İçinde DİL geçen 6 harfli kelimeler

İçinde dil olan 6 harfli 22 kelime var. İçerisinde DİL bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında dil olan kelimeler listesine ya da Sonu dil ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

D L İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

DİL

2 Harfli Kelimeler

İD, İL

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ANADİL

...

SAFDİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kolayca aldatılan, saf (kimse)
   • "Bir safdil hanımefendi, kızıma iyi bir koca bulduğunu yemin billah anlattı." (Aka Gündüz)

DİLBAZ

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [sıfat] Güzel söz söyleyen, konuşkan
2. Konuşmasıyla kandıran
   • "Benli küheylan çok yaman, çok dilbaz, çok dessas bir karı." (Osman Cemal Kaygılı)

DİLMAÇ

1. [isim] Çevirmen
   • "Almanyalı ile anlaşabilmek için bu Maltalıyı dilmaç olarak tutmuşlar." (Memduh Şevket Esendal)

DİLEME

1. [isim] Dilemek işi

DİLSEL

1. [sıfat] Dille ilgili

KANDİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İçinde sıvı bir yağ ve fitil bulunan kaptan oluşmuş aydınlatma aracı
   • "Gece kandili birdenbire sönmüş, oda zifirî karanlık kesilmişti." (Ömer Seyfettin)
2. Kandil gecesi
3. Çok sarhoş

DİLMEK

1. [-i] Bir bütünü ince ve yassı parçalara ayırarak kesmek
   • "Şimdi bu elemanları ince ince dileceğim." (Aka Gündüz)
2. Yarmak

DİLHUN

...

TEBDİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Değiştirme
   • "Bazı Türkler oraya hava tebdiline giderler." (Refik Halit Karay)
   • "Haydar'ın kılıcını görenin tebdili şaşar." (Yahya Kemal)

YEDİLİ

1. [sıfat] Yedi parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden yedi tane bulunan
2. [isim] İskambil gibi oyunlarda üzerinde yedi işareti bulunan kâğıt
3. [isim] Divan edebiyatında her bendi yedi dizeden oluşmuş nazım birimi

DİLCİK

1. [isim] Buğdaygillerde, yaprak ayası ile yaprak kınının birbirinden ayrıldığı yerde bulunan sivri uçlu, küçük, saydam çıkıntı
2. Üflemeli çalgılarda, org borularında kamış, tahta veya metalden yassı parça
3. Böceklerin ağzında küçük dilin önünde bulunan bölüm

DİLBER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Alımlı, güzel (kadın)
   • "Ala gözlü nazlı dilber / Koma beni el yerine." (Karacaoğlan)

MUADİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Eşit, denk, eş değer

EDİLME

1. [isim] Edilmek işi veya durumu

ADİLİK

1. [isim] Bayağılık, düşüklük, aşağılık

EDİLGİ

1. [isim] Dışarıdan gelip bir şeyde belli bir değişiklik yapan iş veya bu işin sonucu, infial

DİLDAŞ

1. [isim] Aynı dili konuşanlardan her biri

MENDİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Burun ve ter silmekte, el ve yüz kurulamakta kullanılan küçük, kare biçiminde dokuma veya yumuşak, ince kâğıt
   • "Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol." (Yahya Kemal Beyatlı)
   • "Pencereyi açıp gözünün önünde oyalı yeşil mendil mi atacağım Ferit'e?" (Necati Cumalı)
   • "Mendil kadar olsun tarlamızı ayır/ Beni doyuracak ağacı göster." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Arabalar yaklaşıyor, mendil sallayalım mı?" (Aka Gündüz)
2. İçine bazı şeyler konulan dokuma, yağlık
   • "Sabahleyin erkenden işine gider, akşamüstü elinde dolu mendiliyle evine dönerdi." (Reşat Nuri Güntekin)

DİLSİZ

1. Konuşma engelli, konuşamayan, ahraz
2. Ses çıkarmayan, sessiz olan (kimse)