İçinde F geçen 3 harfli kelimeler

İçinde f olan 3 harfli 62 kelime var. İçerisinde F harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında f harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu f harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

PÜF

1. [isim] Bir ateşi söndürmek, canlandırmak için dudakları hafifçe büzerek dışarı verilen soluğun çıkardığı ses
   • "Püf desen söner."

PAF

...

AFİ

1. [isim] Gösteriş, çalım, caka
   • "Bir manevra, bir afi, bir dalavere olacak diyordum." (Ömer Seyfettin)
   • "Yanındaki kıza afi yapmak için onun önüne, dilenciye sadaka verir gibi bahşiş fırlatan bir züppeyi, bıraksalar öldürecekti." (Haldun Taner)

KEF

...

RUF

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Çatı, dam

FAN

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Havalandırma aracı, pervane, pervane kanadı, vantilatör
2. Sıcak veya soğuk havayı dengeli olarak savuran araç

GAF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yersiz, beceriksiz, zamansız söz veya davranış, patavatsızlık, pot
   • "Gerçekçi olmayışı yüzünden, bugün bize tarihî gaf olarak görülen atılımlarla, bu çizgi hayli gölgelenmiştir." (Haldun Taner)
   • "Sesinde ve tavrında hiçbir değişiklik olmamasına rağmen bir gaf yaptığımı zannederek kulaklarıma kadar kızardım." (Reşat Nuri Güntekin)

FEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Fizik, kimya, matematik ve biyolojiye verilen ortak ad
   • "Fen fakültesi."
2. Fizik, kimya, matematik ve biyolojiden elde edilen verileri iş ve yapım alanında uygulama, teknik
   • "Edison, bilimden çok fenne hizmet etmiştir."
3. Bilim, bilgi
   • "Hocalar dinde, hekimler fende ayıp yok, derlerdi." (Falih Rıfkı Atay)
4. Hile, hilekârlık
   • "Erkeğin en budalası yine karısını aldatmak fennini bulur." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

FAY

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kayaç kütlelerinin bir kırılma düzlemi boyunca yerlerinden kayması, kırık (III)

FOS

1. [sıfat] Çürük, temelsiz, boş, kof

FAZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Elektrik geriliminde evre

KOF

1. [sıfat] Kuruyarak veya çürüyerek içi boşalmış olan
   • "Kof ceviz."
2. Boş, değersiz, bilgisiz, yetkisiz (kimse)
   • "Bunlar medeni milletlerin lügat kitaplarına süs olsun diye yazılmış fantazyalı kof lakırtılardır." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Güçsüz, dermansız
   • "Kof adam."

FON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Belirli bir iş için gerektikçe harcanmak üzere ayrılıp işletilen para, kaynak
   • "Karşılıklı paralar fonundan beş yüz milyon lira Millî Savunma hizmetlerine tahsis edilmişti." (Atilla İlhan)
2. Bir kuruluşun mali kaynaklarının tümünün göstergesi
3. Sinemada, tiyatroda oyuncuların arkasındaki resim, fotoğraf veya çeşitli plastik ögelerden oluşan dekor, görüntü
4. Bir tabloda, üzerinde konunun işlendiği boya katı
5. İç mimaride üstüne başka şeyler eklenen bölüm
6. Bir kumaşın alt dokusu

DEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Savma
   • "Rakı içmesi doğru bir hareket değildi amma sırf defigam etmek için olduktan sonra ehemmiyeti kalmazdı." (Reşat Nuri Güntekin)

FIR

1. [zarf] Fırıl fırıl
   • "Kızı, annesinin çevresinde fır dönüyor."
2. [isim] Piç, fırlama

KÜF

1. [isim] Ekmek, peynir vb. organik maddelerin üzerinde, nem ve ısının etkisiyle oluşan, çoğu yeşil renkli mantar
2. Pas

FAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tuzak, kapan

SOF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir çeşit sertçe, ince yünlü kumaş
2. Ham ipekten yapılmış astarlık kumaş
   • "Ankara sofu."

FAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Geleceği öğrenmek, şans ve kısmeti anlamak amacıyla oyun kâğıdı, kahve telvesi, el ayası vb.ne bakarak anlam çıkarma, bakı
   • "Ben bütün fallara, bütün rüyalara, bütün itikatlara inanırım." (Peyami Safa)
   • "Tutun birer niyet de açayım size birer maydanozlu fal!" (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Para ile fala baktığı hâlde geçim sıkıntısından kurtulamıyor." (Reşat Nuri Güntekin)

TEF

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Zilli bir kasnağa geçirilmiş kursak zarından oluşan çalgı
   • "Davul değişmiş, tef değişmiş, kemençe bambaşka bir çalgı olmuştu." (Tarık Buğra)
   • "Sonradan anlaşıldı ki adam hükûmeti tefe koymuş." (Talât Halman)