İçinde EF geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ef olan 5 harfli 47 kelime var. İçerisinde EF bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ef olan kelimeler listesine ya da Sonu ef ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E F Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

FE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SEDEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Midye, istiridye vb. deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan sedefçilikte kullanılan, pırıltılı, beyaz, sert bir madde
2. [sıfat] Bu maddeden yapılmış veya bu madde ile süslenmiş
   • "Sedef saplı avcı bıçağı duvarda, taşın üstünde cızırdıyor sanki." (Tarık Buğra)
3. Sedef hastalığı

HEDEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nişan alınacak yer, nişangâh
   • "Metin yayını ve çeviri: insancı davranış bu çalışmayı hedef güder." (Azra Erhat)
2. Amaç, gaye, maksat
   • "Asıl önemlisi devlet büyük hedefler dikmişti; milletin benimsediği, övündüğü hedeflerdi bunlar." (Tarık Buğra)
   • "Bu işi onların yapmadığına inanıyor; birilerinin hedef saptırmaya çalıştığını söylüyor." (Ahmet Ümit)
3. Varılacak yer, ulaşılacak son nokta
   • "Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir. İleri!" (Atatürk)

NEFTİ

...

DEFNE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Defnegillerden, yaprakları güzel kokulu ve yaz kış yeşil olan bir ağaç, develik (Laurus nobilis)

KEFEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ölünün gömülmeden önce sarıldığı beyaz bez, yakasız gömlek, yakasız mintan
   • "Gül değil, arkasında kanlı kefen / Sen misin, sen misin garip vatan?" (Namık Kemal)

REFİK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Arkadaş, dost
   • "Bey oğlum, bu zat benim en aziz, en eski refikimdir." (Ömer Seyfettin)
2. Koca, eş, zevç

EFLAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gökler

ŞEREF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur
   • "İnsanın şerefi. Yurdun şerefi."
   • "Bugünün şerefine giydiği yabanlık lacivert entarisiyle annesi kapıda bekliyordu." (Halide Edip Adıvar)
   • "Dükkânın açılışı şerefine içildi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Erdem, gözü peklik ve yetenekle kazanılmış iyi şöhret
   • "Kolay şöhret, güç sanatın şerefini daima kıskanmıştır." (Falih Rıfkı Atay)

HALEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birinin ardından gelip onun makamına geçen kimse, ardıl, selef karşıtı

MEFUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Yapılmış, işlenmiş
2. Bir işin etkisinde olan
3. [isim] Tümleç

NEFSİ

...

KEFAL

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kefalgillerden, orta büyüklükte, çok pullu, küt başlı, gümüş renkte, beyaz etli bir balık, topbaş balık (Mugil cephalus)

EFSUS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [ünlem] Yazık, eyvah

EFRAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bireyler, fertler
2. Erler, erat

SELEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir görevde, bir makamda kendinden önce bulunmuş olan kimse, öncel, halef karşıtı
   • "Hâlbuki yeni patron selefine hiç benzemiyordu." (Haldun Taner)

EFDAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Erdemli
2. Yeğ tutulan, tercih edilen

NEFHA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Güzel koku
2. Esinti

DEFİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ölüyü gömme

KEFNE

1. [isim] Çuvaldız veya kalın iğne ile iş işleyen kimsenin eline geçirdiği demirli kayış

VEFAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ölüm
   • "Merkez, kadının dosyasına vefat kaydını geçirdi." (Refik Halit Karay)