İçinde F geçen 5 harfli kelimeler

İçinde f olan 5 harfli 410 kelime var. İçerisinde F harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında f harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu f harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

FİRİK

1. [isim] Olgunlaşmak üzere olan tahıl
   • "Firik, daha yeşilken koparılıp kurutulmuş buğday taneleridir, pilavında bir taze çimen ve ilkbahar kokusu vardır." (Refik Halit Karay)
2. Çerez olarak yenen tahıl kavurgası

KEFNE

1. [isim] Çuvaldız veya kalın iğne ile iş işleyen kimsenin eline geçirdiği demirli kayış

FALCI

1. [isim] Fala bakmayı kendine geçim yolu yapan kimse
   • "Falcılar, gelecekte olacakları bir bir bilir ve söyler." (Abdülhak Şinasi Hisar)

FAHRİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Onursal
2. Gönüllü, karşılıksız
   • "Bilmem hangi bir esnaf cemiyetinin fahri kâtibi imiş." (Abdülhak Şinasi Hisar)

ŞİFRE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Gizli haberleşmeye yarayan işaretlerin tümü
   • "İstanbul mümessilliği şifresiyle Mustafa Kemal Paşa'ya bekledikleri malumatı iletmiştim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Gizliliği olan kasa, kapı, çanta vb. şeylerin açılması için gereken rakam

EFKAR

...

FEKÜL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Patates gibi bazı bitkilerin yumrularında bulunan nişasta

FİDAN

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Yeni yetişen ağaç veya ağaççık
   • "Elma fidanı. Gül fidanı."
   • "Fidan gibi bir boy, yağız bir çehre, üst dudağında hafif bir gölge." (Cahit Sıtkı Tarancı)
2. Başka bir yere dikilmek için bulunduğu yerden çıkarılan taze ağaç, dikme
   • "Evlendiklerinin haftası, oraya iki gül fidanı dikmişlerdi." (Peyami Safa)

FİLAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zamir] Falan

FİŞEK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tüfek, tabanca vb. hafif ateşli silahlara, atılmak için sürülen ve içinde barut bulunan bir kovan ile bu kovanın ucuna yerleştirilmiş mermiden oluşan cephane
   • "Ben fişeklerin barutunu, tapasını koyayım, beybaba saçmasını..." (Aka Gündüz)
2. Donanma ve şenliklerde kullanılan çeşitli yanıcı veya patlayıcı maddeler
   • "Kestane fişeği."

KEFAL

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kefalgillerden, orta büyüklükte, çok pullu, küt başlı, gümüş renkte, beyaz etli bir balık, topbaş balık (Mugil cephalus)

MUTAF

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Keçi kılından hayvan çulu, yem torbası vb. dokuyan kimse
2. Keçi kılından dokunmuş veya örülmüş çul, çuval, yem torbası vb. şey

AREFE

1. [isim] Bakınız arife

ATFEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Mal ederek, yükleyerek
   • "Anasını görünce eski bir mezara atfen döktüğü yaşlar, yeni sevdası içindi." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

FONEM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Ses birimi

FULYA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Nergisgillerden, soğan köklü bir bitki ve bu bitkinin zerrin ve nergis adlarıyla da anılan güzel kokulu çiçekleri, zerrin (Narcissus jonquilla)

ZİFİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tütün dumanının bıraktığı yağlı kir
   • "Bıyıklarının ortası belli ki tütün zifirinden kınalı bir renk almıştı." (Refik Halit Karay)

İĞFAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir kadını aldatma, baştan çıkarma
2. Aldatma, ayartma, kandırma, baştan çıkarma
   • "Bir genç kızı izdivaç vaadiyle iğfal etmiş bir adamın mesuliyetini, vicdan azabını ve nihayet hicabını duyuyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

HUSUF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ay tutulması

FARİL

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Balık ağlarının alt ve üst yanlarına geçirilen keçi kılından yapılmış ip