İçinde HA geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ha olan 5 harfli 209 kelime var. İçerisinde HA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ha olan kelimeler listesine ya da Sonu ha ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A H Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AH, HA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

HARBİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ateşli silahların içini temizlemekte kullanılan çubuk, harbe
   • "Haydi biraz harbi bas bakalım." (Memduh Şevket Esendal)
2. [sıfat] Doğru, hilesiz, temiz, mert
   • "Camiada onu pek ciddiye almazlar ama ben severim, harbi kızdır." (Ahmet Ümit)

HAHAM

Kelime Kökeni : İbranice

1. [isim] Yahudi din adamı

HARİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Girilmesi yabancıya yasak olan, kutsal tutulan, korunulan yer

HASAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Herhangi bir olayın yol açtığı kırılma, dökülme, yıkılma gibi zarar
   • "Yağmur yollarda hasara yol açtı. Deprem çok hasar yaptı."
   • "Bir lokomotifle iki vagon hasara uğramışlar." (Atilla İlhan)

HAYFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [ünlem] "Eyvah, yazık, heyhat" anlamlarında kullanılan bir söz

İZHAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Belirtme, gösterme, açığa vurma
   • "Ayrılırken tekrar görüşmek arzusunu kuvvetle izhar ettiler." (Peyami Safa)

HATİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir topluluk karşısında etkili, açık, düzgün konuşarak düşüncesini anlatmada, duygusunu aşılamada yetenekli kimse, konuşmacı
   • "Bu genç doktor, birçok meslektaşları gibi biraz da hatipti." (Ömer Seyfettin)
2. Cuma ve bayram namazından önce camilerde hutbe okuyan kimse

HAMSE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Divan edebiyatında beş mesnevinin bir araya gelmesinden oluşan eser

İTHAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Suçlama, suçlu görme
   • "Bu nutku, bu ithamları duyunca nokta memuru isyan eder." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Ortada Nihat Efendi'yi itham edecek hemen hemen hiçbir delil yok." (Reşat Nuri Güntekin)

HALUK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Temiz huylu, iyi ahlaklı
   • "Ahmet Naci, ağırbaşlı, çalışkan ve haluk bir gençti." (Reşat Nuri Güntekin)

KARHA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ülser

NAHAK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Haksız, gereksiz
   • "Talihin sana bilasebep verdiği nahak bir mükâfatın kıymetini takdir edemiyorum." (Ömer Seyfettin)

HALAY

1. [isim] Anadolu'nun çeşitli bölgelerinde genellikle davul ve zurna eşliğinde toplu olarak oynanan bir halk oyunu
   • "Davullar dövüldü, zurnalar halay havaları üfürdü, düğün dernek kutlandı." (Nezihe Araz)
   • "Erkekler dışarıda halay çekip tabanca atarken kadınlar Zekiye'yi getirip ortaya oturttular." (Lâtife Tekin)

AHALİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aralarında aynı yerde bulunmaktan başka hiçbir ortak özellik bulunmayan kişilerden oluşan topluluk
   • "Mevsim daha Boğaz'ın bütün ahalisini toplayamamıştır." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Bir yerde toplanan kalabalık, halk
   • "Ahaliden kimsenin kendisini tanımaması için bir siyah mantoya bürünmüştü." (Reşat Nuri Güntekin)

HAMUT

1. [isim] Araba koşumunda atların boyunlarına geçirilen ağaç veya üstüne meşin geçirilmiş çember

İPHAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Belirsizlik, kapalılık
2. Kapalılık

HAŞAT

1. [sıfat] Darmadağınık, işe yaramaz, bozuk, kötü
2. Yorgun, bitkin

EŞHAS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kişiler, şahıslar
   • "Memleket'in Rahmi Bey gibi eşhasa şiddetle ihtiyacı vardır." (Tarık Buğra)
2. Bir olayda veya edebî bir eserde yer alan kişiler

HAREM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Saray ve konaklarda kadınlara ayrılan bölüm, selamlık karşıtı
   • "Harem, ihtiyar hatunların bembeyaz patiska sedirli küçük köşe odalarında kalmıştı." (Falih Rıfkı Atay)
2. Bu bölümde oturan kadınların hepsi
3. Karı, eş
   • "... gelen doktormuş, bizim doktor Hüsnü Bey... Haremim hastalanmış da." (Refik Halit Karay)

HAVUZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Su biriktirme, yüzme, çevreyi güzelleştirme vb. amaçlarla altı ve yanları mermer, beton vb. şeylerden yapılarak içine su doldurulan, genellikle üstü açık yer
   • "Asıl binanın iki yanındaki kuru havuzlara ve havuzların hemen yanı başındaki kameriyelere doğru daha seyrek, daha bol çiçekli bitkiler yayılıyor." (Atilla İlhan)
2. Kum, asit vb. konulan çukur yer
   • "Kum havuzu."
3. Büyük gemilerin onarılmak için çekildikleri yer
4. Bir amaç güdülerek farklı kaynaklardan gelen paranın ilgililere daha sonra paylaştırılmak üzere toplandığı belirli bir yer