İçinde KIR geçen 7 harfli kelimeler

İçinde kır olan 7 harfli 44 kelime var. İçerisinde KIR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kır olan kelimeler listesine ya da Sonu kır ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

I K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

IRK, KIR

2 Harfli Kelimeler

IR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DAZKIRI

...

KAKIRCA

1. [isim] Fındık faresi adıyla bilinen küçük memeli hayvan

KIRMACI

1. [isim] Giysilere pili yapan kimse
2. Basılmış formaları katlayan kimse
3. Kırılmış tahıl satıcısı
4. Değirmen işleten kimse, değirmenci

KIRLENT

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Çiçek veya yaprak işlemeli süs
2. İşlemeli veya işlemesiz bir tür küçük yastık

KIRANTA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [sıfat] Saçları ağarmaya başlamış (erkek)
   • "Yeni şube reisi, kırk beşlik, ellilik, kıranta, ağzı kalabalık bir adam." (Memduh Şevket Esendal)
2. İlerlemiş yaşına rağmen bakımlı, özenli (erkek)
3. Kırlaşmış (saç, sakal)
   • "Erkek, tıraşı uzamış kıranta saçlı, kırk yaşlarında bir köylüydü." (Reşat Nuri Güntekin)

BAKIRLI

1. [sıfat] Bakır içeren (maddeler)
   • "Bakırlı metaller."

KIRITMA

1. [isim] Kırıtmak işi, cilve, işve
   • "O kuruntularımız, o tafralarımız, o Ermeni gelini gibi kırıtmalarımız pek boşuna demektir." (Salâh Birsel)

KIRIŞMA

1. [isim] Kırışmak işi

KIRINMA

1. [isim] Kırınmak işi

KIRKYIL

1. [zarf] Çok uzun süre
   • "Eğer bu dehşetli muharebeler, bu ihtilaller, bu istilalar olmasa kırkyıl askerî eczacı Yusuf Efendi olarak kalırdı." (Memduh Şevket Esendal)

KIRILIM

...

KAKIRTI

1. [isim] Kuru şeylerin birbirine sürtünmesinden veya kırılmasından çıkan ses

KIRACAK

1. [isim] Nalbantların atın tırnağını kesmek için kullandıkları keskin demir alet

ÇAKIRCI

1. [isim] Kuş avında çakırdoğanı tutan kimse

KIRIMLI

...

TIKIRTI

1. [isim] Tıkırdayan bir şeyin çıkardığı ses
   • "Ansızın arkasında bir tıkırtı duydu." (Ömer Seyfettin)

KIRILIŞ

1. [isim] Kırılma işi veya biçimi
   • "Bacakların gövdeyi taşımak için aşırı bir yorgunluğa katlandıkları, her adımda, iki dizin de fazla kırılışından anlaşılıyordu." (Peyami Safa)

FIKIRTI

1. [isim] Kaynayan suyun çıkardığı ses
2. Cilveleşme
   • "Hani fiskoslar, gülüşmeler, fıkırtılar." (Melih Cevdet Anday)

KIRINTI

1. [isim] Bir şeyden ayrılan küçük parça
   • "Beyaz etekliğindeki ekmek kırıntılarını kuşlara serper." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Küçük kalıntı
   • "Babamdan biraz kırıntı kalmasa beyin parasıyla bu sosyete hayatının yanına yaklaşabilir miyiz?" (Halide Edip Adıvar)
3. Kurumak için kesilip yerde bırakılan odun

SAKIRGA

1. [isim] Kene