İçinde EP geçen 6 harfli kelimeler

İçinde ep olan 6 harfli 47 kelime var. İçerisinde EP bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ep olan kelimeler listesine ya da Sonu ep ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E P Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

PE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KEPENK

1. [isim] İş yeri, pencere, kapı vb. yerleri kapamak için kullanılan, türlü biçimlerde sac levha, demir veya tahta kanat
   • "Akşamüstü, bütün kepenkler indikten sonra sokağa çıktık." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Belediye çavuşu çarşıyı ve arastaları dolaşmış, esnafa kepenk kapattırmıştır." (Tarık Buğra)

KANEPE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Birkaç kişinin oturabileceği genişlikte koltuk, çekyat
   • "Kanepe ile koltuklardan ikisini indirir, aşağıya çekidüzen veririz." (Refik Halit Karay)

PEPTON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Vücutça özümlenebilecek duruma gelmiş albüminli besin

SEPKEN

...

KEPMEK

1. [nsz] Çökmek, yıkılmak

HEPÇİL

1. [sıfat] Hem hayvansal hem bitkisel besinlerle beslenen

EPİLOG

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Son deyiş

REPOCU

1. [isim] Repo uygulayan veya repoya para yatıran kimse

DERCEP

...

ZEPLİN

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] Hava gemisi

İÇTEPİ

1. [isim] Tepi

EPEYCE

1. [zarf] Epey
   • "Uyandığım zaman güneşi epeyce yükselmiş buldum." (Refik Halit Karay)

MAHLEP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gülgillerden, 6-10 m yüksekliğinde bir ağaç, kokulu kiraz, İdris ağacı (Prunus mahaleb)
2. Bu ağacın bahar olarak kullanılan, nohut büyüklüğündeki yemişi

EDEPLİ

1. [sıfat] Uslu, ince, iyi ahlaklı, terbiyeli, müeddep
2. [zarf] Ahlaka uygun bir biçimde
   • "İstanbul'daki patronun edepli bulmadığı yazı buydu." (Çetin Altan)

REPLİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Oyuncunun sözü karşısındakine bırakırken söyleyeceği son söz
   • "Peş peşe sıralanan mizansen bozukluklarıyla, kötü okunan replikleriyle bu piyes baştan başa fiyaskoydu." (Cahit Uçuk)
   • "Spritüel dostum Pişekâr'ından dişi bir replik almış bir Kavuklu kadar sevinçli, gülümsedi." (Haldun Taner)
2. Diğer oyuncunun sözüne göre verilmesi gereken karşılık

CEPKEN

1. [isim] Kolları yırtmaçlı ve uzun, harçla işlenmiş bir tür kısa, yakasız üst giysisi
   • "Cepkenini, damalı mintanını çıkarmış, kolalı gömleğine kravatını bağlıyordu." (Tarık Buğra)

SEPİCİ

1. [isim] Sepi işini yapan kimse, tabak (II), debbağ

TEPELİ

1. [sıfat] Tepesi olan
   • "Tepeli arazi."
2. Başında sorguç, hotoz vb. bir süs bulunan (kuş)
   • "Tepeli tavuk."

EPİTEL

1. [isim] Epitelyum

EPRİME

1. [isim] Eprimek işi