İçinde olan 8 harfli 182 kelime var. İçerisinde EŞ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında eş olan kelimeler listesine ya da Sonu eş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

E Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EŞ, ŞE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BİLEŞMEK

  1. [nsz] İki veya daha çok öge bir araya gelerek yeni bir öge oluşturmak, terekküp etmek

EŞRAFLIK

  1. [isim] Eşraf olma durumu
    • "Ağalığını ve eşraflığını hiç unutmamıştı." (Falih Rıfkı Atay)

BEŞİKTAŞ
...
EŞEKBAŞI

  1. [isim] Yetkisi önemsenmeyen, gücünü gerektiği gibi göstermeyen kimse
    • "Sen necisin? Eşekbaşı mısın bu sınıfta?" (Rıfat Ilgaz)

EŞREFLİK
...
YEŞERTME

  1. [isim] Yeşertmek işi

TİZLEŞME

  1. [isim] Tizleşmek işi

KELLEŞME

  1. [isim] Kelleşmek işi

BEŞCİHAR
...
ÇİĞLEŞME

  1. [isim] Çiğleşmek işi

BÖNLEŞME

  1. [isim] Bönleşmek işi

EŞEĞİMSİ
...
GÜREŞMEK

  1. [nsz] İki kişi türlü oyunlarla birbirinin sırtını yere getirmeye çalışmak
    • "Artık çayırlıklarda soyunup yağlanıp güreşemiyorlardı." (Ömer Seyfettin)
  2. Mücadele etmek

ESRARKEŞ

Kelime Kökeni : Türkçe

  1. [isim] Esrar (II) kullanmayı alışkanlık durumuna getiren kimse
    • "Dalga geçen esrarkeşin gözü ne görürse kırk derece ateşle yanan adamın dışa fırlayan gözü de onu görür." (Ahmet Haşim)

MEŞVERET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir konu hakkında birinin düşüncesini sorma, danışma
    • "Ne kadar hükûmetler varsa meşveret usulüne kabul etmiş." (Ömer Seyfettin)
  2. İki veya daha fazla kişinin birbiriyle fikir alışverişinde bulunması

EVDEŞLİK

  1. [isim] Evdeş olma durumu

DİKLEŞME

  1. [isim] Dikleşmek işi veya durumu

ELEŞKİRT
...
EŞLEŞMEK

  1. [nsz] Birbiriyle eş olmak, eş tutmak
  2. Çiftleşmek

KALLEŞÇE

  1. [sıfat] Kalleşe yaraşır
  2. Kalleşe yaraşır biçimde
    • "Gerçeği söylemek, ömrünün son yıllarını yaşayan bu yaşlı Osmanlı paşasını, görmezliğinden kalleşçe faydalanarak alnının ortasından tabancayla vurmak gibi geliyordu." (Atilla İlhan)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü