İçinde D geçen 3 harfli kelimeler

İçinde d olan 3 harfli 54 kelime var. İçerisinde D harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında d harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu d harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DAZ

1. [sıfat] Saçı dökülmüş (baş), dazlak
2. Çıplak (toprak)

EDİ

1. [isim] İş yapma
2. Yapılan iş

DUN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Alçak, aşağı, aşağılık

EDA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Davranış, tavır
   • "Alaycı bir eda ile soruyorum." (Refik Halit Karay)
2. Naz, işve
   • "Giyimi kuşamı tepeden tırnağa Paris modası ya, nazı edası hiç aşağı kalmıyor ki!" (Atilla İlhan)
3. Anlatış biçimi, tarzı
   • "Sonra birdenbire sözlerinin konferans edasını değiştirerek bana sordu." (Ömer Seyfettin)

DUY

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Elektrik ampulünün takıldığı bakır veya pirinçten yivli yer

ÇAD

...

DUA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yakarış
   • "Tanrı'nın, canını kocasından önce alması için dua etmekten başka çare bulamıyordu." (Atilla İlhan)
   • "Duasının tutup tutmayacağını söyleyemezdi." (Tarık Buğra)
   • "Elini öpüp duasını almak istedim." (Burhan Felek)
2. Tanrı'ya yalvarma, yakarış için söylenen dinî metin
   • "Pazartesi, perşembe geceleri yatağında gizli gizli Arapça dua okurdu." (Aka Gündüz)

YAD

1. [sıfat] Yabancı

DEM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Hazırlanan çayın renk ve koku bakımından istenilen durumu
   • "Akasya dallarında bir tek bülbül uzun uzun dem çekiyor." (Haldun Taner)
   • "Dinî seslere şarkı, çalgı sesleri cevap verir, onlara âdeta dem tutardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Amerika'nın, er geç savaşa katılacağı ihtimalinden dem vurmak hayli zor bir işti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Pişirilen yemeklerin yenecek kıvamda olması
3. Soluk, nefes
4. Zaman, çağ
   • "Âdemden bu deme neslim getirdi / Bana türlü türlü meyve getirdi." (Âşık Veysel)
5. İçki
6. Koku

DEK

1. [edat] Bir işin, bir durumun sona erdiği zamanı veya yeri gösterir, kadar, değin
   • "Bir iki adım atıp yanıma dek geliyor." (Zeyyat Selimoğlu)

DİZ

1. [isim] Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer
   • "Köşeye yaslanmış, bir dizini altına almış, öteki dizini dikmiş, kolunu da uzatmış, anlatıyordu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Beni dinleyin deyip hemen önümüze diz çöktü." (Sermet Muhtar Alus)
   • "Beş yüz sene evvel bahadır babalarımızın sizi dize getirerek zapt ettiği yerleri alamayacaksınız." (Ömer Seyfettin)
   • "Bir nişanlısı var ki hiçbir iş görmez, evden dışarı çıkmaz, kızın dizi dibinden ayrılmaz." (Memduh Şevket Esendal)
2. Oturulduğunda uyluğun üst yanı

DÜŞ

1. [isim] Uyurken zihinde beliren olayların, düşüncelerin bütünü, rüya
   • "Dadaloğlu'm, sevdası var başımda / Gündüz hayalimde, gece düşümde." (Dadaloğlu)
   • "İnsanoğlu, yüzyıllar sonrası için de düşler kurmaktan geri durmamıştır." (Melih Cevdet Anday)
2. Gerçek olmayan şey, imge, hayal
3. Gerçekleşmesi istenen şey, umut

HAD

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sınır, uç
   • "Çocuklara yemiş getirenin haddi hesabı yok." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Haddine mi düşmüş senin; saçımın teline bile ulaşamazsın." (Refik Halit Karay)
   • "Burada sigara içmek ve lakırtıya karışmak onların haddi değildi." (Mithat Cemal Kuntay)
   • "... bu hafta ikinci sarhoş gecesi. Haddini aşmadı mı biraz?" (Atilla İlhan)
2. Derece
   • "İnsan buna bir hadde kadar göz yumabilir."
3. İnsanın yetki ve değeri
   • "Haddim değil."
4. Terim

NOD

...

EDE

1. [isim] Büyük erkek kardeş, ağabey

DAH

1. [ünlem] Deh
   • "Hayvanına dah edip yola koyuldu."

DİK

1. [sıfat] Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan
   • "Sağlam yapılı, dik duruşlu bir gençti o yıllarda." (Necati Cumalı)
   • "Hiçbir şey söylemeden dik dik baktı." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Yatık durmayan, sert
   • "Dik saç."
3. Sert, kalın, tok (ses)
   • "Sesi dik ve küstahtı, söylediklerini aşağı salonda bekleşen komşular işittiler." (Atilla İlhan)
4. Sert (bakış)
5. Ters, aksi (söz)
6. Kaba, yersiz (davranış)
   • "Kaba denilecek kadar ani ve dik bir davranışla halasını bıraktı ve kalktı." (Halide Edip Adıvar)
7. Birbirine dikey olan doğrulardan oluşmuş
   • "Dik açı. Dikdörtgen. Dik yamuk."

DİP

1. [isim] Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü
   • "O kuyunun dibinde kireç vardır." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Eline geçirince dibine darı ekmeden bırakmazsın." (Rıfat Ilgaz)
   • "Hakkında söylenti çıkan, derhâl dibine kadar incelenir, ya mahkûm olur ya temize çıkardı." (Aydın Boysan)
   • "Dibini kurcalıyorsun, ... birkaç merkez dışında Ege üreticisi çoğunluk küçük çiftçi, orta çiftçi!" (Atilla İlhan)
2. Taban
   • "Tencerenin dibi."
3. Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı
   • "En çok kafam terlemişti, parmaklarımı saçlarımın diplerine sürdüm." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Kapalı bir yerin kapıya göre en uzak bölümü
   • "Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu." (Atilla İlhan)
5. Arka, kıç
   • "Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir." (Ercüment Ekrem Talu)

DİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet
   • "Her dinin mabetleri bütün müminlere açıktır." (Hüseyin Cahit Yalçın)
   • "Senin yanına fedai yazılacağım ve dini bir uğruna çalışacağım." (Refik Halit Karay)
   • "Ufacık bir düşüncenin en büyük bir dikkati iflas ettirdiğini dini gibi bilirdi." (Ömer Seyfettin)
   • "Şevki Bey dedi, dinin aşkına sen Romenlerin gemi yaptıklarını işittin mi?" (Memduh Şevket Esendal)
2. Bu nitelikteki inançları kurallar, kurumlar, töreler ve semboller biçiminde toplayan, sağlayan düzen
   • "Yazık ki bu sanat ve din bahsinde bana arkadaşlık edecek kültürde değil." (Refik Halit Karay)
3. İnanılıp çok bağlanılan düşünce, inanç veya ülkü, kült

DİL

1. [isim] Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı
   • "Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki..." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Çocuk, hâlâ dil ağız vermeden yatıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Ninniyi mutlaka söylemesi için ona bir sürü dil döktü." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Mütemadiyen gülüp söylüyordum. Hacı Kalfanın ellerini dizlerine vurarak: -Dil otu mu yedin be kızım? diye bir gülmesi var ki..." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli bölümleri
   • "Terazi dili."
   • "Kendi kendime, adlı şiirinde bunu şöyle dile getirir." (Salâh Birsel)
   • "Şair neslinin şarkıdan o kadar dili yandı ki şarkı kelimesini nerede görse silip üstüne türkü diyecek." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Bunda yenilmiş, içilmiş bir şey yok ya! Sen onun dilini de anlarsın." (Memduh Şevket Esendal)
3. Büyükbaş hayvanların haşlanıp pişirildikten sonra yenebilen dili
   • "Birkaç dilim ekmek, ince bir iki dilim peynir veya dil, bazen de haşlanmış bir sebze yemeği." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Ayakkabı bağlarının ayağı rahatsız etmemesini sağlayan ve bağ altına rastlayan saya parçası
5. Kıstak
6. Makaraların ve bastikaların içine yerleştirilmiş olan, üzerinden geçirilen halatı istenilen yöne çevirmeye yarayan, çevresi oluklu, küçük döner tekerlek
   • "İki dilli makara."
7. Bazı üflemeli çalgılarda titreşerek ses çıkaran ince metal yaprak
8. Anahtar