İçinde EŞ geçen 6 harfli kelimeler

İçinde eş olan 6 harfli 85 kelime var. İçerisinde EŞ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında eş olan kelimeler listesine ya da Sonu eş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EŞ, ŞE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EŞLEME

1. [isim] Eşlemek işi, bağlaşım
2. Görüntü ve ses kuşakları arasındaki bağ, senkronizasyon

LEŞKER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Asker
   • "Aldı gam leşkeri gönül şehrini." (Dertli)
2. Ordu

TEŞRİK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yaptığı bir işe bir kimseyi ortak etme

TETBEŞ

...

KEŞKEK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İyice dövülmüş buğdayın etle birlikte uzun süre kaynatılmasıyla yapılan bir yemek

TEŞBİH

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Benzetme
   • "Aleyhinde şairane teşbihlerle ağır ve güçlükle yazardı." (Yahya Kemal Beyatlı)
   • "Yazının peyda olduğu günden beri yüz binlerce şair gelmiş, her biri binlerce teşbih yapmış." (Orhan Veli Kanık)

ÖDEŞME

1. [isim] Ödeşmek işi

DEŞARJ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Boşalma
2. Rahatlama

MEŞİME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Döl yatağı
2. Etene

HABEŞİ

...

NEŞİDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir toplulukta okunmaya değer şiir
   • "Neşidesini okurken, birdenbire bir açılışı, bir derinleşmesi vardır." (Memduh Şevket Esendal)
2. Atasözü gibi kullanılan beyit veya dize

EŞEKÇİ

1. [isim] Eşeklerle yük taşıyan veya insan gezdiren kimse, merkepçi

ŞEŞÜSE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tavla oyununda atılan zarlardan birinin altı, öbürünün üçlü gelmesi

MEŞKUK

...

MEŞHUR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Ünlü, tanınmış, herkesçe bilinen, angın (kimse)
   • "Yeni Park gazinosunda kasabanın meşhur kara dut şerbetiyle beraber bir parça da içki içilir." (Reşat Nuri Güntekin)

KÖYDEŞ

1. [isim] Aynı köyde oturan kimselerin birbirine göre her biri, köylü

TEŞMİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kapsamına alma, genişletme, yayma

ŞEŞÜDÜ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tavla oyununda atılan zarlardan birinin altı, öbürünün ikili gelmesi

KARDEŞ

1. [isim] Aynı anne babadan doğmuş veya anne babalarından biri aynı olan çocukların birbirine göre adı
   • "Öz kardeş. Üvey kardeş. Kız kardeş. Erkek kardeş."
2. Yaşça küçük olan çocuk
3. [ünlem] Adı bilinmeyen kimselere söylenen bir seslenme sözü
   • "Güle güle Fahri Bey kardeşim!" (Sait Faik Abasıyanık)
4. Aralarında çok değer verilen ortak bir bağ bulunanlardan her biri
   • "Din kardeşi."

YÖNDEŞ

1. [sıfat] Yönü aynı olan, aynı yöne bakan