Emi ile başlayan kelimeler

Başında emi olan 21 kelime var. Emi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde emi olan kelimeler listesine ya da sonu emi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında emi bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

10 Harfli Kelimeler

EMİRBERLİK, EMİŞTİRMEK

9 Harfli Kelimeler

EMİŞTİRME

8 Harfli Kelimeler

EMİCİLİK, EMİRGAZİ, EMİRNAME

7 Harfli Kelimeler

EMİLMEK, EMİNÖNÜ, EMİRBER, EMİRCİK, EMİRDAĞ, EMİRLİK, EMİSYON, EMİŞMEK

6 Harfli Kelimeler

EMİLME, EMİŞME

5 Harfli Kelimeler

EMİCİ

4 Harfli Kelimeler

EMİK, EMİN, EMİR, EMİŞ

E M İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EM, İM, ME, Mİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EMİRBERLİK

1. [isim] Emirber olma durumu, emirberin işi
   • "Malum ya, emirberliğin böyle mazhariyetleri olur." (Kemal Tahir)

EMİŞTİRMEK

1. [-i] Emişmelerini sağlamak

EMİŞTİRME

1. [isim] Emiştirmek işi

EMİRGAZİ

...

EMİCİLİK

1. [isim] Emici olma durumu

EMİRNAME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yazılı buyruk
   • "Kaptanlar böyle bir seyahate çıkmak için bir de emirname istiyorlardı." (Feridun Fazıl Tülbentçi)

EMİSYON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sürüm
2. Çıkarma

EMİRBER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Emir eri
   • "Paşa o gün konuşmasına başlamazdan önce emirberlerine gene iki kahve emretti." (Ruşen Eşref Ünaydın)

EMİNÖNÜ

...

EMİRCİK

1. [isim] Yalıçapkını

EMİŞMEK

1. [nsz] Karşılıklı olarak emmek
2. Sağılmadan önce koyunlar kuzular tarafından gizlice emilmek

EMİRLİK

1. [isim] Beylik

EMİRDAĞ

...

EMİLMEK

1. [nsz] Emme işine konu olmak

EMİŞME

1. [isim] Emişmek işi veya durumu

EMİLME

1. [isim] Emilmek işi

EMİCİ

1. [isim] Emme işini yapan kimse veya şey

EMİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Güvenli
   • "Gizli kitapları ve notları yok etmemiş yahut daha emin bir yere kaldırmamıştım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Onları kimsenin görmediğine emin olunca pervasız konuşmaya başladılar." (Mahmut Yesari)
2. Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz
   • "Dağlar hiçbir zaman emin değildir." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Şüphesi olmayan
   • "Pek büyük bir serveti olduğundan emin idiler." (Halit Ziya Uşaklıgil)
4. [isim] Osmanlı İmparatorluğu'nda bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi
   • "Şehremini."

EMİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Buyruk, komut, talimat, ferman
   • "Validen sert bir emir aldım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Eczaneye, doğru eczaneye, diye emir verdi." (Haldun Taner)
2. İstek
   • "İkide birde dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Bu daireyi büro olarak onun emrine verdiler."
3. Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

EMİK

1. [isim] Emmekten çürüyen yer, emme izi
2. İnsan beyni