İçinde EMİ geçen 4 harfli kelimeler

İçinde emi olan 4 harfli 7 kelime var. İçerisinde EMİ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında emi olan kelimeler listesine ya da Sonu emi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E M İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EM, İM, ME, Mİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

REMİ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Genellikle dört kişi arasında elli kâğıtlık bir deste ve iki jokerle oynan bir iskambil oyunu

EMİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Güvenli
   • "Gizli kitapları ve notları yok etmemiş yahut daha emin bir yere kaldırmamıştım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Onları kimsenin görmediğine emin olunca pervasız konuşmaya başladılar." (Mahmut Yesari)
2. Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz
   • "Dağlar hiçbir zaman emin değildir." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Şüphesi olmayan
   • "Pek büyük bir serveti olduğundan emin idiler." (Halit Ziya Uşaklıgil)
4. [isim] Osmanlı İmparatorluğu'nda bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi
   • "Şehremini."

EMİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Buyruk, komut, talimat, ferman
   • "Validen sert bir emir aldım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Eczaneye, doğru eczaneye, diye emir verdi." (Haldun Taner)
2. İstek
   • "İkide birde dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Bu daireyi büro olarak onun emrine verdiler."
3. Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

GEMİ

1. [isim] Su üstünde yüzen, insan ve yük taşımaya yarayan büyük taşıt, sefine
   • "Yük gemisi. Savaş gemisi."
   • "O, gemisini kurtaran kaptandır, diye yaptığı alçaklıkla, namussuzlukla iftihar ediyor." (Ömer Seyfettin)

CEMİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bütün, hep

EMİŞ

1. [isim] Emme işi veya biçimi
   • "Çatlaklar sanki yerin dibine kadar iniyordu. Toprağın suyu öyle bir emişi vardı." (Tarık Buğra)

EMİK

1. [isim] Emmekten çürüyen yer, emme izi
2. İnsan beyni