İçinde EŞ geçen 7 harfli kelimeler

İçinde eş olan 7 harfli 89 kelime var. İçerisinde EŞ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında eş olan kelimeler listesine ya da Sonu eş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EŞ, ŞE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EŞYASIZ

...

ÇEŞİTLİ

1. [sıfat] Çeşidi çok olan, türlü, mütenevvi
   • "Boğaziçi'nin çeşitli yerlerine dair fikirlerini söyledi." (Refik Halit Karay)

MELEŞME

1. [isim] Meleşmek işi

PEŞİNAT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir alışveriş veya hizmet için önceden verilen bir miktar para
   • "Peşinat ne kadar?"

ONBEŞLİ

1. [sıfat] Rumi takvime göre 1899 veya 1900 yılında doğanlar arasından Birinci Dünya Savaşı'na çağrılan (kimse)

ÜÇLEŞME

1. [isim] Üçleşmek işi veya durumu

EKLEŞME

1. [isim] Ekleşmek işi

EŞKİNCİ

1. [isim] Savaşa giden eyalet askeri

YEŞİLLİ

1. [sıfat] Yeşili olan
   • "Yeşilli kırmızılı kumaş."
2. Yeşil giysi giymiş
   • "Yeşilli kadın."

DEŞİLME

1. [isim] Deşilmek işi

GÜZEŞTE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Geçmiş, geçen
   • "Bahse girer misiniz? Beş dakika içinde en heyecanlı bir vaka icat etmeye muktedir olursam bu iki güzeşte aylıktan birini kasaya bırakır mısınız?" (Reşat Nuri Güntekin)

BİREŞİM

1. [isim] Parçaların veya ögelerin bir araya getirilip bir bütün olarak birleştirilmesi
2. Bu biçimde oluşan bütün
3. Sentez

KEŞKELİ

...

MEŞGALE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Uğraşılan şey, iş güç, uğraşı
   • "Bu yeşillik köşesini kurutmamak bizim için de bir meşgale teşkil etmişti." (Hüseyin Cahit Yalçın)

PEŞTUCA

...

BEŞİNCİ

1. [sıfat] Beş sayısının sıra sıfatı, sırada dördüncüden sonra gelen

ELLEŞME

1. [isim] Elleşmek işi

EŞLEŞME

1. [isim] Eşleşmek işi

MEŞRUTA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir kimseye, mirasçılara veya bir kuruluşa satılmamak şartı ile verilmiş mülk
   • "Cami meşrutası."

EŞKENAR

1. Kenarları eşit olan