Başında emi olan 24 kelime var. Emi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde emi olan kelimeler listesine ya da sonu emi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.
Karmaşık harflerden başında emi bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.
Harf Sayısına Göre Kelimeler
EMİLEBİLMEK
EMİLEBİLME, EMİRBERLİK, EMİŞTİRMEK
EMİŞTİRME
EMİRGAZİ, EMİRNAME
EMİLMEK, EMİNLİK, EMİNÖNÜ, EMİRBER, EMİRCİK, EMİRDAĞ, EMİRLİK, EMİŞMEK, EMİSYON
EMİLİM, EMİLME, EMİŞME
EMİCİ
EMİK, EMİN, EMİR, EMİŞ
E M İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler
2 Harfli Kelimeler
EM, İM, ME, Mİ
Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.
Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)
- EMİLEBİLMEK
- ...
- EMİLEBİLME
- ...
- EMİŞTİRMEK
-
-
[-i]
Emişmelerini sağlamak
-
[-i]
Emişmelerini sağlamak
- EMİRBERLİK
-
-
[isim]
Emirber olma durumu, emirberin işi
- "Malum ya, emirberliğin böyle mazhariyetleri olur." (Kemal Tahir)
-
[isim]
Emirber olma durumu, emirberin işi
- EMİŞTİRME
-
-
[isim]
Emiştirmek işi
-
[isim]
Emiştirmek işi
- EMİRNAME
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Yazılı buyruk
- "Kaptanlar böyle bir seyahate çıkmak için bir de emirname istiyorlardı." (Feridun Fazıl Tülbentçi)
-
[isim]
Yazılı buyruk
- EMİRGAZİ
- ...
- EMİRDAĞ
- ...
- EMİŞMEK
-
-
[nsz]
Karşılıklı olarak emmek
-
Sağılmadan önce koyunlar kuzular tarafından gizlice emilmek
-
[nsz]
Karşılıklı olarak emmek
- EMİSYON
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Sürüm
-
Çıkarma
-
[isim]
Sürüm
- EMİNÖNÜ
- ...
- EMİLMEK
-
-
[nsz]
Emme işine konu olmak
-
[nsz]
Emme işine konu olmak
- EMİRLİK
-
-
[isim]
Beylik
-
[isim]
Beylik
- EMİRCİK
-
-
[isim]
Yalıçapkını
-
[isim]
Yalıçapkını
- EMİRBER
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Emir eri
- "Paşa o gün konuşmasına başlamazdan önce emirberlerine gene iki kahve emretti." (Ruşen Eşref Ünaydın)
-
[isim]
Emir eri
- EMİNLİK
- ...
- EMİLİM
- ...
- EMİŞME
-
-
[isim]
Emişmek işi veya durumu
-
[isim]
Emişmek işi veya durumu
- EMİLME
-
-
[isim]
Emilmek işi
-
[isim]
Emilmek işi
- EMİCİ
-
-
[isim]
Emme işini yapan kimse veya şey
-
[isim]
Emme işini yapan kimse veya şey