İçinde GÜL geçen 7 harfli kelimeler

İçinde gül olan 7 harfli 23 kelime var. İçerisinde GÜL bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında gül olan kelimeler listesine ya da Sonu gül ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GÜLLABİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Akıl hastanelerindeki hademe, güllabici, deli güllabicisi

GÜLECEN

1. [sıfat] Sevimli ve cana yakın tavırları olan (kimse)

GÖRGÜLÜ

1. [sıfat] Görgüsü olan
   • "Bildiğini iyi bilen, görgülü, kendine güveni tam olan bir erkekti." (Necati Cumalı)

ÖZGÜLÜK

1. [isim] Özgü olma durumu, hasiyet

BÜZGÜLÜ

1. [sıfat] Büzgüsü olan, büzülerek dikilmiş olan
   • "Büzgüleri gevşetti ve keseyi sağ eliyle altından tutarak..." (Cahit Uçuk)

GÜLERİM

...

GÜLÜTÇÜ

1. [isim] Bir skeçte, revüde veya eğlence gösterisinde eklenen sözleri ve durumları hazırlayan kimse

KARAGÜL

1. [isim] Karakul

GÜLDÜRÜ

1. [isim] Güldürme özelliği olan şey
2. İlkel, yalın güldürme ögelerinden yararlanan, bazen inanırlığın sınırını aşan, güldürmeyi amaç edinen sahne eseri, komedi, fars

DÜZGÜLÜ

1. [sıfat] Düzgüye uygun, normal

SÜNGÜLÜ

1. [sıfat] Süngü takmış olan
   • "Süngülü düşman askerleri arasında başı açık kadınlar, yalın ayak çocuklar bir kasırgaya tutulmuş gibi tozu dumana katarak koşuşuyorlardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

GÜLAĞAÇ

...

GÜLÜŞME

1. [isim] Gülüşmek işi
   • "Biz çıkarken arkamızdan onların yılışık gülüşmeleri vardı." (Peyami Safa)

GÜLEĞEN

1. [sıfat] Güler yüzlü, çok gülen (kimse)

GÜLÜNME

1. [isim] Gülünmek işi

GÜLGÜLİ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Gül renginde olan
   • "Gülgüli, kerrakeli, mor hareli." (Nedim)

SÜRGÜLÜ

1. [sıfat] Sürgü kolu olan
   • "Sürgülü kapı. Sürgülü pencere."
2. Sürgüsü itilmiş, sürgülenmiş olan

GÜLBANK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Hep bir ağızdan ve makamla yapılan dua veya ant
   • "Dışarıya fırlayan bütün davetliler de bu gülbange iştirak ediyorlardı." (Ercüment Ekrem Talu)

GÜLLECİ

1. [isim] Top güllesi yapan kimse
2. Gülle atma sporu yapan kimse

BÜRGÜLÜ

1. [sıfat] Bürgüsü olan
   • "Islak kayanın ardına sinmiş, bürgülü bir kadınla yan yana oturuyor." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)