmeye yarayan araç
   • "Bu tabakta kamış kalem, kalemtıraş, kalemi yarmaya ve ucunu düzeltmeye yarayan kemik makta ... vardır." (Refik Halit Karay)
2. Divan edebiyatında gazelin veya kasidenin son beyti
3. Kesit

MUJİK

Kelime Kökeni : Rusça

1. [isim] Rus köylüsü

SOKET

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kısa çorap